Κατά τη διάρκεια του προκριματικού όμως, το βράδυ της Τετάρτης, στο κτίριο της ΕΡΤ, συνομιλώντας με στέλεχος της κρατικής τηλεόρασης, μου είπε ότι ο Γιώργος Αλκαίος αρνήθηκε να στείλει μαγνητοσκοπημένο μήνυμα. Η «είδηση» αυτή μου προξένησε τεράστια εντύπωση γιατί μετά από τόσα χρόνια στο χώρο, γνωρίζω καλά ότι ο Γιώργος Αλκαίος δεν είναι αυτού του στιλ. Αντίθετα, γνωρίζω πολύ καλά και τους προσωπικούς αγώνες που έδωσε πέρυσι, μαζί με όλους τους Friends του, για να εκπροσωπήσει όσο το δυνατόν καλύτερα τη χώρα μας στο εξωτερικό καταβάλλοντας πολύ κόπο… και όχι μόνο!
Έτσι, από το πρωί της επόμενης μέρας, προσπαθούσα να επικοινωνήσω μαζί του αλλά τελικά τα κατάφερα αργά χθες το απόγευμα, όταν έφτασε στην Ελλάδα από Λονδίνο. Και παρά την κούρασή του, μπήκα κατευθείαν στο θέμα!
-Γιώργο, είναι αλήθεια ότι σου ζήτησαν από την ΕΡΤ να στείλεις μήνυμα μαγνητοσκοπημένο κι αρνήθηκες;
Όχι, ποτέ δεν μου ζητήθηκε από την ΕΡΤ να γράψω μήνυμα για τη βραδιά του προκριματικού. Θα το έκανα με μεγάλη μου χαρά. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να αρνηθώ έναν χαιρετισμό στους καλλιτέχνες ή τον καλλιτέχνη που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Γερμανία. Αρνήθηκα να εμφανιστώ στην παρουσίαση όπως μου πρότειναν γιατί ένας από τους λόγους είναι ότι θα απουσίαζα στο εξωτερικό. Τους υπόλοιπους δεν θα ήθελα να τους αναφέρω για να μην εκθέσω κανέναν. Έτσι κι αλλιώς, στα τόσα χρόνια παρουσίας μου στο χώρο, ξέρετε ότι δεν το κάνω ποτέ! Συζητήθηκε μόνο να συμμετέχω για τρία λεπτά στην εισαγωγή της βραδιάς και κάποια στιγμή στην αποφώνηση.
-Επίσης, έχω μάθει ότι η πρόσκληση ήταν μόνο για εσένα κι όχι και για τους Friends…
Ναι, δεν υπήρχαν οι Friends σε αυτό το πλάνο. Αυτή είναι η αλήθεια. Μάλιστα στη συζήτηση έριξα εγώ το όνομα του Λάζου Ιωαννίδη, ότι δηλαδή δεν γίνεται, μπήκε για πρώτη φορά ποντιακή λύρα στη Eurovision και θα την αφήσουμε έξω; Ήρθα σε συνεννόηση με το Λάζο, αλλά δεν υπήρχε καν ο χρόνος. Αυτή η βραδιά κανονικά στο εξωτερικό, στην Ευρώπη στήνεται δύο μήνες πριν. Εμείς στην Ελλάδα ακόμα και σε περίοδο κρίσης θέλουμε να τη στήνουμε δεκαπέντε ημέρες πριν. Δυστυχώς όμως, δεν μπορούσα να αναβάλλω όλο το πρόγραμμα και τα επαγγελματικά ραντεβού που είχα στο Λονδίνο.
-Κατάφερες να παρακολουθήσεις τον προκριματικό;
Βέβαια, τον παρακολούθησα από το διαδίκτυο.
-Πώς σου φάνηκαν τα τραγούδια κι οι διαγωνιζόμενοι;
Μου άρεσαν όλα. Ειλικρινά. Και το είπα από την πρώτη στιγμή. Το μόνο που επισήμανα από την αρχή είναι ότι δεν μου «μύριζε» κάτι Ελλάδα και επειδή οι Euro fans στο εξωτερικό και ιδίως στην Ευρώπη θεώρησαν ότι ήταν πάρα πολύ καλή κίνηση η περσινή, η Ελλάδα να διαγωνιστεί με κάτι δικό της, με τη γλώσσα της και με το ύφος της, θεώρησα ότι αυτό που χρειάζεται για την εκπροσώπησή της χώρας μας φέτος στη Γερμανία είναι ο Λούκας. Μου άρεσαν όμως πάρα πολύ οι «Τριημιτόνιο», ήταν μια πάρα πολύ διαφορετική νότα. Η Βαλάντω ήταν πάρα πολύ καλή τραγουδίστρια, αλλά τελείως έξω από το ελληνικό στοιχείο. Θέλω να θυμίσω κάτι σε όλους που μπορεί να παρεξηγήσουν αυτό που λέω. Όταν μιλάμε για τη Eurovision, δεν μιλάμε για διαγωνισμό τραγουδιού, τραγουδιστών ή συνθετών. Μιλάμε για εκπροσώπηση χώρας. Έτσι η Πορτογαλία θα πάει με το δικό της το ύφος, η Ισπανία με το δικό της, ανάλογα με αυτό που έχει εκείνη την εποχή, περισσότερο το εμπορικό να το πω έτσι. Η Σερβία για παράδειγμα, έχει αποδείξει ότι πάει με τη γλώσσα της και το δικό της ύφος μουσικής. Γι’ αυτό εννοώ ότι η Ελλάδα έπρεπε να έχει επιμείνει σε αυτήν την κατεύθυνση.
-Σε αυτήν λοιπόν την κατεύθυνση δεν είναι και το «Watch My Dance» του Λούκα και του Stereo Mike;
Μπορούν να κάνουν μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση και να κτυπήσουν πολύ καλές θέσεις, μόνο με πάρα πολλή δουλειά και πολύ έξυπνο στήσιμο. Το τραγούδι είναι πολύ επικίνδυνο, δεν υπάρχει μεσαία κατάσταση. Πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ το στήσιμο πάνω στη σκηνή. Εγώ είμαι μαζί τους και τους εύχομαι καλή επιτυχία.
-Γιώργο, σε ευχαριστώ που μου απάντησες και ξεκαθάρισες κάποια πράγματα…
Εγώ σε ευχαριστώ. Καλή συνέχεια…
Γρηγόρης Μελάς