Τα λόγια της Βέφας Αλεξιάδου, συγκινούν. Σήμερα το πρωί, με νέα ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που περνάει Δείτε τι έγραψε:
Φιλες και φιλοι μου Καλημερα. Τριτη σημερα. Ξημερωσε μια ομορφη μερα, οπως μια εβδομαδα πριν που δεν ηξερα τι θα μου εφερνε. Μου φυλλαγε ανειπωτο πονο! Ενα δυνατο χτυπημα το πιο δυνατο που ενιωσα στη ζωη μου και που μπορει να νιωσει ανθρωπος. Ανοιξα και σημερα την πορτα μου, οπως τοτε, καλημερισα τη ζωη και παρακαλεσα το Θεο, οπως καθε μερα, να μου δωσει τη δυναμη ν’αντιμετωπισω, οτι θα φερει στο διαβα της. Παρακαλεσα να μου δωσει επι πλεον δυναμη οση χρειαζομαι για να σταθω στα ποδια μου και να συνεχισω με θαρρος τη ζωη. παρ’ολο το βαθυ, το μεγαλο πονο μου. Η βαθεια πιστη μου στο Θεο ειναι το στηριγμα μου, οπως και σε καθε πονεμενο ανθρωπο που πιστευει σ’ Αυτον. Δεν θα πω, οπως λενε καποιοι, οτι τα μεγαλα δεντρα χτυπουν οι κεραυνοι. Χιλιαδες, εκατομυρια μανουλες ενιωσαν τον ιδιο πονο που νιωθω εγω, και πρωτη απ’ ολες η Παναγια μας, που ο δικος της πονος ηταν ασυγκριτα μεγαλυτερος απο ολους τους δικους μας, γιατι ειδε το παιδι της να πεθαινει αδικα με το μαρτυρικοτερο θανατο κρεμασμενο επανω στο Σταυρο. Η δυναμη της, ο δικος της πονος δινει κουραγιο στο δικο μας πονο. Δεν μας τα παιρνει τα παιδια μας ο Θεος, που στην ουσια ειναι δικα του παιδια. Ο Θεος δεν ειναι κακος, δεν ειναι τιμωρος. Αυτη ειναι η ζωη μας! και το ξερουμε απο τη στιγμη που γεννιομαστε, οτι συγκρινομενη με την αιωνιοτητα ειναι ενα απειροελαχιστο ταξιδι. Γι αυτο πρεπει να ειμαστε παντα ετοιμοι για τη στιγμη που θα φθασουμε στο τερμα και θα περασουμε στην αιωνια ζωη. Στο συντομο αυτο ταξιδι εδω κατω στη γη, η ζωη μας ειναι ενα μεγαλο σχολειο! Ολοι ειμαστε μαθητες, δινουμε εξετασεις, κι εκει επανω ψηλα απονεμονται τα βραβεια. Οσο καλυτερες ειναι οι επιδοσεις και οι αντοχες μας, τοσο μεγαλυτερη η ανταμοιβη μας. Ενα Μ Ε Γ Α Λ Ο ευχαριστω μεσα απο την πονεμενη καρδια μου για την τοση αγαπη και τη συμπαρασταση σας στη θλιψη μου. Με στηριζετε! Ναστε ολοι και ολες καλα. Να εχουμε μια ομορφη, χαρουμενη μερα με ευχαριστες ειδησεις.
Και μεσα απο τα φυλλωματα των δεντρων τρυπωνει ο ηλιος και ζεσταινει τις καρδιες μας. Εχετε σκεφθει οτι το φως του τρεχει με τετοια ταχυτητα στο απειρο και οτι οχι μονον εμεις αλλα και γεννιες που δεν γεννηθηκαν ακομη ειμαστε ξεπερασμενοι?