Όταν είδαμε στην χθεσινή εκπομπή «Μεσημεριανή Μελέτη» το θέμα-αφιέρωμα στις πρεμιέρες των σήριαλ, συγκρινόμενες με αυτό που έγινε πριν 20 και πριν 10 χρόνια, μας θύμισε πολύ το θέμα του ZAPPIT, που είχε δημοσιευτεί μια ημέρα νωρίτερα. Αντιγραφή χωρίς αναφορά της πηγής και μάλιστα σε ένα θέμα με λεπτομέρειες που ανέφερε ο δημοσιογράφος, Γιώργος Σκρομπόλας.
Λίγες ώρες μετά, στο άρθρο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, απάντησε ο Θέμης Μάλλης, πως κάτι τέτοιο ήταν απλή σύμπτωση. Διαβάστε το μήνυμα του αρχισυντάκτη της εκπομπής και μετά την απάντηση του ΖΑPPIT…
Αγαπητέ συνάδελφε (καί το αγαπητέ καί το συνάδελφε, δίχως εισαγωγικά).
Γνωριζόμαστε χρόνια, πολλά χρόνια κι εκτιμούμε ο ένας τη δουλειά, τη σκληρή δουλειά του άλλου. Γιαυτό και θέλησα να απαντήσω στο δημοσίευμά σου, που πραγματικά με άφησε άφωνο! Και μάλιστα για πολλούς λόγους.
Καταρχάς, ως αρχισυντάκτης της εκπομπής «Μεσημεριανή Μελέτη», με περηφάνια σου θυμίζω οτι είμαστε η εκπομπή εκείνη που αναφέρει ΠΑΝΤΑ και με το παραμικρό, οποιαδήποτε πηγή, έντυπη ή ηλεκτρονική και κυρίως διαδικτυακή. Κάθε μέρα, απ’όταν «εκπέμπαμε» πρωί μέχρι και σήμερα, όταν λέμε ειδήσεις ή πληροφορίες απο το ίντερνετ, όχι μόνο αναφέρουμε το όνομα του site, ή τον συνάδελφο που υπογράφει, αλλά τις περισσότερες φορές το «δείχνουμε» και στον τηλεοπτικό «αέρα». Απο τα πιο μεγάλα και με επισκεψιμότητα site, έως τα πιο «φρέσκα» blogs.
Για κάποιον που μας παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια, αυτό που γράφω είναι προφανές και αποδεικνύεται εύκολα Αν δεν έχει συμβεί μία ή δύο φορές μέσα σε πέντε χρόνια, πραγματικά πρόκειται για λάθος εκ παραδρομής. Αλλα μιλάμε για μιά-δυο φορές. Δεν έχουμε λοιπόν κανένα λόγο να μην κάνουμε αναφορά στις «πηγές» για οποιοδήποτε site, πόσο μάλλον για το zappit που εξειδικεύεται στα τηλεοπτικά!
Ως προς την έμπνευση τώρα, η αλήθεια είναι οτι όλα αυτά τα χρόνια έχουμε τόση, που με τα καθημερινά μας ρεπορτάζ «τροφοδοτούμε» τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο πάμπολλες φορές. Και χαιρόμαστε γιαυτό. Και για να έρθω στο συγκεκριμένο θέμα της «αντιγραφής» ενός θέματος του zappit όπως υποστήριξες, ειλικρινά πέφτω απο τα σύννεφα όταν ένας συνάδελφος της δικής σου εμπειρίας, υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Το συγκεκριμένο θέμα, είναι ένα θέμα «ψυγείου» όπως λέμε στη δουλειά μας, όχι επικαιρότητας, απο αυτά που σκεφτόμαστε κατα δεκάδες και στο ένα του σκέλος συνέπεσε με ένα θέμα του zappit.
Το θέμα «ψυγείου» που εμείς προβάλαμε, είχε τρία σκέλη: Τις παραγωγές ελληνικών σήριαλ του 1992, του 2002 (όχι για ξεκάρφωμα όπως αναφέρεις αλλά σε ίδια «ποσότητα») και του 2012. Κι αν σου κάνει εντύπωση γιατί επιλέξαμε αυτές τις χρονιές, δεν θέλει και πολύ μυαλό να καταλάβεις οτι όταν κάνεις κάτι επετειακό ή συγκρίνεις εποχές, δεν παίρνεις στην τύχη κάποιες χρονιές αλλά συγκρίνεις τί γίνεται φέτος, πριν 10 και πριν 20 χρόνια.
