Ένα χρόνο μετά τις δολοφονικές επιθέσεις σε οδηγούς ταξί στην Κηφισιά, η κάμερα της εκπομπής Φως στο Τούνελ κατέγραψε την Αγγελική Νικολούλη να περιμένει στην ίδια στάση του λεωφορείου όπως και εκείνος. Να σταματά το ίδιο ταξί που πήρε και ο δολοφόνος. Να κάθεται στην ίδια θέση με αυτόν και να ακολουθεί τη διαδρομή του θανάτου…
Για πρώτη φορά ο νεαρός οδηγός που πυροβολήθηκε τρεις φορές στο κεφάλι, περιέγραψε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλα όσα έζησε τη νύχτα που σημάδεψε τη ζωή του. Η έρευνα αποκάλυψε το αληθινό πρόσωπο του μανιακού «αριστοκράτη». Το «Τούνελ» σκιαγράφησε και παρουσίασε για πρώτη φορά το προφίλ του, σύμφωνα με την εικόνα που συγκράτησε το πρώτο θύμα του.
Είναι ηλικίας 26-30 χρόνων, έχει ύψος 1.70 με 1.80 , είναι λεπτός με μαύρα κοντά μαλλιά, έχει λευκό πρόσωπο, καστανά μάτια και απαλά χαρακτηριστικά. Φορούσε μαύρη αθλητική φόρμα με λευκό λογότυπο adidas στο φούτερ και λευκές ρίγες στα μανίκια και μαύρα αθλητικά παπούτσια. Κρατούσε μαύρο αθλητικό σάκο με λευκό λογότυπο της ίδιας εταιρίας και έδειχνε να έχει βγει από γυμναστήριο της Νέας Ερυθραίας. Μιλούσε καθαρά τα ελληνικά και έδειχνε κάτοικος Βορείων Προαστίων.
Με την προβολή της πραγματικής του εικόνας τα στόματα άνοιξαν και οι πληροφορίες στο «Τούνελ» έφθαναν η μία μετά την άλλη.
Ο δικανικός αναλυτής, βαλιστικός πραγματογνώμονας Γιώργος Ραυτογιάννης, που βρέθηκε στο στούντιο της εκπομπής, ανέφερε: «Γνωρίζουμε ότι ο δράστης χρησιμοποίησε το ίδιο όπλο και στις δύο περιπτώσεις. Στην αρχή έγινε λόγος για 22άρι, αλλά χρησιμοποίησε 32άρι ή 25άρι. Επειδή επέφερε τα συγκεκριμένα τραυματικά αποτελέσματα, φαίνεται πως χρησιμοποίησε ένα τροποποιημένο όπλο κρότου αερίων που δεν είχε εργοστασιακές ραβδώσεις και δεν έδωσε την αναμενόμενη ενέργεια».
Σύμφωνα με τον ειδικό, ο δράστης δεν χρησιμοποίησε σιγαστήρα.
«Μου έδειξε το πρόσωπο του πριν με πυροβολήσει…»
Η δημοσιογράφος έκανε σήμα στον οδηγό ταξί να σταματήσει από το σημείο που παρέλαβε τον επίδοξο δολοφόνο του στο Καστρί το κρύο βράδυ του Σαββάτου 11 Φεβρουαρίου 2017. Εκείνο το βράδυ αποβίβασε κάποιους πελάτες στο ξενοδοχείο Καστρί. Προχώρησε λίγο και στα δεξιά του δρόμου στη στάση των λεωφορείων, είδε έναν νεαρό άνδρα να σηκώνει το χέρι του για να σταματήσει. Μπήκε μέσα και καλησπέρισε τον οδηγό.
«Βγήκε από το γυμναστήριο και μπήκε στο ταξί για να σκοτώσει…»
Πριν ο δολοφόνος τον σταματήσει για να επιβιβαστεί στο ταξί του, βγήκε από ένα στενό δίπλα στο πάρκο, που κατέληγε στον κεντρικό δρόμο. «Δεν φαινόταν καθόλου ταλαιπωρημένος, το αντίθετο. Μπήκε στο ταξί χωρίς να φοράει την κουκούλα του φούτερ, είπε καλησπέρα και μου ζήτησε να τον πάω στην οδό Μαυρομιχάλη 5. Άφησε δίπλα του το σάκο του και με ρώτησε αν γνωρίζω τον συγκεκριμένο δρόμο. Είδα στο GPS πως ήταν πολύ κοντά και ξεκίνησα. Μου έδωσε κάποιες οδηγίες και κατάλαβα πως πρέπει να ήταν από την περιοχή γιατί την γνώριζε καλά», ανέφερε ο οδηγός. Σε σχετική ερώτηση της δημοσιογράφου απάντησε πως ήταν ιδρωμένος και σκέφτηκε πως μπορεί να είχε βγει από γυμναστήριο της περιοχής.
