Λαζόπουλος: “Sorry, I am Greek”!
3.500 θεατές αποθέωσαν το Λάκη Λάζόπουλο στην πρεμιέρα του «Sorry, I am Greek» στο Ντίσελντορφ. Την παράσταση έκλεισε η Χάρις Αλεξίου. Συνέχεια στη Νυρεμβέργη και αυλαία στη Στοκχόλμη.
Ό,τι είχε πάνω του ο ταλαιπωρημένος τσολιάς με την κουρελιασμένη φουστανέλα ήταν όλα κι όλα 148,50 ευρώ. Ήθελε να τα δώσει πίσω στους Γερμανούς δανειστές του για να ξοφλήσει. Έτσι ξεκινάει το σπονδυλωτό έργο του Λάκη Λαζόπουλου «Sorry, I am Greek», μια παράσταση φτιαγμένη για να παιχτεί αποκλειστικά στην πρώτη του περιοδεία εκτός Ελλάδος και με στόχο να ανυψώσει το «κουρελιασμένο» ηθικό των Ελλήνων του εξωτερικού σε δύσκολους πολιτικά καιρούς.
Ο Λάκης Λαζόπουλος μιλώντας στην Deutsche Welle είπε για το έργο:
«Το sorry αυτό έχει την έννοια του «sorry, I am Greek», αλλά έχει και συνέχεια: «Θα ήθελα να σας μιλήσω». Είναι σαν να μιλάω ώστε να ανοίξει το μυαλό τους την πόρτα. Γιατί ξέρω πως το sorry είναι μια φράση που θα ανοίξει την πόρτα του μυαλού τους για να ακούσουνε».
Να ακούσουνε όλα αυτά που έχει να τους πει για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με μια παράσταση – κολάζ εικόνων στο γνώριμο ύφος του Λάκη Λαζόπουλου και με αναφορές στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους». Το έργο είχε υπότιτλους στα γερμανικά, οι οποίοι προβάλλονταν σε μια οθόνη.
Μια μικρή ομάδα νέων ηθοποιών πλαισιώνουν τον Έλληνα αστυνομικό που τα «παίρνει», τον βολεμένο από το κόμμα πυροσβέστη, τον κοιλαρά πλούσιο μπουζουκόβιο που λαδώνει και είναι το στήριγμα του συστήματος , τη θρυλική και καλομελετημένη Ελληνίδα μάνα, η οποία ψάχνει τρόπο στη Γερμανία να θεραπεύσει τον ομοφυλόφιλο γιό της – θέμα πάντως παρωχημένο και μάλλον λυμένο στη Γερμανία μια και αποπειράται σύγκριση με τη Γερμανίδα μάνα.
Το έργο αναφέρεται φυσικά και στις ελληνογερμανικές σχέσεις αναπαράγοντας μέσα από τα έξυπνα κείμενα όλα τα στερεότυπα που υπάρχουν: ο κακός καιρός στη Γερμανία, οι Γερμανοί που δεν ξέρουν να διασκεδάσουν, οι αυταρχικοί Γερμανοί. Οι Έλληνες πλήγώνονται και προσβάλλονται όταν φυλλάδες σαν τη Bild τους αποκαλούν τεμπέληδες, απατεώνες κτλ. Πόσο γνωρίζουν όμως οι ίδιοι οι Έλληνες τους Γερμανούς και δεν τους προσβάλλουν όταν τους αποκαλούν ναζί;
«Κάθε λαός συναντάει τον άλλο λαό και με την ιστορία του και με την ιστορία που έχει ο άλλος λαός. Αυτές οι ιστορίες δεν μπορούν να παραβλεφθούν και τα λόγια, τα οποία μπορεί να λέγονται, είναι πολύ πιθανόν να περπατήσουν πάνω στην ιστορία. Όταν λένε οι Έλληνες «ναζί» εννοούν τον τρόπο. Τον τρόπο τον αυταρχικό κυρίως να δίνουν διαταγές. Από την ώρα που είμαστε ισότιμα μέλη δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν εσύ να είσαι και εγώ να μην είμαι. Αυτό είναι κάτι το οποίο το καλλιέργησαν στη Γερμανία» απαντά ο Λάκης Λαζόπουλος.
