Η Ελλάδα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο, ήταν κατεστραμμένη και διχασμένη. Η Γερμανία, αν και δεν είχε αποζημιώσει τους Έλληνες, εμφανιζόταν έτοιμη για επενδύσεις. Η κυβέρνηση Παπάγου αποδέχθηκε την πρόσκληση και άνοιξε την πόρτα για συνεργασία.
Τότε έκανε την εμφάνισή της η Siemens και «έσκασε» το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο στο οποίο εμπλεκόταν ο υπερυπουργός Μαρκεζίνης και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Ο μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Παπάγου είχε αναλάβει για λογαριασμό της κυβέρνησης τις διαπραγματεύσεις με το γερμανικό κολοσσό και μυστηριωδώς παραιτήθηκε πριν υπογραφεί η σύμβαση.
Τότε η Siemens έδωσε στη δημοσιότητα τη «μυστική» αλληλογραφία με τον υπουργό, ο οποίος εφέρετο να έχει δεσμευτεί ώστε να δώσει τη δουλειά στη γερμανική εταιρία χωρίς διαγωνισμό. Η υπόθεση περιπλέχθηκε όταν ο Έλληνας εκπρόσωπος της Siemens κατηγόρησε για μίζες στενό συνεργάτη του Κ. Καραμανλή, ο οποίος ως υπουργός συγκοινωνιών είχε καταγγείλειτ η συμφωνία ως σκανδαλώδη. Το θέμα έφτασε στα δικαστήρια και δικαίωσε το Σερραίο πολιτικό, ο οποίος κατάφερε να ξεπεράσει τη συκοφαντία των Γερμανών και μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Παπάγου να γίνει πρωθυπουργός.
Το θρίλερ των Ελληνο-γερμανικών σχέσεων κορυφώνεται με την υπογραφή συμφωνίας Καραμανλή – Αντενάουερ το 1958. Η «Μηχανή του Χρόνου» αποκαλύπτει ότι πίσω από την εμπορική συμφωνία υπήρξαν συμβιβασμοί και παραχωρήσεις, που έφτασαν έως την αμνήστευση των ναζί εγκληματιών στην Ελλάδα. Ωστόσο δεν υπήρξε κανενός είδους γραπτή δέσμευση ότι παραιτούμαστε από τη διεκδίκηση των οφειλομένων από το περίφημο κατοχικό δάνειο.
Αναλυτές και ιστορικοί περιγράφουν άγνωστες σελίδες της ταραγμένης εκείνης δεκαετίας και αποκαλύπτουν με ποιους τρόπους οι Γερμανοί απέφυγαν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, εδραίωσαν τα συμφέροντα των επιχειρήσεών τους στην Ελλάδα και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στη διαφθορά της πολιτικής σκηνής.