Όσον αφορά στο επάγγελμά του, ανέφερε πως είναι 14 χρόνια non stop στην τηλεόραση, κάτι που δεν τον έχει κουράσει αφού αντιμετωπίζει την τηλεόραση σαν ένα παιχνίδι, που το παίζει χωρίς κανόνες. ''Οι χαρές ήταν πολύ περισσότερες από τις λύπες'', τόνισε. Επίσης, είπε πως η αναγνωρισιμότητα δεν του άλλαξε καθόλου τη ζωή, απλά στις αρχές ντρεπόταν και ήθελε να κρυφτεί.
Παραδέχτηκε πως τον Ιούλιο ξεκίνησε να βλέπει ψυχοθεραπευτή μία φορά την εβδομάδα, κάτι που του έκανε πολύ καλό. Όπως είπε ο ίδιος: ''Με βοηθάει να διαχειρίζομαι το συναίσθημά μου, να μην το κουκουλώνω και να μην κρύβω, για παράδειγμα, το θυμό μου.''
Επιπλέον, αποκάλυψε πως έχει ζήσει δυσκολίες που είχαν να κάνουν με τους γονείς του, σε μία περίοδο που ήταν πολύ αφοσιωμένος στη δουλειά του. ''Την περίοδο της Eurovision, το 2007, η μητέρα μου, Μαρία, είχε καρκίνο στον πνεύμονα. Με θυμάμαι να φεύγω από το χειρουργείο, όταν της είχαν κάνει αφαίρεση στον πνεύμονα, να παίρνω το αυτοκίνητο, να φοράω μια ''μάσκα'' και να πηγαίνω με έναν τεράστιο κόμπο στο λαιμό, σε ένα χώρο όπου χόρευα, τραγουδούσα, έκανα τρέλες. Ο ελληνικός τελικός έγινα, ενώ η μητέρα μου ήταν ακόμη στο χειρουργείο κι εκτός από αυτό, την επόμενη μέρα έπρεπε να διαχειριστώ και όλο αυτό, ποτυ είχαν πέσει να μας φάνε με τις κριτικές.''
Διαβάστε περισσότερα στο Tlife