«Με τις σφαίρες στο κεφάλι χτυπούσα τα κουδούνια για να τον βρω»
Η μαρτυρία του οδηγού για την επίθεση που δέχθηκε παγώνει το αίμα. Ο δολοφόνος του ξαναμίλησε όταν πέρασαν την πλατεία Κεφαλαρίου, λέγοντας του πως στο επόμενο στενό θα έπρεπε να στρίψουν αριστερά. Όσο η συνέντευξη συνεχιζόταν και οι μνήμες ξαναζωντάνευαν, η φόρτιση ήταν διάχυτη…
Τα όσα περιέγραψε στην Αγγελική Νικολούλη από τη στιγμή που έστριψε στην οδό Μαυρομιχάλη, κόβουν την ανάσα. «Με το που περάσαμε τη διασταύρωση και ενώ ήμασταν σε κίνηση, μου έριξε την πρώτη σφαίρα πίσω δεξιά. Δεν κουνήθηκε καθόλου. Στ’ αυτιά μου ακούστηκε ένας περίεργος μεταλλικός θόρυβος. Σαν κάποιος να χτύπησε με ένα αντικείμενο μία κατσαρόλα. Τότε λιποθύμησα για δευτερόλεπτα. Συνήλθα, αλλά δεν μπορούσα να κινήσω τα χέρια και τα πόδια μου. Το αυτοκίνητο τσούλαγε προς τα δεξιά. Κατάφερα να ψελλίσω: «Φίλε κάτι έγινε… Τράβα το χειρόφρενο». Ήρθε προς το μέρος μου και το τράβηξε. Κάθισε πάλι στη θέση του και με πυροβόλησε άλλες δυο φορές στο κεφάλι…».
Τα φώτα του αυτοκινήτου ήταν ακόμα αναμμένα αλλά έλειπαν τα κλειδιά από τη μίζα. Ο μανιακός τα έβγαλε πριν χαθεί στο σκοτάδι, χωρίς όμως να πειράξει τίποτε άλλο. Είχαν περάσει περίπου 25 λεπτά της ώρας. Το θύμα χωρίς ακόμα να έχει καταλάβει τι είχε συμβεί, παρατήρησε πως είχε αίματα, αλλά νόμιζε πως άνοιξε η μύτη του. Βγήκε από το ταξί για να πάρει το μπουφάν του από το πορτμπαγκάζ κι ένιωσε αδιαθεσία σαν να ήταν μεθυσμένος. «Δεν είχα καταλάβει πως είχαν σφηνωθεί τρεις σφαίρες στο κεφάλι μου. Έψαχνα τον επιβάτη γιατί μου είπε ότι έμενε απέναντι… Χτύπησα το κουδούνι αλλά δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Πήγα και πιο κάτω σε άλλο σπίτι. Εκεί μου απάντησαν από το παράθυρο πως δεν είδαν το άτομο που ψάχνω. Δεν κατέβηκαν καν στην πόρτα…», είπε χαρακτηριστικά.
Μια ξένη κυρία που έτυχε να περνάει από το σημείο ενώ έκανε τζόγκινγκ, τον ρώτησε αν ήταν καλά και το θύμα της απάντησε πως του είχε ανοίξει η μύτη. Πήγε αμέσως και του έφερε λίγο νερό και χαρτί για να σκουπιστεί. Στο μεταξύ προσπάθησε να καλέσει στην Άμεση Δράση που προώθησε την κλήση του στην Τροχαία. Κανείς δεν απάντησε και συνέχισε την προσπάθεια καλώντας για ασθενοφόρο. Ούτε εκεί απάντησαν άμεσα και αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από τους γονείς του. «Όλη αυτήν την ώρα δεν είχε περάσει από εδώ κανείς εκτός από τη γυναίκα που μου έφερε το νερό. Περίμενε υπομονετικά μαζί μου μέχρι να έρθουν οι συγγενείς μου και να φέρουν τα δεύτερα κλειδιά», τόνισε… Το κλειδί που φέρεται να πήρε από τη μίζα ο δράστης φεύγοντας, ήταν μαύρο με ανάγλυφο επάνω το σήμα της SKODA και περασμένο πάνω σ’ ένα μπρελόκ – κρίκο.
