«Μας φιλούσαν, μας τραβούσαν, μας έσκιζαν τα ρούχα… Σοκαρίστηκα»

Η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου άφησε για λίγο την «μουρμούρα» και μίλησε στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα και την Σοφία Χουντάση!

Πως αισθάνεσαι που είσαι από τους λίγους νέους ηθοποιούς που παίζουν τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση;

Είμαι πολύ χαρούμενη και εν μέρει νιώθω τυχερή, αφού βρίσκομαι σε μια εξαιρετική θεατρική παραγωγή, το «Πράματα και θάματα» στο Μικρό Παλλάς, αλλά και στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», ένα σίριαλ που σκίζει.  Και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί στα έξι χρόνια που βρίσκομαι στον χώρο έχω συμμετάσχει σε δουλειές που μου άρεσαν και πέρασα καλά. Από κει και ύστερα, το θέμα της ανασφάλειας και της ανεργίας στους ηθοποιούς είναι σήμερα καθολικό και δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει.

Που θεωρείς ότι οφείλεται η επιτυχία του σίριαλ «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα»;

Στο ότι ανταποκρίνεται πλήρως στην ελληνική πραγματικότητα και στο ότι το team- από τους σεναριογράφους και τον σκηνοθέτη μέχρι το καστ- είναι εξαιρετικό.

Θα μπορούσες να είσαι με έναν άνδρα που κάθεται σπίτι κι εσύ να εργάζεσαι, όπως συμβαίνει στον τηλεοπτικό σου ρόλο;

Το να μαγείρευε και να καθάριζε θα με βόλευε πολύ. Ωστόσο, δεν νομίζω  ότι θα μπορούσα  να συνυπάρξω με έναν τέτοιο άνθρωπο. 

Με τον Πάνο Βλάχο είσαι ζευγάρι στο σίριαλ αλλά και στη ζωή. Είναι δύσκολο να παίζεις με τον σύντροφο σου;

Μου αρέσει να παίζω με τον Πάνο γιατί τον θαυμάζω ως ηθοποιό. Και το να συνεργάζεσαι με έναν καλό ηθοποιό με τον οποίο γνωρίζεσαι κιόλας είναι ότι καλύτερο.

Κινδύνευσες ποτέ να χάσεις την ισορροπία λόγω αναγνωρισιμότητας;

Όταν ξεκινήσαμε την περιοδεία με το » Κάψε το σενάριο» σοκαρίστηκα. Ιδιαίτερα οι νέοι έδειχναν πολλές την αγάπη τους με ανορθόδοξο τρόπο και είχαμε αντιμετωπίσει καταστάσεις…ροκ σταρ. Μας φιλούσαν. μας τραβούσαν, μας έσκιζαν τα ρούχα. Όλο αυτό ήταν έξω από μένα, αλλά το έπαιρνα στην πλάκα, γιατί αλλιώς θα μου γυρνούσε σε αγοραφοβία. Από την άλλη, η τόσο μεγάλη αγάπη του κόσμου με έκανε ευτυχισμένη.

Αισθάνθηκες ότι ακουμπάς το όνειρο σου;

Όχι, γιατί στο » Κάψε το σενάριο» δεν ένιωσα ποτέ ασφαλής, ίσως και λόγω της φύσης του όλου πρότζεκτ που ήταν αυτοσχεδιασμός. Αν πετυχαίναμε το αστείο, σε απογείωνε, αν όχι, σε στεναχωρούσε. Ήμουν συνέχεια σε εγρήγορση. Αλλά πείραμα πέτυχε γιατί με βοήθησε να απενοχοποιηθώ από το ενδεχόμενο τους λάθους πάνω στη σκηνή.

Πότε ένιωσες ασφάλεια;

Αρχικά αισθάνομαι μια μικρή ασφάλεια όταν υπήρχε ροή στη δουλειά μου, χωρίς να μείνω ούτε  μέρα άνεργη.Τότε σκέφτηκα ότι έχω διαλέξει το σωστό επάγγελμα.