Πέρασε πολλές δύσκολες στιγμές στη ζωή του, όπως και περιόδους στεναχώριας. Ο Νικόλαος Καραγκιαούρης ανοίγει την καρδιά του στη Ρενέ Σαραντινού και το περιοδικό Λοιπόν και -μεταξύ άλλων- μιλάει για τις δουλειές που έχει κάνει στο παρελθόν.
«Έχω κάνει πολλές δουλειές. Έχω κουβαλήσει καρέκλες σε παιδικό θέατρο, όταν ήμουν μαθητής στο ωδείο. Πήγαινα πρωί-πρωί, στις 6, έφτιαχνα τις καρέκλες σε μια αίθουσα κι έφευγα. Η Μαρίζα Κωχ τότε έκανε παράσταση για τα παιδάκια που έρχονταν με τα σχολεία. Στις 10:00 πήγαινα στο ωδείο, σε ηλικία 21 ετών. Η φωνή μου ήταν ζεστή ήδη, γιατί έκανα άσκηση και κυκλοφορούσε το αίμα στις φωνητικές χορδές. Έκανα ωραίο μάθημα και μετά πήγαινα να μαζέψω το χαμό που έκαναν τα παιδιά του σχολείου. Πληρωνόμουν γι’ αυτό. Έτσι πλήρωνα το ωδείο».
«Έχω κάνει και πιο απλές δουλειές. Μοίραζα και φυλλάδια. Έχω γίνει νεωκόρος σε μία εκκλησία, όταν ο νεωκόρος έπρεπε να πάρει άδεια και ο ναός έπρεπε να ανοίγει. Με «επιστράτευσε» ο ιερέας και έκατσα για ένα μήνα. Άνοιγα το πρωί, έκλεινα το μεσημέρι, ξανάνοιγα το απόγευμα. Όχι πως θα ήθελα να τα ξαναζήσω, αλλά χαίρομαι που τα έζησα. Είμαι ρομαντικός».