Για τον χαμό τριών αγαπημένων της προσώπων που τη σημάδεψε και την ψυχανάλυση, μίλησε η Κάτια Δανδουλάκη στο Πρώτο Θέμα.
Σε τι έχετε αλλάξει τα τελευταία χρόνια;
Έχω δουλέψει την ψυχή μου και έχω ξεπεράσει κάποια τρωτά σημεία του παρελθόντος. Δεν θυμώνω πια εύκολα με τους γύρω μου, δείχνοντας περισσότερη κατανόηση. Από την άλλη, ξεπέρασα τους φόβους μου. Μια ζωή προβληματιζόμουν τι θα μου συμβεί αν μείνω μόνη. Κι έμεινα! Βίωσα τρεις δύσκολους αποχωρισμούς και μετά τον τελευταίο -από τον οποίο συνήλθα πριν από λίγους μήνες- δυνάμωσα και αναγεννήθηκα μέσα από τις στάχτες μου πιστεύοντας ότι έγινα αυτάρκης.
Ποιοι ήταν αυτοί οι κομβικοί αποχωρισμοί;
Όταν σε ηλικία τριάντα ετών έχασα τον πατέρα μου χάνοντας τη γη κάτω από τα πόδια μου, όταν αποχωρίστηκα τη μητέρα μου και όταν ο Μάριος Πλωρίτης «έφυγε» από κοντά μου. Ο θάνατος του Μάριου ήταν μεγάλο χτύπημα για μένα, καθώς έχασα και το τελευταίο σημείο αναφοράς μου. Έκτοτε το συναισθηματικό μου ενδιαφέρον μετατοπίστηκε. Από εκεί που τον έπαιρνα τηλέφωνο για να του δώσω το στίγμα μου -που είμαι και τι κάνω-, άρχισα να παίρνω τις φίλες μου.
Καθίσατε στον καναπέ του ψυχαναλυτή;
Όχι ακριβώς ψυχαναλυτή, αλλά μιας γυναίκας γκουρού της οποίας η προσωπική εμπειρία να ξεπεράσει τον θάνατο την οδήγησε στην ανακάλυψη και αξιοποίηση της εσωτερικής της δύναμης. Έκτοτε βοηθά τον κόσμο να ανακαλύψει τις λέμβους σωτηρίας του. Η ψυχή για να γιατρευτεί θέλει πολλή δουλειά, καθώς πρέπει πάνω απ' όλα να αποδεχτείς πράγματα. Νιώθω πια μέσα μου πιο ασφαλής,