Ο Φώτης Σεργουλόπουλος μίλησε για το ρόλο που έχει η εκπομπή του με τη Μαρία Μπακοδήμου ως προς την κριτική των τηλεοπτικών προσώπων, …την παρεξήγηση με τη Μιμή Ντενίση που παραλίγο να τους οδηγήσει στο αυτόφωρο αλλά τις επιλογές του όσον αφορά την προσωπική του ζωή, σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού.
– Αναφέρεστε στην εκπομπή σας με τη Μαρία Μπακοδήμου με χιουμοριστικό τρόπο σε κινήσεις ανθρώπων από τη σοουμπίζ μέσα από τη ζωή τους. Πώς νιώθεις όταν γίνεται αυτό για εσάς από άλλη εκπομπή;
«Δεν κάνω κριτική στον τρόπο που συμπεριφέρεται ο καθένας στη ζωή του. Αυτό που κάνω είναι το πώς εμφανίζεται στα ΜΜΕ. Δεν έχω κριτικάρει ποτέ τη ζωή ενός ανθρώπου και τις επιλογές του. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει. Έχω το δικαίωμα να κάνω ό,τι θέλω. Δεν θα σταματήσω να κάνω τη δουλειά μου ή αυτό που θεωρώ εγώ χιουμοριστικό, επειδή κάποιος άλλος δεν το θεωρεί. Δεν με ενδιαφέρει η κριτική. Ακούω ανθρώπους τους οποίους εμπιστεύομαι και δεν με ενδιαφέρει ο οποιοσδήποτε που βγαίνει στα κανάλια, που για να έχει ύπαρξη θα πρέπει να ρίξει χολή! Ξέρω ότι αυτό γίνεται… Κι εγώ σε τηλεόραση δουλεύω».
– Έχεις ακούσει παράπονα από ανθρώπους στους οποίους έχεις αναφερθεί;
«Φέτος συνέβη ένα περιστατικό με τη Μιμή Ντενίση. Θίχτηκε που δείξαμε μια ταινία παλιά, δική της, ερωτικού περιεχομένου, στην οποία είχε τα πνευματικά δικαιώματα και δεν γνωρίζαμε ότι πρέπει να πάρουμε την άδειά της. Μας έστειλε ένα μηνυτήριο και ζήτησε και την αυτόφωρη σύλληψή μας, κάτι το οποίο δεν έγινε'.
– Τώρα είναι όλα εντάξει; Οι σχέσεις σας με τη Μιμή Ντενίση πώς είναι;
«Δεν με αφορά. Ούτε πριν ήταν φιλικές ούτε τώρα είναι. Τη θεωρώ υπερβολική αντίδραση, αλλά, πάλι, δεν θα με επηρεάσει στο να δείξω κάτι. Δεν την έθιξα, αλλά, δυστυχώς, δεν γνωρίζαμε ότι είχε αγοράσει τα πνευματικά δικαιώματα της ταινίας αυτής, όπως και κάποιων άλλων εκείνης της περιόδου».
– Έχεις περάσει πίκρες;
«Έχω περάσει πίκρες και στεναχώριες. Μεγάλες αρρώστιες με τους γονείς μου, επαγγελματικά ήμουν ευάλωτος, στεναχώριες με προσωπικές σχέσεις. Το χειρότερο είναι οι αρρώστιες, εκεί αισθάνεσαι ανύπαρκτος, αδύναμος, ένα μηδενικό. Κι εγώ είχα αρρωστήσει, όχι κάτι κακό, αλλά οι γονείς μου είχαν αρρωστήσει πολύ άσχημα και οι δύο. Ο μεγάλος μου φόβος είναι η αρρώστια και η ανημπόρια».
– Ένα παιδί στη ζωή σου το έχεις σκεφτεί;
«Το είχα σκεφτεί κάποια στιγμή. Νομίζω ότι θα έπρεπε να το είχα κάνει πολύ νωρίτερα, δεν θα ήθελα αυτή τη στιγμή να είναι με έναν μπαμπά μεγάλο, να μεγαλώσει και να είμαι γέρος. Από τη στιγμή που επιλέγω να το κάνω με σκέψη, γιατί δεν έρχεται από έναν έρωτα. Στη ζωή μου οι επιλογές μου ήταν τέτοιες, που ένα παιδί δεν ήταν ένα άμεσο θέμα. Οι επιλογές μου ήταν διαφορετικές, οπότε δεν είχα στο μυαλό μου ένα παιδί. Τώρα που μεγαλώνω το είχα σκεφτεί, αλλά… το άφησα στη μέση».
Δείτε το βίντεο με αποσπάσματα από τη συνέντευξη του: