Στο περιοδικό YOU και στην Τίνα Μεσσαροπούλου μίλησε η ηθοποιός Παναγιώτα Βλαντή για την προσωπική της ζωή…
Αισθάνεσαι sexy;
Είναι στιγμές που ξυπνάω και αισθάνομαι απολύτως καλά και άλλες που δεν είμαι όπως όλες οι γυναίκες. Μεγάλο ρόλο παίζει η διάθεση. Πιστεύω πως δεν πρέπει ούτε οι άντρες ούτε οι γυναίκες να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε και να προσπαθούμε να βρίσκουμε μέσα στη μέρα κάποιες ώρες και κάποιες στιγμές που να μας κάνουν να νιώθουμε καλά.
Σε φλερτάρουν οι άντρες;
Όχι! Δεν είμαι από τις γυναίκες που θα πάω κάπου και θα πέσουν όλοι στα πόδια μου. Δεν μου αρέσει να λέω ότι με φοβούνται γι’ αυτό δεν με πλησιάζουν… Πιστεύω πως αυτός επου είναι να σε πλησιάσει θα σε πλησιάσει. Όποιος φοβάται ας κάτσει σπίτι του! Ο άντρας είναι κυνηγός. Βέβαια παίζει ρόλο κι αυτό που εκπέμπει κανείς.
Είναι ευκολότερο να κάνεις σχέσεις εντός χώρου;
Είναι ευκολότερο. Τις σχέσεις τις καθορίζουν οι άνθρωποι. Όταν είσαι ηθοποιός – κακά τα ψέματα- περνάς πολύ χρόνο με άλλους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, παραγωγούς… Όταν είσαι δικηγόρος είσαι με νομικούς και είναι πολύ φυσιολογικό. Από εκεί και πέρα δεν αποκλείεται ένα ζευγάρι από διαφορετικούς χώρους να λειτουργήσει και να πάνε όλα καλά μεταξύ τους. Είναι τι σου επιφυλάσσει η ζωή.
Οι σύντροφοι σου ήταν από το χώρο;
Υπήρξαν κάποιοι εκτός, υπήρξαν και κάποιοι από το χώρο. Και ήταν και οι δυο σχέσεις μεγάλες. Σχεδόν σαν γάμος.
Πρόσφατα σου χρέωσαν σχέση με τον Δάνη Κατρανίδη…
Μας θεωρούσαν ζευγάρι, κάτι που δεν συνέβαινε… Βγήκαμε και οι δυο, μιλήσαμε και το λύσαμε. Δεν έχω λόγο να κρύψω κάτι. Με τους συντρόφους μου είχα εμφανιστεί σε πρεμιέρες δημόσια.
Υπήρξαν σχέσεις που έφτασαν κοντά στο γάμο;
Βέβαια. Και υπήρξαν στιγμές που ήθελα να κάνω οικογένεια, γι΄αυτό και έμεινα τέσσερα χρόνια εκτός θεάτρου. Δεν το έχω μετανιώσει, ήταν επιλογή μου. Για κάποιο λόγο δεν έγινε, και καλώς δεν έγινε. Ίσως για το μόνο που έχω μετανιώσει είναι για τον χρόνο που έδωσα και δεν έπρεπε, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρη. Πάντα έχω τα καλύτερα να θυμάμαι κι αυτά θα με πάνε μπροστά. Τα χειρότερα είναι μέσα μας και τα αφήνουμε πίσω.