Σαν σήμερα το 1992 η Βούλα Πατουλίδου έκανε ολη την Ελλάδα να δακρύσει! ΒΙΝΤΕΟ

Σε εποχές δύσκολες για τον ελληνικό στίβο, όπου οι διακρίσεις σπάνιζαν, η Πατουλίδου δούλεψε σκληρά και άρχισε να διαγράφει μια λαμπρή πορεία, που κορυφώθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, τότε που ολόκληρη η Ελλάδα δάκρυσε μαζί της από συγκίνηση και περηφάνια, καθώς ήταν η πρώτη φορά από το 1912, που η ελληνική σημαία κυμάτιζε στον υψηλότερο ιστό του στίβου, αλλά και η πρώτη φορά που ακουγόταν στον στίβο ο ελληνικός εθνικός ύμνος.

Η παρουσία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες άρχισε το 1988 στη Σεούλ, όπου μετείχε στον προκριματικό των 100μ. (11.85) και στη σκυταλοδρομία 4×100μ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, αποφάσισε να πάρει μέρος στα 100μ. εμπόδια και ουδείς φανταζόταν μέχρι πού μπορούσε να φτάσει αυτό το κορίτσι. Η ίδια ήξερε ότι έχει τις δυνατότητες για κάτι καλό και με τους χρόνους που έφερνε στις προπονήσεις έβλεπε ότι μπορούσε να μπει τουλάχιστον στον τελικό, όμως δεν έλεγε σε κανέναν τίποτα, γιατί φοβόταν πως ουδείς θα την πιστέψει.

Έτσι, όταν άρχισε να τρέχει στις κούρσες και να πετυχαίνει τη μια πρόκριση μετά την άλλη, οι Έλληνες βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια ευχάριστη έκπληξη. Έκανε 13.14 στον προκριματικό (ατομικό ρεκόρ), 13.05 στον προημιτελικό (ατομικό ρεκόρ) και 12.88 στον ημιτελικό (πανελλήνιο ρεκόρ). Κάθε πρόκριση ήταν ούτως ή άλλως επιτυχία και η είσοδός της στον τελικό ήταν από μόνο του το πιο σημαντικό γεγονός στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού στίβου, γι' αυτό και πανηγυρίστηκε ανάλογα. Πλέον και 8η να ερχόταν κανείς δεν θα έλεγε τίποτα, όμως τότε ήταν που φώλιασε στις καρδιές όλων μια κρυφή ελπίδα για ένα μετάλλιο. Η Πατουλίδου δεν παρασύρθηκε από την επιτυχία και παρέμεινε προσηλωμένη στους υψηλούς στόχους που είχε θέσει. Και πέτυχε το θαύμα.

Στον τελικό της 6ης Αυγούστου, άρχισε να πετά πάνω από τα εμπόδια και κάθε δέκα μέτρα εμφανιζόταν όλο και πιο δυνατή. Μετά τα 60μ. βρέθηκε μέσα στην τετράδα, όταν στο τελευταίο εμπόδιο η Αμερικανίδα Γκέιλ Ντίβερς, η οποία ήδη είχε πάρει το χρυσό στα 100μ., μπερδεύτηκε και έπεσε κάτω. Τότε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, βάζοντας ό,τι δύναμη της είχε απομείνει, πετάχτηκε μπροστά, ξεπέρασε τη Βουλγάρα Γιορντάνκα Ντόνκοβα, κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ, που έμεινε τρίτη με 12.70 και την Αμερικανίδα Λαβόνα Μαρτίν, που έμεινε δεύτερη με 12.69. Η Πατουλίδου έπεσε πρώτη στον τερματισμό.

Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Στην αρχή ούτε η ίδια δεν το πίστευε, μέχρι που ο φωτεινός πίνακας έδειξε το όνομά της. Η Ελληνίδα με την ατσαλένια θέληση, είχε κάνει τη μεγάλη έκπληξη, είχε ανατρέψει όλα τα προγνωστικά, είχε πάει κόντρα σε όλες τις καταστάσεις και ήταν η «χρυσή» Ολυμπιονίκης, με χρόνο 12.64, που αποτελεί μέχρι σήμερα απλησίαστο πανελλήνιο ρεκόρ. Η Ελλάδα είχε πλέον το δικό της «χρυσό κορίτσι» του αθλητισμού και το ίδιο βράδυ, την ώρα της απονομής, μια ολόκληρη χώρα στήθηκε μπροστά από την τηλεόραση για να ζήσει τη μεγάλη στιγμή. Τα δάκρυα που κύλησαν στα μάγουλα της Βούλας, ξεδίψασαν τότε όλους τους Έλληνες, που την ημέρα της επιστροφής της στην πατρίδα, της επιφύλαξαν μια πρωτοφανή υποδοχή στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η Αθήνα εκείνο το απόγευμα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, «γκρέμισε τα τείχη» της για μια γυναίκα.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