Η γνωστή αθλητικογράφος Χριστίνα Βραχάλη μίλησε στην εκπομπή «Επιτέλους σαββατοκύριακο» και στην Μαρία Ζαφείρη και αναφέρθηκε στην πρόσφατη αποχώρηση της από τον ΣΚΑΪ έπειτα από 14 χρόνια.
«Αυτή την περίοδο είμαι σε μία από τις καλύτερες μου φάσεις επαγγελματικά. Δεν θα σου πω ότι ήταν εύκολη η απόφαση μου να φύγω από τον ΣΚΑΙ. Γιατί ο ΣΚΑΙ είναι το σπίτι μου, ήμουν 14 χρόνια εκεί, ήμουν από πολύ μικρή. Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση, αλλά θεώρησα ότι, γενικά είμαι της άποψης ότι αν καταλαβαίνεις ότι ένας κύκλος κλείνει, πρέπει να έχεις τη δύναμη να φεύγεις.
Το μόνο που μου έχει λείψει και το λέω ειλικρινά, είναι η οικογένεια μου, τα παιδιά που ήμασταν εκεί που τους υπεραγαπώ, που τους χρωστάω αυτό που έγινα, το λέω με όλη μου την ειλικρίνεια, δεν το λέω για να το πω, πως στα παιδιά που δούλεψα όλα αυτά τα χρόνια χρωστάω αυτό που έγινα τώρα. Όχι μόνο στους συναδέλφους, τους δημοσιογράφους και τους αρχισυντάκτες μου, με τους καμεραμάν, με τους τεχνικούς, με τους ηχολήπτες, με τις κοπέλες στο μακιγιάζ, ξεκινήσαμε από το μηδέν. Αυτοί μου έλειψαν, οι άνθρωποι μου μού έλειψαν, τους αγαπώ πάρα πολύ αλλά δεν τους χάνω, βρισκόμαστε αρκετά συχνά, ίσως περισσότερο και από όταν ήμασταν στο κανάλι μαζί.
Αποχώρησε η Χριστίνα Βραχάλη από τον ΣΚΑΙ μετά από 14 χρόνια!
Ο λόγος που αποχώρησα από τον ΣΚΑΙ, διαφορετικά θα έμενα στο κανάλι, είναι γιατί εγώ δουλεύω πάνω σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Εμένα η δουλειά μου είναι το αθλητικό ρεπορτάζ. Δεν θέλω να παρεκκλίνω από αυτό. Αυτό θέλω να κάνω, αυτό θέλω να παρουσιάζω. Ακόμη και πίσω από τις κάμερες μου αρέσει να το δουλεύω αυτό. Δεν έχω κόλλημα ή κάποια εξάρτηση από την κάμερα. Έχω αγάπη στη δουλειά μου, είτε είναι μπροστά, είτε είναι πίσω από τις κάμερες. Το γεγονός ότι ήταν για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου μπροστά από τις κάμερες μου άρεσε, αλλά ζω και χωρίς αυτό. Τη δουλειά μου αγαπώ. Για αυτό θέλω να με ξέρει ο κόσμος και δεν θέλω καθόλου να παρεκκλίνω από την αθλητική δημοσιογραφία.
Η απόφαση της αποχώρησης μου από τον ΣΚΑΙ ήταν συνειδητοποιημένη. Δεν το είχα συζητήσει με κάποιον άλλον πλην του συντρόφου μου, γιατί ήμουν τόσο αποφασισμένη που δεν ήθελα να επηρεαστώ από την γνώμη του μπαμπά μου ή της μαμάς μου».