«Όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο… να 'χει ο δρόμος μου φως…», έγραψε σήμερα το πρωί η Ζήνα Κουτσελίνη στον λογαριασμό της στο instagram και ανέβασε το αντίστοιχο τραγούδι.
Μετά την διακοπή της συνεργασίας της Ζήνας Κουτσελίνη με τον ALPHA, όπου μεταξύ άλλων είχε αναλάβει και την εκπομπή «Σπίτι μου σπιτάκι μου» που παρουσιάζει η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, η μέχρι πρότινος υπεύθυνη του ψυχαγωγικού προγράμματος του ALPHA μιλάει πρώτη φορά με τον δικό της τρόπο.
«Ένα κείμενο περσινό με αφορμή έναν εφιάλτη μου!!!», έγραψε στο facebook και ανάρτησε το κείμενο από το entertv με τίτλο «Δεν έχω δικαίωμα στην ευτυχία»;
Το κείμενο της Ζήνας Κουτσελίνη
Δεν έχω δικαίωμα στην ευτυχία;
Εκείνος ο εφιάλτης δεν θέλω να ξαναγυρίσει στη σκέψη μου. Για αρκετά χρόνια έβλεπα συχνά το ίδιο όνειρο. Ληστές έμπαιναν μέσα στο σπίτι που έμενα και έκλεβαν τα πάντα. Όχι ότι είχα και κάτι σπουδαίο, αλλά αυτή η αίσθηση πως παραβίαζαν καθετί προσωπικό μου με ίδρωνε, με φόβιζε, με βασάνιζε και γινόταν εφιάλτης… Δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ μετά.
Μου πήρε καιρό να διαχειριστώ εκείνο τον εφιάλτη. Νόμιζα αρχικά πως ήταν ένα απλό όνειρο, μέχρι που με την επανάληψή του συνειδητοποίησα πως έπρεπε να βρω την άκρη του… και αυτή τη φορά να βάλω το «μαχαίρι» βαθιά στην ψυχή. Δεν μου ήταν εύκολο.
Ζούσα την απόλυτη ευτυχία και ξαφνικά, να το πάλι εκείνο το όνειρο. Γιατί, Θεέ μου πάλι;
Σήμερα το ανασύρω ξανά και είναι σα να ξαναβλέπω μπροστά μου τους ληστές…
Σ’ εκείνη την απόλυτη ευτυχία βρήκα την άκρη του νήματος στο όνειρο και όπως ξαφνικά ήρθαν οι εφιάλτες, έτσι και έφυγαν…
Ένα πρωί συνειδητοποίησα πως έχω δικαίωμα στην ΕΥΤΥΧΙΑ. Δεν έπρεπε να ζήσω για πάντα με τους εφιάλτες του παρελθόντος. Δεν θα με λήστευαν για μια ζωή. Μπορούσα να ζήσω και χωρίς τις ληστείες τους. Είχα αλλάξει. Το παρελθόν το κρατούσα στα χέρια μου για να έχω συνείδηση για το παρόν και το μέλλον. Το ξόρκισα μέσα από την αυτογνωσία.
Έτσι μόλις σταμάτησα να μπλέκω το παρόν με το παρελθόν αγάπησα τη Ζήνα και τα πάθη της. Τώρα δεν φοβάμαι να κοιτάω τον άλλο στα μάτια και να του λέω «Ναι είμαι ευτυχισμένη». Ποιος έχει το δικαίωμα να με κάνει χώμα; Κανείς δεν δικαιούται. Ούτε εγώ!
Άρχισα να χαμογελώ… να πετυχαίνω… να διεκδικώ… να μην φοβάμαι!!!
Έχω δικαίωμα στη ζωή, το όνειρο, την ευτυχία… ακόμη και αν στο παρελθόν όλα ήταν πιο σκοτεινά. Εμείς ορίζουμε τον ορίζοντα και κοιτάμε τον ουρανό…