Ο Νίκος Μουρατίδης μιλά για την τηλεόραση και το πως έχουν επηρεάσει τα πραγματα τη ζωή του στο περιοδικό Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού.
Ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που πέρασαν από χρυσές εποχές και έχουν βγάλει πολλά χρήματα;
Δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία, όχι. Δεν είμαι στην τηλεόραση. Με φώναζε η τηλεόραση, έκανε 20 επεισόδια και έφευγα. Τι να σου αποφέρει αυτό μέσα σε ένα χρόνο; Κάποτε τελειώνουν και αυτά. Δεν είμαι άνθρωπος της τηλεόρασης, δεν έχω καθημερινή εκπομπή, δεν είμαι υπάλληλος σε κάποιο κανάλι. Τα χρήματα αυτά δεν ήταν να κάνεις περιουσία, να τα βάλεις στην άκρη. Πόσο να πάρεις το επεισόδιο; Κάποτε που δουλεύαμε και είχαμε άνεση κάναμε δυο ταξίδια, την κοινωνική μας ζωή, τα δώρα… Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Έχω να ταξιδέψω 6 χρόνια. Έχω να μπω σε κατάστημα να ψωνίσω επίσης έξι χρόνια.
Έχετε να ψωνίσετε ρούχα 6 χρόνια;
Μπήκα στην Κύπρο να ψωνίσω σε ένα μαγαζί με εκπτώσεις, έδωσα 96 ευρώ και πήρα του κόσμου τα πράγματα. Πουκάμισα, παντελόνια, T – Shirts μέσα στην εξαετία.
Είστε ένας χορτασμένος άνθρωπος από πράγματα και καταστάσεις ζωής;
Είμαι άνθρωπος χορτασμένος. Ό,τι ήθελα να κάνω το έκανα, πάντα με πολλή δουλειά, χωρίς καμία απάτη, χωρίς να χρωστάω, χωρίς να έχω δανειστεί, χωρίς ψεύτικα λεφτά. Εκτός από το διαμέρισμα που μένω, που είναι το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο, δεν έχω τίποτα άλλο. Αν είχα κάνει απάτες και είχα «λαδωθεί», μπορεί να είχα κάνει κι ένα εξοχικό, κάποιο φουσκωτό, όλο και κάτι θα είχα.
Σας είχαν γίνει προτάσεις για «λαδώματα», απάτες…;
Ναι, πολλές προτάσεις, ειδικά την εποχή που ήμουν στις δισκογραφικές εταιρείες. Ποτέ δεν το έκανα, όπως επίσης μετά, ως ελεύθερος επαγγελματίας, μάνατζερ, μου είχαν τύχει τραγουδιστές, που μου έφερναν ένα εκατομμύριο δραχμές προκαταβολή για να τους αναλάβω. Το έπαιρνα, μετά σκεφτόμουν ότι δεν έχω να κάνω τίποτα με αυτόν και τον φώναζα να του το δώσω πίσω. Δεν είμαι λαμόγιο, ούτε αργόμισθος. Λειτουργώντας έτσι, δεν βγάζεις λεφτά.