Δοκίμασε για δεύτερη φορά να διεκδικήσει την εκπροσώπηση της Ελλάδας στη Eurovision αλλά δεν τα κατάφερε. Η Θωμαή Απέργη μίλησε στην εφημερίδα Αγορά και στην Μαριέττα Φρύδα για τη γεύση που της άφησε όλο αυτό και απάντησε στα δημοσιεύματα που τη θέλουν να πάσχει από ανορεξία.
Τι γεύση σου έχει αφήσει η Γιουροβίζιον;
Θα έλεγα ότι η Γιουροβίζιον φέτος ήταν ποιο γλυκιά από την πρώτη, το απόλαυσα περισσότερο και για μένα ήταν ένα ωραίο ταξίδι.
Στο τέλος της βραδιάς λύγισες και έκλαιγες στο καμαρίνι σου. Κλαις εύκολα;
Καμία σχέση. Ήμουν χαρούμενη λόγω της θερμής ατμόσφαιρας που υπήρχε στην αίθουσα. O κόσμος χόρευε όταν ανέβηκα στη σκηνή και μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος πήγα στο καμαρίνι μου επειδή ήταν η μητέρα μου εκεί που είχε έρθει από την Τήνο και πολλά αγαπημένα μου πρόσωπα και ήθελα να βρεθώ μαζί τους. Φέτος δεν έριξα ούτε ένα δάκρυ για τη Γιουροβίζιον.
Επίσης δεν έκανες δηλώσεις. Δεν μπορούσες να το κάνεις ή το απαξίωσες;
Για μένα η Γιουροβίζιον τελείωσε με το αποτέλεσμα. Θα ήθελα να συγχαρώ τη Μαρία –Έλενα Κυριάκου που είχαμε μία καλή επαφή και χάρηκα πολύ. Αλλά το πρώτο πράγμα που ήθελα ήταν να βρεθώ με τους δικούς μου ανθρώπους και λόγω του χαμού του παππού μου, που έφυγε από τη ζωή λίγες μέρες πριν το διαγωνισμό, δεν είχα προλάβει να το βιώσω που το είχα αφήσει στην άκρη.
Το προφίλ που αυτή τη στιγμή έχει δημιουργηθεί γύρω από εσένα δεν είναι ιδανικό. Τα ΜΜΕ αφήνουν να εννοηθεί ότι είσαι ανορεξική. Τι ακριβώς συμβαίνει και πως το αντιμετωπίζεις;
Στεναχωρήθηκα όταν το διάβασα, γιατί είναι πολύ βαρύ να γράφεις κάτι που δεν είναι διαπιστευμένο. Έχω ένα θέμα με το θυρεοειδή από 18 χρονών, που άλλοτε με αδυνατίζει και άλλοτε με παχαίνει. Έχω χάσει 4 κιλά από το καλοκαίρι, αλλά παίρνω αγωγή για να το αντιμετωπίσω. Επίσης πιστεύω ότι επειδή οι καλλιτέχνες είμαστε πρότυπα ,πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και οφείλουμε να ακολουθούμε μια υγιεινή ζωή. Πάντως νομίζω ότι με τα ΜΜΕ τα πάω καλά.
Πως ξεσπάς όταν διαβάζεις κάτι αρνητικό για σένα;
Όταν ξεκίνησε όλο αυτό το παιχνίδι της δημοσιότητας είχα ξινίσει. Κατ’ αρχάς έκλαιγα και στεναχωριόμουν όταν διάβαζα κάτι για τη δουλειά μου. Τώρα πια ό,τι διαβάζω το προσπερνάω. Εκτός αν κάτι ισχύει, οπότε θα κοιτάξω να το διορθώσω.