«Γλίτωσα από τον δολοφόνο – θα πέθαινα στα νοσοκομεία…»
Όταν τελικά έφθασαν οι συγγενείς του στο σημείο, τον μετέφεραν σε κοντινό νοσοκομείο και κει ξεκίνησε μια δεύτερη περιπέτεια που δεν περιγράφεται… « Όταν με παρέλαβαν οι γιατροί, είπαν πως είχα δεχτεί χτύπημα. Μέσα στη ζάλη μου και ενώ έραβαν τις πληγές μου, τους άκουγα να προσπαθούν να καταλάβουν αν το χτύπημα ήταν από σιδηρογροθιά, γκλοπ ή κάτι άλλο. Στο μεταξύ ήρθαν αστυνομικοί της Ασφάλειας Κηφισιάς και ένας από αυτούς είπε πως δεν πρόκειται για απλά χτυπήματα, αλλά για τραύματα από σφαίρες που πρέπει να βρίσκονται στο κεφάλι. Τότε αποφάσισαν να μου κάνουν ακτινογραφίες…», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι ακτινογραφίες έδειξαν πως το περιστατικό έπρεπε να αναλάβει άμεσα νευροχειρουργός και πως ο ασθενής ήταν απαραίτητο να μεταφερθεί αλλού. Ασθενοφόρο του δημοσίου όμως δεν υπήρχε διαθέσιμο και κανένα ιδιωτικό δεν αναλάμβανε να μεταφέρει ασθενή με βλήματα στο κεφάλι! Με παρέμβαση της αστυνομίας τελικά ο τραυματίας οδηγός μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο, όπου και εκεί η γραφειοκρατία καθυστέρησε όχι μόνο την εισαγωγή του, αλλά και την επέμβαση αφού δεν υπήρχε διαθέσιμο χειρουργείο!
Οι επόμενες εξετάσεις έδειξαν ξεκάθαρα τα βλήματα που είχαν σφηνωθεί στο κεφάλι του και τότε άρχισε ένας ακόμα Γολγοθάς. «Μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία το μόνο που θυμάμαι είναι ότι άνοιξα τα μάτια μου κάποια στιγμή που προφανώς πάλι είχα λιποθυμήσει από το αίμα που είχα χάσει και μια νοσοκόμα μου είπε πως πήγα στον άλλο κόσμο και γύρισα!», είπε συγκινημένος στη δημοσιογράφο.
Η οικογένεια άρχισε να ψάχνει το χώρο που θα έκανε δεκτό τον ασθενή και τον γιατρό που θα τον αναλάμβανε. Το ίδιο το θύμα υπέγραψε πως δέχεται να φύγει από το δημόσιο νοσοκομείο και τελικά κατέληξε σε ιδιωτική κλινική έχοντας ήδη χάσει πολύ αίμα. Το χειρουργείο που ακολούθησε διήρκησε οκτώ ώρες και κυριολεκτικά σώθηκε από θαύμα. Η μετακίνηση μίας από τις τρεις σφαίρες που είχε δεχτεί κατά δύο χιλιοστά αριστερά της κεντρικής αορτής, τον κράτησε στη ζωή.
Αρχικά όλοι θεώρησαν πως το συμβάν οφειλόταν σε προσωπική κόντρα του οδηγού με κάποιον. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη γίνει ευρέως γνωστό το περιστατικό και ο δολοφόνος ξαναχτύπησε μετά από δεκαεπτά μέρες. Το δεύτερο θύμα του, πέθανε ακαριαία.
Ο ταξιτζής που σώθηκε, μόλις βγήκε από το νοσοκομείο κλήθηκε πολλές φορές στην Ασφάλεια για να δει φωτογραφίες υπόπτων. Ανέφερε στη δημοσιογράφο πως ο μόνος λόγος που δέχτηκε να της μιλήσει, είναι για να συλληφθεί ο δράστης. «Πρέπει να βρεθεί για να μην έχουμε κι άλλα θύματα. Να ηρεμήσει ο κόσμος, ο κλάδος των οδηγών ταξί αλλά και η οικογένεια του δεύτερου θύματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έχασε τον προστάτη της», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Μιλούσαμε στο τηλέφωνο πριν τον πυροβολήσει…»
Η Αγγελική Νικολούλη βρέθηκε σε άλλο σημείο στην ίδια περιοχή όπου λίγες μέρες μετά, δολοφονήθηκε ο δεύτερος οδηγός Γιώργος Δεκαβάλας. Ο ανιψιός του Σπύρος Κοντός, μίλησε στην δημοσιογράφο. Το σοκ γι αυτόν ήταν μεγάλο, καθώς ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που του μίλησε στο τηλέφωνο πριν χάσει τη ζωή του μ’ αυτόν τον άδικο τρόπο. Ο ίδιος έφτασε άμεσα στον τόπο μαζί με τον γιο του θύματος.