Τόσο απλά. Ούτε εμείς, ούτε κι εσύ, με αυτό το θέμα που συμπίπτει στο ένα του σκέλος, «ανακαλύψαμε την Αμερική»… Επίσης, το να συμπέσουν θέματα, ειδικά στην εποχή μας με τόσα μέσα έντυπα και ηλεκτρονικά, είναι κάτι όχι απλά συνηθισμένο, αλλά καθημερινό. Πόσες φορές πχ δεν έχουν γίνει αφιερώματα για τις πρωινές ψυχαγωγικές εκπομπές, ή τα σήριαλ που έγραψαν ιστορία, ή τους γάμους του καλοκαιριού, ή τα διαζύγια-εξπρές και τόσα δεκάδες «θέματα ψυγείου». Τί θα πούμε τότε, οτι μας …έκλεψαν τις ιδέες; Μη βλέπουμε παντού «φαντάσματα».
Γιά το συγκεκριμένο θέμα λοιπόν, θεωρώ περιττό να περιγράφω τις καθημερινές συνθήκες της δουλειάς μας, σε έναν έμπειρο και καταξιωμένο συνάδελφο όπως εσύ.
Οσο για τους χαρακτηρισμούς περι «κόμπλεξ», «στοιχειώδους δημοσιογραφίας», «ποιότητας», «ντροπής», «ραστώνης» κι άλλα τόσα, θα σου θυμίσω μόνο οτι δουλεύω με μια ομάδα συναδέλφων καταξιωμένων στο χώρο μας εδώ και πολλά χρόνια, που εργάζονται σκληρά απο νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ βγάζοντας δεκάδες αποκλειστικά θέματα με αξιοπρέπεια και περηφάνια, που αμέτρητες φορές έχουν γίνει θέμα σε όλα τα Μέσα. Κι όχι μόνο δεν ντρέπομαι, αλλά αντίθετα είμαι πολύ περήφανος που ανήκω κι εγώ σε αυτή την ομάδα, γιατί ότι έχω κάνει το έχω κάνει μόνος μου, δίχως να στηριχτώ σε κανέναν, αλλά μόνο στην επι σχεδόν 22 χρόνια σκληρή και ακατάπαυστη δουλειά μου. Και κυρίως, κρατώντας απέξω τις προσωπικές μου εμπάθειες, ή αντιπαραθέσεις του παρελθόντος με οποιονδήποτε.Είναι κακό να τα μπερδεύουμε αυτά, γιατί δεν μας βοηθούν να βλέπουμε καθαρά και αντικειμενικά.
Μη γίνεσαι λοιπόν άδικος και καχύποπτος για κάτι που πραγματικά ήταν συμπτωματικό και μάλιστα στο ένα του σκέλος. Α, αύριο (Πέμπτη 4 Οκτωβρίου), έχουμε ένα ακόμα ανάλογο θέμα «ψυγείου»: Την ιστορία των «πρωινάδικων» απο την Ελλη Ευαγγελίδου και τη «Σύγχρονη Εύα» στην ΕΡΤ τη δεκαετία του ’70, μέχρι και σήμερα. Εύχομαι να… συμπέσουμε, γιατί πραγματικά όλα αυτά τα θέματα με αρχειακό υλικό τα ζητά το κοινό (και το τηλεοπτικό και το διαδικτυακό).
Σ’ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Θέμης Μάλλλης, αρχισυντάκτης «Μεσημεριανής Μελέτης»
Αγαπητέ Θέμη, είναι δεκτή και αποδεκτή η απάντηση. Δεν οφελεί σε τίποτα να συνεχίσει η…αλληλογραφία ανταπαντήσεων, όλοι μας άλλωστε έχουμε αρκετή δουλειά και πολύ πιο σοβαρά θέματα που μας απασχολούν στην καθημερινότητά μας.
Εμείς φυσικά δεν ισχυριζόμαστε ότι ανακαλύψαμε ούτε την Αμερική, ούτε την πυρίτιδα. Άλλωστε η περίφημη «λίστα» με τα σήριαλ βρίσκεται στο wikipedia. Δεν την γράψαμε εμείς. Σήμερα, όμως, που ολοκληρώθηκε το αφιέρωμα, αναφέραμε την πηγή. Δεν είπαμε ότι «καθήσαμε και μετρήσαμε…». Επίσης συνέπεσαν τα πλάνα που χρησιμοποίησε ο δημοσιογράφος που επιμελήθηκε το ρεπορτάζ (για το σκέλος του 1992) με αυτά που χρησιμοποιήσαμε και εμείς ; Από τα 34 σήριαλ, βρήκε να διαλέξει από τα 4 που είχαμε στο θέμα μας ; Πολλές συμπτώσεις.
Όπως και να έχει η απάντηση γίνεται δεκτή και είναι προς κρίσην, όποιου τη διαβάζει. Καλή συνέχεια