Τι θα έλεγε σε Μέρκελ-Σόιμπλε;
Στην παράσταση δεν έλειψαν βεβαίως οι αναφορές στην Άγκελα Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ρωτήσαμε τον Λάκη Λαζόπουλο, αν είχε την ευκαιρία να τους συναντήσει σε αυτή του την περιοδεία, τι θα τους έλεγε:
«Πολλούς από αυτούς με τους οποίους συνομιλούσατε εδώ, (σ.σ.: στην Ελλάδα) οι δικές σας εταιρείες επί σειρά ετών έστελναν μαύρα χρήματα, άρα λοιπόν ξέρατε ότι ήταν διεφθαρμένοι. Συνομιλείτε λοιπόν με αυτούς τους διεφθαρμένους, οι οποίοι κατηγορούν έναν λαό ότι είναι διεφθαρμένος. Γιατί δεν τους πετάγατε έξω; Αυτή θα ήταν η πρώτη μου ερώτηση. Δεν είναι δυνατόν να αγνοούν. Δεύτερον, οι ελεγκτές σας, αυτοί που στέλνονταν από την Ευρώπη, μεταξύ αυτών και Γερμανοί, έβρισκαν τα στοιχεία των Ελλήνων εδώ και χρόνια σωστά. Ο ελληνικός λαός θέλατε να είχε μπει μόνος του στα ταμεία να κάνει ελέγχους; Τους έλεγχους δεν τους κάνουν οι κυβερνήσεις; Τρίτον, δεν αρνείται κανένας λαός να πληρώσει αυτά που οφείλει, αλλά μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε. και της Ευρώπης δεν θα ήταν καλύτερο αντί να μας δανείζετε εσείς με 5 και 6%, να βάζετε τις τράπεζες να δίνουν χρήματα και να εσείς να εγγυάστε, και εμείς να δανειζόμαστε με 1% όπως δανείζεται η τράπεζα; Γιατί μια χώρα να δανείζεται πιο ακριβά από ό,τι μια τράπεζα;».
Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι από τους Έλληνες καλλιτέχνες που έχει κάτι ουσιαστικό να πει, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς με τη δική του αλήθεια. Και αυτό είναι σίγουρα το πιο δύσκολο στην τέχνη, να έχει κανείς να πει κάτι ουσιαστικό. O μόνος κίνδυνος είναι η βεβαιότητα της ευκολίας που διαθέτει, η οποία μπορεί κάποιες φορές να οδηγεί σε επαναλήψεις ή να δίνει την αίσθηση μιας κάποιας προχειρότητας στον τρόπο παρουσίασης.
Το κοινό πάντως τον αποθέωσε, όπως και τη Χάρις Αλεξίου, η οποία έκλεισε την παράσταση με την ώριμη και πάντα υπέροχη φωνή της. Στο Ντίσελντορφ ήταν η μοναδική της εμφάνιση στην πανευρωπαϊκή περιοδεία του Λάκη Λαζόπουλου, καθώς αποδέχθηκε την πρόσκλησή του.
«Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι ένα σύμβολο αυτή τη στιγμή για τη χώρα μας. Είναι το πρόσωπο που μπήκε μέσα στο σπίτι του Έλληνα κι έγινε η φωνή του. Αυτός μεταφέρει όλα αυτά που ο κόσμος ήθελε να πει και δεν είχε βήμα. Έγινε λοιπόν το βήμα του κόσμου ο Λάκης Λαζόπουλος καταγγέλλοντας και ψυχαγωγώντας με το χιούμορ του, τη μοναδικότητά του και την ανθρωπιά του» δήλωσε στη Deutsche Welle η Χάρης Αλεξίου.