– Εδώ και ένα χρόνο, παρουσιάζετε το πρωινό της ΝΕΤ, έχοντας καταφέρει να φτάσετε στο 12,5%. Είναι μια νίκη για τη ΝΕΤ, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο.
– Δεν ήταν μια ζώνη που δεν βρήκαμε τίποτα. Ουσιαστικά, όμως, σαν αντίληψη, η εκπομπή χτίστηκε φέτος. Φορέσαμε στην αρχή ένα «ρούχο» το οποίο δεν ήταν δικό μας, αλλά έπρεπε να το διαχειριστούμε με όσο μεγαλύτερη αξιοπρέπεια μπορούσαμε.
– Ήταν εύκολο αυτό;
– Ήταν δύσκολο. Η ΕΡΤ πέρασε μια πολύ δύσκολη φάση το προηγούμενο οκτάμηνο, βαλλόμενη από παντού και άδίκως…
– Αλλάζω θέμα. Πριν μερικά χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο αδελφός σας, ο οποίος πάλευε χρόνια με τον εφιάλτη των ναρκωτικών.
– Είμαι πολύ θυμωμένος με τον Θεό γι' αυτό, γιατί ο μικρός έφυγε καθαρός. Αν έφευγε όντας χρήστης, θα έλεγα «Πλήρωσε το λάθος του». Ήταν άδικο! Ήταν «καθαρός». Είχε βγει από τις κοινώτητες. Μια απλή γρίπη του προκάλεσε πνευμονία και τον «πήρε» το 1998. Όταν χάνεις έτσι ανθρώπους, βάζεις ένα μεγάλο «γιατί». Θυμώνεις. Αφού έδωσε τη μάχη του, γιατί Θεέ, δεν του έδωσες την ευκαιρία; Τα ναρκωτικά, όμως, ακόμα και αν τα κόψεις, έχουν ήδη «κόψει» κάτι από σένα. Ένα πνευμόνι, μια ηπατίτιδα, δόντια που πέφτουν – και αυτά στην καλύτερη περίπτωση. Πολλά παιδιά ταλαιπωρούνται, επειδή δεν προλαβαίνουν να μπουν γρήγορα στην διαδικασία της απεξάρτησης.
– Είχε δύναμη για να το αντιμετωπίσει;
– Την δύναμη την είχαν οι γονείς μου. Ήταν βαθιά ερωτευμένοι και αγαπημένοι και γι' αυτό κέρδισαν τη μάχη. Γιατί το παιδί δεν το χάσαμε από την χρήση. Το χάσαμε από μια ατυχία. Θα του συνέβαινε, βέβαια, μας είπαν οι γιατροί. Δεν είχε πνευμόνι πια…
– Ο θάνατος σας άλλαξε;
– Με άλλαξε πάρα πολύ. Διέκοψα κάθε υποκριτική σχέση. Οι φίλοι μου είναι φίλοι μου πια. Η γυναίκα μου είναι γυναίκα μου! Η σχέση μου με τα παιδιά μου είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρή.