Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Χρήστου για το τροχαίο που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή…
«Είχε διαλυθεί το κρανίο, δεν μπορούσαν να βρουν τα κομμάτια να τα ξαναβάλουν, ήταν τρίμα, μου είπαν, γιατί είχα, μάλλον, μετωπική με τον τοίχο. Οπότε, καταλαβαίνεις, δεν είχε μείνει τίποτα».
Μια συγκλονιστική εξομολόγηση έκανε ο Χρήστος στην εκπομπή “Μαζί σου σαββατοκύριακο”. Ο 30χρονος, σήμερα, άντρας είχε ένα φοβερό τροχαίο ατύχημα το 2012, όταν στο δρόμο για τη δουλειά του, έχασε τον έλεγχο της μηχανής του και έπεσε πάνω σε τοίχο χωρίς να φοράει κράνος.
Επί 1,5 μήνα βρισκόταν στην εντατική σε κωματώδη κατάσταση, δίνοντας τιτάνιο αγώνα για την επιβίωσή του. Οι πιθανότητες να συνέλθει, σύμφωνα με τους γιατρούς, ήταν μηδαμινές, σχεδόν ανύπαρκτες, όπως έλεγαν στον πατέρα του. Ο Χρήστος, όμως, κατάφερε να βγει νικητής.
«Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα, τέτοιο πράγμα δεν έχει ξανασυμβεί στο νοσοκομείο του Πύργου. Οι γιατροί είπαν ότι δεν είχα άγιο, είχα τρένο ολόκληρο με αγίους. Για 45 μέρες έλεγαν στον πατέρα μου ότι “δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει”. Το κεφάλι μου έγινε τρίμματα. Μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να βρουν κάποιο κόκαλο ώστε να το κολλήσουν, να το ξαναβάλουν στη θέση τους. Είχε διαλυθεί το κρανίο, δεν μπορούσαν να βρουν τα κομμάτια να τα ξαναβάλουν, ήταν τρίμα, μου είπαν, γιατί είχα, μάλλον, μετωπική με τον τοίχο. Οπότε, καταλαβαίνεις, δεν είχε μείνει τίποτα.
Τις πρώτες 15 μέρες πήγαιναν συγκεκριμένα άτομα στους συγγενείς μου και τους παρακαλούσαν, εφόσον δεν την βγάζω, να τους δώσουν τα όργανά μου. Ήταν πολύ κακό για τον πατέρα μου και την αδερφή μου να πηγαίνει κάποιος και να τους λέει “εφόσον το παιδί δεν τη βγάζει, καλό είναι, αν λειτουργούν κάποια όργανα να κάνετε καλό σε κάποιον άλλον”.
Τις πρώτες μέρες, ο πατέρας μου πήγαινε κάθε μέρα στο μνήμα της μάνας μου και την παρακαλούσε να μη με πάρει. Έχω δει δύο φορές στον ύπνο μου, στην εντατική, ότι είμαι σε έναν τρούλο ψηλό με παράθυρα γύρω γύρω, ακούω μουσική κι έξω από τα παράθυρα βλέπω λευκούς τρούλους και θάλασσα. Μπορεί αυτές τις μέρες που έβλεπα αυτό το όνειρο να ήμουν στο… πήγαινε, προς τα πάνω», είπε ο Χρήστος.