Ο Μίλτος Μακρίδης μιλά στην εφημερίδα Freddo και στην Νανά Παλαιτσάκη για την τηλεόραση, τα πρόσωπα της και τη σάτιρα.
Η ιδιωτική τηλεόραση μόνο κερδισμένη εμπορικά βγήκε από τη συνεργασία μαζί σου. Σήμερα θα επεδίωκες μια νέα εμπλοκή σου;
Με ποια τηλεόραση! Η τηλεόραση είναι η πλατεία του χωριού. Όπως είναι το χωριό, είναι και η πλατεία του. Η τηλεόραση σήμερα πληρώνει το ότι δεν είχε ποτέ όραμα. Δημιουργήθηκε για την εξουσία που ασκούσε και ζούσε για την «κονόμα του σήμερα». Νοιαζόταν για το δέντρο κι έχασε το δάσος. Είχε μια εφήμερη αντίληψη για τη ζωή και γι΄αυτό πρόσφερε συνήθως προϊόντα μιας χρήσεως. Σαν τα κουτάκια των αναψυκτικών: το άνοιξες, το χρησιμοποίησες, το πέταξες. Αν όμως φτάσεις στο σημείο να θεωρείς ότι η δουλειά που κάνεις είναι τόσο σημαντική, τόσο σύνθετη ή τόσο κρίσιμη ώστε να μπορεί να την κάνει ο καθένας… Ότι όποιος περνά απ’ την πόρτα ή το κρεβάτι σου, μπορεί να περάσει και μπροστά από τα φώτα για να σου κάνει τη δουλειά, είσαι άξιος της μοίρας σου. Η τηλεόραση σήμερα είναι όπως και τα παλιά κτίρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 που τα ντύσαμε με αφίσες για να μη φαίνεται η ασχήμια τους: ελκυστικές φάτσες μπροστά, αλλά με γερασμένα και τρομοκρατημένα μυαλά από πίσω. Αυτό που συμβαίνει μπροστά από τις κάμερες είναι το σύμπτωμα, η πραγματική ασθένεια βρίσκεται από πίσω, στον Νεοέλληνα. Στον ίδιο Νεοέλληνα που διοικεί και διαμορφώνει τα πάντα σε αυτόν τον τόπο.
Θέλω να μου πεις αν κατά τη γνώμη σου η σάτιρα έχει όρια. Αναφέρομαι και στον Λάκη Λαζόπουλο που τον έχουν κατηγορήσει ότι επέλεγε σχεδόν πάντα «εύκολους στόχους» και στην παρέα των «Ράδιο Αρβύλα», αφού ο δήμαρχος του Αμαρουσίου δήλωσε ότι θα κινηθεί δραστικά εναντίον τους, καθώς θεώρησε ότι προσβλήθηκε η αξιοπρέπεια του.
Το θέμα είναι ποια σάτιρα θες να καταναλώσεις. Αν στο δικό σου αξιακό σύστημα έχει κάποιος αποκαθηλωθεί για παράδειγμα δεν πάει να τον προσκυνά όλη η υφήλιος, σου είναι παγερά αδιάφορος και ακατάλληλος τελικά για να καταλάβει χώρο στον χρόνο σου. Από την άλλη, όποιος το βράδυ – όταν κοιτάει τον εαυτό του στον καθρέφτη – νιώθει ήσυχος με τη συνείδηση του, πιστεύει ότι «ποίησε ήθος και ότι τίμησε εαυτόν και αλλήλους, μαγκιά του τότε. Δεν απολογείται σε κανέναν παρά μόνο στο κοινό του, που αυτό είναι και η δύναμη του στην τελική. Γενικότερα τα πρόσωπα εξουσίας αφήνονται στην κρίση του κοινού τους κοινού.
Ποιους τηλεανθρώπους θεωρείς διαχρονικούς;
Αυτούς που κάνουν τηλεόραση για να προσφέρουν και όχι για να επιβεβαιωθούν. Η καλή τηλεόραση για να «βλέπεται» πρέπει πρώτα να μπορεί να «ακούγεται». Τηλεόραση ήταν ο Φρέντυ Γερμανός. Στην τρέχουσα ιδιωτική τηλεόραση, την πιο αξιοσημείωτη καριέρα έχουν κάνει η Μαρία και ο Φώτης: έχουν δοκιμαστεί σε όλες τις ώρες και σε όλα τα είδη… και έχουν πετύχει. Και τις περισσότερες φορές δεν ήταν ακαριαία επιτυχία. Ξεκίνησαν από τα τάρταρα και ίδρωσαν για να φτάσουν στην κορυφή. Και το κυριότερο: χωρίς να κρεμάσουν την προσωπική τους ζωή στα μανταλάκια. Τους βγάζω το καπέλο.