Ο γιος του Περιφερειάρχη της Αγροτικής Ασφαλιστικής και της Γερμανίδας διπλωμάτη, ο Αλέξης Κεφαλογιάννης 27 χρόνων, ένας γλωσσομαθής ρεσεψιονίστ, οδηγούσε τη μηχανή του το μοιραίο απόγευμα της Τετάρτης 7 Μαΐου 2003, που άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Λίγες εβδομάδες αργότερα, βρέθηκε κλειδωμένη και επιμελώς παρκαρισμένη στο λιμάνι του Ηρακλείου.
Το στοιχείο που πύκνωσε περισσότερο το μυστήριο, είναι το εξής: Η μηχανή ήταν πεντακάθαρη, ενώ εκείνες τις μέρες όλα τα οχήματα της περιοχής, είχαν λερωθεί από λασπώδη βροχή. Σαν κάποιοι να την άφησαν εκεί, για να δείξουν ότι ο Αλέξης ταξίδεψε. Λίγο καιρό μετά, ένα άλλο στοιχείο του αγνοούμενου νέου εντοπίστηκε σε διαφορετικό χώρο. Το σακβουαγιάζ του με τα προσωπικά του έγγραφα… Παρά τις εκτεταμένες έρευνες της οικογένειας του και των Αρχών , δεν βρέθηκε ούτε ίχνος του… Η μητέρα του πέθανε από τον καημό της, χωρίς να μάθει τι του συνέβη.
Ο αδελφός του Ζαχαρίας Κεφαλογιάννης, Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης, ανοίγει απόψε το φάκελο του, με την ελπίδα να μάθει την αλήθεια. Τόσα χρόνια, μέχρι και νεκρούς που ξέθαβαν έβλεπε, για να βρει ένα φως στο σκοτάδι…
«Έβρεχε λάσπη, αλλά η μηχανή του βρέθηκε ολοκάθαρη…»
«Δυστυχώς δεν είχαμε καμία πληροφορία όλα αυτά τα χρόνια κι αυτό είναι που πονάει…».Μ’ αυτά τα λόγια ο αδελφός του αγνοούμενου Ζαχαρίας Κεφαλογιάννης, Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης, περιέγραψε στην κάμερα του «Τούνελ» την συνεχή αγωνία που βιώνει η οικογένεια του από τότε που χάθηκε ο Αλέξης. Η εξαφάνιση του 27χρονου ρεσεψιονίστ, είναι ένα πραγματικό θρίλερ για το Ηράκλειο. Ένα μυστήριο που θάφτηκε στο σκοτάδι.. Όπως είπε ο αδελφός του, στην προσπάθεια του να τον βρει, έψαξε παντού ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που κλήθηκε όχι μόνο να αναγνωρίσει πτώματα, αλλά και να ξεθάψει.
Από την ημέρα που εξαφανίστηκε ο Αλέξης , το απόγευμα της Τετάρτης 7 Μαΐου του 2003, δεν υπήρξε κανένα στοιχείο που να βοηθήσει την οικογένεια στις έρευνες της, κι αυτό είναι το παράξενο. Λίγες εβδομάδες μετά την εξαφάνιση κι ενώ ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί σε πλοίο της γραμμής για να ταξιδέψει στην Αθήνα, εντόπισε ο ίδιος εντελώς τυχαία στο λιμάνι, τη μηχανή που οδηγούσε ο Αλέξης την ημέρα που χάθηκε. Ήταν κλειδωμένη και παρκαρισμένη με επιμέλεια. Το στοιχείο που πύκνωσε περισσότερο το μυστήριο, είναι το εξής: Η μηχανή βρέθηκε πεντακάθαρη ενώ εκείνες τις μέρες όλα τα οχήματα της περιοχής, είχαν λερωθεί από λασπώδη βροχή. Σαν κάποιος να την είχε αφήσει εκεί, λίγη ώρα πριν. «Ακόμη δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα πως είναι δυνατόν η αστυνομία να μην την είχε εντοπίσει , ακόμα και εμείς που ψάξαμε εκεί», τόνισε ο αδελφός του αγνοούμενου.
Συγκινημένη η θεία του Ελπίδα Κεφαλογιάννη, ανέφερε στο «Τούνελ» πως το μοιραίο εκείνο απόγευμα, ο Αλέξης είχε προτείνει στην μητέρα του να την πάρει μαζί του στο ξενοδοχείο που εργαζόταν, για να πιουν μαζί έναν καφέ. Την βρήκε όμως απροετοίμαστη και έτσι έφυγε μόνος του. Η θεία του το μόνο που θυμάται από εκείνη την ημέρα, ήταν πως ο Αλέξης είχε περάσει από την περιοχή Γαζίου για να βάλει βενζίνη.
«Είχε τάσεις εγκατάστασης και όχι φυγής. Είχε όνειρα και ήθελε να κάνει οικογένεια» ανέφερε χαρακτηριστικά στο «Τούνελ» ο στενός φίλος του Αλέξη, Γαβρίλος Παπαϊωάννου. Τον περιέγραψε σαν έναν ανήσυχο, κοινωνικό άνθρωπο που «προσπαθούσε να είναι μέσα στα πράγματα». Είπε ακόμα πως ο Αλέξης μιλούσε συχνά για ένα «κόλπο γκρόσο» που θα τον απομάκρυνε από τις επαγγελματικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Ο αδελφός του Αλέξη , που για χρόνια ταξίδευε ανά τον κόσμο λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, παρατηρούσε τους ανθρώπους μήπως και σε κάποιο πρόσωπο από τους χιλιάδες ταξιδιώτες, τον αναγνωρίσει. Οι παλιοί του συμφοιτητές ακόμη αναρωτιούνται τι να απέγινε. Κανείς δεν έχει μια απάντηση, θετική ή αρνητική. Μόνο το τίποτα…
Πηγή: anikolouli.gr