Ο θείος του είχε πάρει σαν επιβάτη τον δολοφόνο του και στην οδό Κοκκιναρά ενώ ήταν εν κινήσει, τον πυροβόλησε θανάσιμα με δύο σφαίρες στο κεφάλι. Αυτόματα έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έπεσε πάνω σε σταθμευμένο όχημα. Το λεωφορείο της γραμμής δεν μπορούσε να περάσει και ο οδηγός του που κατέβηκε για να δει τι συνέβη, αντίκρισε το μακάβριο θέαμα.
«Είναι τραγικό όταν σκέφτομαι πως λίγα λεπτά πριν μιλούσαμε στο κινητό τηλέφωνο. Του ζήτησα να με βοηθήσει γιατί είχα ένα μηχανολογικό πρόβλημα με το αυτοκίνητο μου και μου υποσχέθηκε πως όταν τελείωνε από τη δουλειά, θα το κοίταζε.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα που αντίκρισα όταν έφτασα εδώ. Ξέρω πως δεν υπάρχει ένα γιατί, μια εξήγηση γι αυτό που συνέβη. Αν δεν ήταν ο θείος μου θα ήταν ένας άλλος οδηγός οικογενειάρχης. Έτυχε να πέσει στα χέρια του μανιακού δολοφόνου και μόνο εκείνος ξέρει γιατί το έκανε», ανέφερε συγκινημένος. Ο ίδιος πιστεύει πως ο δολοφόνος δεν πέτυχε τον σκοπό του με την πρώτη του απόπειρα, αλλά τα κατάφερε με την δεύτερη.
«Γνώμη μου είναι πως δεν θα ξαναχτυπήσει. Προφανώς θα είχε προηγούμενα με ταξιτζή και έβγαλε το άχτι του σε κάποιον που βρέθηκε τυχαία μπροστά του. Από την έρευνα των αστυνομικών δεν προέκυψε κίνητρο ληστείας. Αν είχε δημοσιοποιηθεί το πρώτο περιστατικό με τον άλλο οδηγό, πιστεύω πως θα ήταν όλοι πιο προσεκτικοί», τόνισε. Περιέγραψε τον θείο του σαν έναν καλό οικογενειάρχη που έκανε τα πάντα για να μη λείψει τίποτα από τους δικούς του ανθρώπους. Ήταν ευτυχισμένος που ο γιος του είχε τελειώσει τις σπουδές του και θα ξεκινούσε τη ζωή του με εφόδια. «Θέλουμε τη δικαίωση. Θέλουμε να ακούσουμε μια μέρα πως έπιασαν τον δράστη. Να τιμωρηθεί, για να ηρεμήσει η ψυχή του αλλά και όλη η οικογένεια».
Η Αγγελική Νικολούλη τον ρώτησε αν θα ήθελε να συναντήσει τον πρώτο οδηγό που σώθηκε από την δολοφονική επίθεση. Της απάντησε θετικά και λίγο μετά τους έφερε σε επαφή.
Η μητέρα: Να βρεθεί ο δολοφόνος πριν κλείσω τα μάτια μου…
Ένα τεράστιο «γιατί» βασανίζει και τη μάνα του αδικοχαμένου οδηγού. Ένα χρόνο μετά τη στυγερή δολοφονία κι ενώ ο δράστης παραμένει ασύλληπτος, η ηλικιωμένη μητέρα του Γιώργου Δεκαβάλα ξεσπά: «Να βρεθεί ο άνθρωπος που του αφαίρεσε τη ζωή, να μάθω γιατί το έκανε αυτό…». Όπως είπε στο «Τούνελ» καθημερινά στέκεται απέναντι στη φωτογραφία του γιου της και του μιλάει σαν να είναι κοντά της. Η γερόντισσα θέλει πριν κλείσει τα μάτια της να συλληφθεί ο δολοφόνος του.
«Ο Γιώργος έκανε τη δουλειά του. Οδηγούσε το ταξί και πήρε για επιβάτη τον φονιά του. Το είδαμε όλοι. Τον τελείωσε μια κι έξω… Είμαι μεγάλη γυναίκα, έχω χάσει τον άνδρα μου εδώ και δέκα χρόνια. Μόνο τον Γιώργο είχα. Δεν θέλω να εκδικηθώ. Θέλω μόνο να μάθω γιατί … » κατέληξε κλαίγοντας.
Πηγή: anikolouli.gr