Ο Σταμάτης Γαρδέλης μιλά πρώτη φορά μέσα από τη ψυχιατρική κλινική: «Βρήκα το κουράγιο και ήρθα μόνος μου»

Ο Σταμάτης Γαρδέλης μιλά πρώτη φορά στον Αλκίνοο Μπουνιά και στο T-live για τη νοσηλεία του στο Δαφνί. Ο ηθοποιός που χρειάστηκε βοήθεια, παραμένει στη ψυχιατρική κλινική τα τελευταία 24ωρα.

Όλα όσα εξομολογείται ο Σταμάτης Γαρδέλης

«Με έχει συγκινήσει το μεγάλο ενδιαφέρον που δείχνει ο κόσμος εδώ μέσα… δεν ξέρω έξω τι γίνεται… Είμαι καλά, είμαι σε μια οικεία και μια σταθερά κατάσταση, με μια περιφρουρούμενη κατάσταση, έχω τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους ψυχολόγους…

Με έχει εντυπωσιάσει ο ζήλος, όχι που δείχνουν μόνο σε μένα, αλλά γενικά, που υπερβάλλουν και εαυτόν.  Αισθάνομαι ότι είμαι σε μια περιφρουρημένη κατάσταση, αισθάνομαι τη σιγουριά των επιστημόνων δίπλα μου και ξεκουράζομαι. Δηλαδή, έχω μπει σε έναν ρυθμό…

Κάποιες σκοτεινές, μαύρες, δυσοίωνες σκέψεις έχουν λίγο μείνει στην άκρη. Έχω ανακαλύψει… πώς να το πω τώρα, έτσι… το νόημα της ζωής, μέσα από τις πάρα πολλές συνεδρίες που έχω κάνει, έχει… σαν να έχει ξαναγεννηθεί μέσα μου μία διάθεση…

Μου δίνει πολύ δύναμη και κουράγιο η αγάπη του κόσμου, που τη βλέπω και από εδώ και από τους επισκέπτες που έρχονται στους ασθενείς και από το νοσηλευτικό προσωπικό και από τους ανθρώπους όλους που εργάζονται σε αυτό το ψυχιατρικό ίδρυμα, το οποίο είναι πολύ παρεξηγημένο, τελικά και αναθεωρώ πάρα πολύ τις απόψεις μου, όταν σκεφτόμουν κάθε φορά που πέρναγα από εδώ προς τα κάτω…το Δαφνί… ότι είναι ένα τρελάδικο. Ε, λοιπόν το Δαφνί δεν είναι ένα τρελάδικο με την τρέχουσα, απλή έννοια. Το Δαφνί είναι μια ανώτερη ψυχιατρική κλινική, από πάρα πολύ αξιόλογους ανθρώπους, οι οποίοι διδάσκουν τους δρόμους για να ανακαλύψει και να βρει κανείς και να ξεψαχνίσει της ψυχής του τα βάθη.

Βρήκα το κουράγιο και ήρθα μόνος μου, διότι ήμουν σε πάρα πολύ μεγάλη πίεση και είχα φτάσει σε σημεία τα οποία δεν θέλω να τα αναπαράγω… να τα ξανασκέφτομαι, αλλά είχαν… είχαν… με είχαν πνίξει πάρα πολύ σκοτεινές σκέψεις, ένα αδιέξοδο που ζω, που είναι πανελληνίως γνωστό… Δηλαδή, η ιστορία μου, που δεν είναι μόνο αυτή, είναι ένας φόρτος 45 χρόνων στο επάγγελμα, όλα αυτά που έχω ζήσει και όλη μου η προσωπικότητα, όλη μου η ύπαρξη, η υπόσταση έμπαινε σε αμφισβήτηση πια. Και ξέρεις, άμα είναι να σε ξεριζώνουν, να σε κόψουν σαν ένα δένδρο, με αλυσοπρίονο, μετά δεν έχεις ζωή.

Ο γιατρός μου, ο διευθυντής, ο Δημήτρης ο Πέτσας με φιλοσοφικά σχήματα, με ποιητική διάθεση, με φιλική διάθεση, μου έχει ανοίξει άλλους δρόμους, με έχει κάνει να ανακαλύψω άλλα πράγματα πολύ βαθιά μέσα μου και δυνάμεις πολύ πιο ισχυρές του θανάτου. Δυνάμεις της ζωής. Και νομίζω αυτό είναι ένα παράδειγμα για όλους. Ότι η ζωή αξίζει περισσότερο από οποιαδήποτε δυσκολία μπορεί να σε οδηγήσει απέναντι.

Βγαίνω στο κυλικείο τις ώρες που επιτρέπεται στο επισκεπτήριο και έχω πληροφορηθεί και για την αγάπη του κόσμου και για το τι λένε έξω και πώς έχει περάσει η περίπτωσή μου και, προφανώς, όλη αυτή η δημοσιότητα που έχει δοθεί στο θέμα, στο ζήτημά μου, έχει προσελκύσει ανθρώπους που, κατά κάποιον τρόπο, για μένα καπηλεύονται μια ιστορία και θα έπρεπε να δείξουν λίγο περισσότερο ευαισθησία. Τουλάχιστον, ως προς τη μητέρα μου. Η οποία είναι 91 χρονών και μου έδειξαν σε βίντεο… το λέω δηλαδή και… Δεν πρέπει να συγχύζομαι…

Μου δείξανε σε βίντεο ότι την πήραν τηλέφωνο και  της είπαν «ο γιος σου βρίσκεται σε ψυχιατρείο». Στον Θεό που πιστεύετε… Δηλαδή, παίρνεις μια μεγάλη γυναίκα, 91 χρονών και της λες «το παιδί σου είναι σε ψυχιατρείο»; Μια γυναίκα που έχει μια προκατάληψη, μια συγκεκριμένη θέση στο τι είναι ψυχιατρείο.

