Σε ηλικία 90 ετών άφησε η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο της Γαλλίας βυθίζοντας σύσσωμο τον δημοσιογραφικό κόσμο στη θλίψη. Η αείμνηστη δημοσιογράφος γεννήθηκε το 1934, στον Πειραιά, ήταν πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ Ιστορίας ενώ μιλούσε άπταιστα γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά.
Το 1961, ξεκίνησε να ασκεί τη δημοσιογραφία στην εφημερίδα «Messager D’ Athènes» και στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «Ναυτεμπορική» και «Νέος ανένδοτος». Το 1966 συνέχισε τη δημοσιογραφική της σταδιοδρομία στην εφημερίδα «Ελεύθερος κόσμος», για λογαριασμό της οποίας κάλυψε ιστορικά γεγονότα σε δημοσιογραφικές αποστολές στο Βιετνάμ, στη Μέση Ανατολή κατά τον Αραβο-ισραηλινό πόλεμο και στη Γαλλία τον Μάιο του 1968.
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης επαγγελματικής της πορείας ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και χρονογράφος με τα ψευδώνυμα «Alter Ego» και «Τηλέμαχος», απασχολήθηκε στις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Βραδυνή», «Εστία», «Ελεύθερος Τύπος » ενώ η συνεργασία της με την «Εστία» διατηρήθηκε μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Σημείο αναφοράς στην καριέρα της αποτελούν οι συνεντεύξεις που της παραχώρησαν ιστορικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων η Ίντιρα Γκάντι, ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Μουαμάρ Καντάφι. Η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου υπήρξε, παράλληλα, πολυγραφότατη συγγραφέας μυθιστορημάτων, σεναρίων και θεατρικών, με έργα όπως: «Μια Ελληνίδα στον πόλεμο του Βιετνάμ», «Η Πανευρωπαϊκή Διάσκεψη του Ελσίνκι», «Η στάσις της Ρωσίας δια την Κωνσταντινούπολιν και τα Στενά», «13 Δεκεμβρίου 1967», «Το μυθιστόρημα της Βασιλικής Δυναστείας της Ελλάδας», «Sxoop(όσα δεν δημοσιεύθηκαν)», κ.ά.
Το 2020 συστήνεται το «Ίδρυμα προαγωγής του ελληνική πνεύματος Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου», με σκοπό την απονομή Βραβείου Λογοτεχνίας σε δημοσιογράφους για τη σύνταξη και έκδοση βιβλίου, εμπνευσμένου αποκλειστικά από την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Ελλάδας.