Από τη μια στιγμή στην άλλη ο Υπάτιος Πατμάνογλου έχασε τα πάντα. Λίγες στιγμές στάθμευσης σε πάρκινγκ της εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας του στέρησαν τη σύζυγο του και το παιδί του.Μαζί με την οικογένεια του κατευθύνονταν στην Πτολεμαΐδα και σταμάτησαν εκεί για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά η Porsche που έχει χάσει τον έλεγχο διαλύει τα πάντα. Ο Υπάτιος Πατμάνογλου μίλησε για εκείνες τις στιγμές στην εκπομπή La Biri Biri…
«Περνάω πολύ δύσκολα παιδιά. Δεν περίμενα στη ζωή μου να μου συμβεί αυτό το πράγμα. Πέρασα διαβολοβδομάδα στα ΟΥΚ και έλεγα από μένα μου ότι ό,τι και να μου ξημερώσει δεν θα καταλαβαίνω τίποτα. Θυμάμαι τον διοικητή μου έλεγε: «Παιδιά τελειώστε τη διαβολοβδομάδα, από εδώ και πέρα η ζωή θα είναι πολύ δύσκολη». Και γέλαγα και έλεγα τι λες τώρα, πέρασα τόσες δυσκολίες, εκεί θα κολλήσω; Δεν καταλάβαινα ούτε από κρίση, ούτε από τίποτα. Αυτό το πράγμα που μου συμβαίνει είναι χειρότερο από διαβολοβδομάδα, μην τύχει σε εχθρό. Να πηγαίνεις στην τουαλέτα, να βγαίνεις έξω και να βλέπεις όλη σου την οικογένεια καμμένη.
Όταν βγήκα από το αυτοκίνητο για να πάω τουαλέτα, έτρεχα, βιαζόμουν, να πάω να κάνω την ανάγκη μου και να φύγω. Πάντα ήμουν τυπικός, λέω θα σταματήσω σε ελεγχόμενο πάρκινγκ. Τους αφήνω τη μουσικούλα μας, όλα μια χαρά, το μωράκι πίσω έτοιμο να κοιμηθεί. Η Λία του έκανε λίγο τη ζώνη από το κάθισμα γιατί καμιά φορά το μωρό την κλωτσούσε. Ανοίγω την πόρτα παίρνω τα κλειδιά από το αυτοκίνητο, κλείνω το διακόπτη, μπαίνω στην τουαλέτα κι εκεί που πάω να κάνω την ανάγκη μου ξαφνικά κλείνουν όλα τα φώτα, ακούω ένα τεράστιο μπαμ, φωτιά, καπνός και νόμιζα η έκρηξη έγινε μέσα από την τουαλέτα, δεν κατάλαβα ότι ήταν απ’ έξω.
Συγκλονίζει μάρτυρας του τροχαίου στην Αθηνών – Λαμίας: «Έφευγαν κομμάτια από τα λάστιχα της Porsche»
Δεν μπορούσα να αναπνεύσω, έβαλα την μπλούζα μου λίγο για να πάρω αναπνοή, βγήκα έξω και πήγα να πω στη γυναίκα μου «α ρε κοριτσάκι μου τι πήγα να πάθω» και βλέπω την οικογένεια μου μέσα στο αυτοκίνητο καμένους. Λέω τι έγινε ρε παιδιά, έσπασε το αμάξι μου, έσκασε το αυτοκίνητο, έγινε κάτι. Ψάχνω να βρω τι έγινε και βλέπω λίγο πιο κάτω στα χωράφια πεταμένο ένα πορσικό. Από τη ζάντα το κατάλαβα και τα δισκόφρενα. Θα ήταν στα 10 μέτρα και είδα και τον οδηγό νεκρό μπροστά στα μάτια μου, ένα παιδάκι. Συλλυπητήρια στην οικογένεια τους κι αυτοί δεν θέλαν να το χάσουν. Τώρα το ότι έφταιγε ή δεν έφταιγε η ψυχούλα του το ξέρει κι αυτουνού. Τέσσερις ζωές έφυγαν.
Πήγαινε με πάνω από 300χλμ/ώρα. Αυτό το αυτοκίνητο από μαμά πηγαίνει πάνω από 330χλμ/ώρα, ήταν το GT2 το turbo. Μπορεί να το είχε και το παιδί φτιαγμένο, μπορεί και να μη το είχε κιόλας, αλλά τα 330 τα είχε για πλάκα. Αυτός πήγαινε με 300 σίγουρα και ήταν και ένα R8 από πίσω του και πρέπει να πατιόντουσαν, μετά έκανε όπισθεν το R8 και βγήκε και ήρθε στη μεριά μου και μου λέει το πρωί «Χρειάζεσαι βοήθεια;». Άδειος δρόμος, δυο τέτοια αυτοκίνητα, πιθανολογώ να είχαν ή σχέσεις, ή φιλίες, ή απλά να τύχαν και οι δυο. Ήταν ένα με ξένα νούμερα, νομίζω βουλγάρικα. Ήταν ένα μελαχρινό παιδί με ξανθό μαλλί, αδύνατο, πιτσιρικάς και αυτός 24 -25. Έκλαιγε το παληκάρι. Υποθέτω ότι ήταν φίλος, δεν ξέρω.
Εγώ είδα το δικό μου αυτοκίνητο και δεν το πίστευα. Το αυτοκινητάκι μου λέω τι έγινε ρε παιδιά, η οικογένεια μου, τι έγινε ρε παιδιά. Νόμιζα ότι βλέπω ένα έργο. Ευτυχώς δεν έχασα την ψυχραιμία μου, κρατήθηκα. Προσπάθησα να σώσω την οικογένεια μου, αλλά τι να σώσεις. Από το μπαμ που έγινε ακαριαία σκοτώθηκαν, δηλαδή το κατάλαβα. Λέω Υπάτιε τελειώσαν τα ψέματα αγόρι μου πάλεψε το, αλλά προσπάθησε να σβήσεις τη φωτιά τουλάχιστον να μην καούν. Τι να σβήσω τη φωτιά, το αυτοκίνητο είναι γίνει μπουρλότο όλο.
Η Αποστολία δεν ήταν έγκυος. Κάναμε προσπάθειες. Και τώρα κατεβαίναμε στον γυναικολόγο να δούμε αν θα ήταν έγκυος, απλά το είχαμε πει και στους συγγενείς και για αυτό υπάρχει φορτισμένο κλίμα και στους συγγενείς».