Μετά έχω έναν κύριο, ο οποίος ήρθε, μου συστήθηκε σαν… δεν τον ήξερα… Νουλέζας, δικηγόρος και μου είπαν σήμερα ότι παρουσιάστηκε σαν δικηγόρος μου στην εκπομπή του Λιάγκα, που παρεμπιπτόντως θέλω να τον ευχαριστήσω, γιατί είδα το βίντεο του Γιώργου… Σε ευχαριστώ Γιώργο που βλέπεις με τόση ευαισθησία και τόση συμπάθεια την κατάστασή μου, αλλά θα ήθελα να πω και για τον φίλο σου που έχεις εκεί στο πάνελ, ο οποίος πολύ εύκολα είπε ότι «άλλο το θέμα το ψυχιατρικό και άλλο το οικονομικό» και οι… αυτές που έχω… Αλλά, θέλω να ου πω φίλε μου ότι όλα είναι σε συνάρτηση. Τα οικονομικά μας, η υπόστασή μας, το τι δια… δημιουργούμε, η δημιουργία είναι σε συνάρτηση με την ψυχή μας. Είμαστε… η πνευματική μας ζωή έχει και υλική υπόσταση και η υλική μας ζωή, πνευματική. Δεν ξεχωρίζονται αυτά τα πράγματα…

Φιλέ μου, δεν ξέρω πώς σε λένε. Τον Γιώργο θέλω να τον ευχαριστήσω. Βγήκε λοιπόν στον Γιώργο τον Λιάγκα, μου είπαν… και παρουσιάστηκε σαν δικηγόρος μου. Από πού κι ως πού; Εγώ έχω δικηγόρο. Αυτός ήθελε να πάρει την υπόθεση, εγώ δεν ζήτησα κανέναν, εγώ ζητάω λίγη ηρεμία, λίγο ησυχία και…

Μιλάω μόνο σε εσένα, τον φίλο μου τον Αλκίνοο τον Μπουνιά που τον ξέρω 40 χρόνια και του έχω εμπιστοσύνη. Που… που  ξεκίνησε αυτή όλη η ιστορία με ένα παπαράτσικο…που εδώ κάποιοι ήταν… κάποιοι κάνανε, κάποιοι ράνανε… και ξαφνικά έχει γίνει πυροτέχνημα… εγώ θα ήθελα να περάσει έτσι, στα ψιλά, να μην περάσει καν, δηλαδή. Είναι μια τελείως προσωπική υπόθεση και θέλω την ιδιωτικότητά της για να ορθοποδήσω στα πόδια μου. Και μιλάω μόνο στον Αλκίνοο. Έτσι;

Και μου παρουσιάστηκε σαν δικηγόρος και έβγαλε και κάποιες selfies, με τραβολόγησε εκεί πέρα, να βγάλουμε έξω από το γραφείο, από την πτέρυγα που είμαι μέσα, να βγάλουμε κάτι selfies και έφυγε με ενθουσιασμό ότι θα αναλάβει την υπόθεση… Μα, εγώ δεν του είπα τίποτα, εγώ έχω δικηγόρο… Όπως ήρθε ένας κύριος σήμερα και μπροστά στους ψυχολόγους μου και τον ψυχίατρο, τον γιατρό, λέει «έχω κάποια χαρτιά, γιατί έχω ίδια υπόθεση με εσένα και θα σε βοηθήσω και ψυχολογικά». Μα, άνθρωπέ μου, πού το λες αυτό; Είμαι σε μια ψυχιατρική κλινική και λες μπροστά στον ψυχολόγο μου ότι θα με βοηθήσεις ψυχολογικά;

Παρουσιάστηκε σαν ξάδερφος μου. Μου λέει ο ψυχολόγος «είναι ξάδερφός σου;». «Όχι» της λέω, «δεν τον ξέρω».

Η κουβέντα μας… που κάνουμε είναι και η τελευταία που δίνω, γιατί ο γιατρός μου, μου είπε ότι δεν πρέπει να έχω ψυχοπιεστικές καταστάσεις βγαίνοντας από εδώ, για να σταθώ στα πόδια μου, διότι έχω… θα ακολουθήσω μία αγωγή για να μπορέσω να ανασάνω, να ορθοποδήσω σαν άνθρωπος. Είμαι ευάλωτος, έχω ασθενήσει τώρα, πώς να το κάνουμε…

Όταν αισθανθώ καλά θα μιλήσω. Και όταν θα είμαι σίγουρος. Και αυτό που κάνω τώρα το κάνω στον φίλο μου τον Αλκίνοο τον Μπουνιά γιατί πέρα από επαγγελματική σχέση έχουμε φιλική σχέση 40 χρόνια τώρα».