Ο Πέτρος Γαϊτάνος μίλησε στην Νάνσυ Φαφούτη και στο περιοδικό Down Town για τις δηλώσεις του πριν μερικά χρόνια για τη Χρυσή Αυγή που έκαναν πολλούς να τον ταυτίσουν με το συγκεκριμένο κόμμα.
Δηλώσατε ότι σας αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής. Επόμενο ήταν να σας ταυτίσουν με το συγκεκριμένο κόμμα.
Όλα αυτά είναι μέσα στη διάθεση και στην πονηριά της αγοράς και των μέσων ενημέρωσης. Δεν με ξέρετε τόσα χρόνια; Ήμουν ποτέ άνθρωπος που υποστήριζα πολιτικά κόμματα; Ήμουν ποτέ υπέρ κάποιας πολιτικής;
Αυτό που προκάλεσε έκπληξη ήταν πως ένας άνθρωπος που πιστεύει τόσο πολύ στο Θεό και στο καλό μπορεί να στηρίζει πράξεις ενός κόμματος που έχει συνδεθεί με τη βία.
Μα δεν στηρίζεις. Το θέμα είναι ποια είναι η αλήθεια, δεν είναι ποια είναι η αλήθεια μας. Εμένα κανένα κόμμα δεν με πείθει. Όταν όμως βλέπω να υπάρχει πολύ μεγάλη προκατάληψη και επιθετικότητα σε ένα συγκεκριμένο κόμμα ή σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο θεωρώ ότι υπάρχει νοσηρότητα. Για αυτό όταν με ρώτησαν είπα ότι υπάρχουν και κάποια καλά. Όλα τα μέσα έχουν λυσσάξει να παρουσιάζουν αυτή την εικόνα της Χρυσής Αυγής. Τόσο πολύ πια; Εγώ δεν διαφωνώ, μπορεί να είναι και έτσι. Γιατί ασχολούνται όμως, τόσο πολύ; Όταν βλέπεις όλα τα κόμματα να ασχολούνται με ένα άλλο κόμμα τόσο πολύ, εγώ πιο πολύ βρίσκω ένοχους αυτούς παρά το κόμμα. Αν δηλαδή, εγώ τώρα αρχίσω να κατηγορώ συνεχώς, αυτό δεν δείχνει δική μου εμπάθεια; Εσύ μπορείς να έχεις κάποια λάθη πάνω σου. Καλούμαι εγώ συνεχώς να ασχολούμαι με τα δικά σου λάθη; Ακόμα και αν είναι υπαρκτά, ο ρόλος μου είναι να σε κατηγορώ; Ποτέ δεν μίλησα κομματικά. Όλα αυτά δείχνουν μια νοσηρότητα και μια εμπάθεια του συστήματος. Και έπειτα από όλα αυτά που βίωσα, θέλετε να ενταχθώ στην πολιτική; Αφού είναι τελείως έξω από το αγαθό όλο αυτό.
Μετανιώσατε που κάνατε τη δήλωση;
Όχι βέβαια, σιγά να μη μετανιώσω. Μια χαρά αλήθεια ήταν. Κάποιοι στηρίζουν τα πάντα γύρω από τα κόμματα, γύρω από το σύστημα, τη μικροπρέπεια και την κακομοιριά τους. Είναι δυνατόν να ασχολούνται με έναν άνθρωπο επειδή είπε μια κουβέντα που δεν τους ταίριαζε; Τόσος φανατισμός πια; Εγώ ούτε καν ασχολήθηκα. Αυτό αναδεικνύει ουσιαστικά την αμαρτωλότητα και την ατέλεια των ανθρώπων που είναι γύρω από τα κόμματα.