Ο ρόλος της Ζουμπουλίας στην σειρά του Γιώργου Καπουτζίδη «Στο Παρά Πέντε» αγπήθηκαν όσο λίγοι στην ελληνική τηλεόραση. Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου μίλησε στο Φιλgood του Φιλελεύθερου και έφερε στο μυαλό της μεταξύ άλλων τι συνέβαινε με την επιτυχία της σειράς…
Τι άλλο σου δίνει χαρά;
«Το να βρω δυο ανθρώπους στην ίδια παράσταση που να μιλάμε την ίδια γλώσσα. Αν βρω και έξι… τότε πια μιλάμε για ευτυχία!»
Υπήρξαν άτομα που μπόρεσες να βασιστείς πάνω τους επαγγελματικά;
«Κυρίως μόνη μου το πάλευα. Ήταν όμως και κάποιοι που ναι, πίστεψαν σε μένα. Ο Γιάννης ο Μπέζος για παράδειγμα, που τον λατρεύω, ξέρει να δίνει χώρο στους πιο νέους. Αυτός με βοήθησε. Με τον Μιχάλη (Ρέπα) και τον Θανάση (Παπαθανασίου) επίσης ήμασταν σαν οικογένεια».
Παρά Πέντε;
«Εκεί πια το πράγμα ήταν καταιγιστικό! Διαταραχτικό! Τόσο, που μπορούσε να στείλει άνθρωπο στο τρελοκομείο. Νομίζω ότι εάν δεν έκανα χρόνια ψυχοθεραπεία, δεν θα μπορούσα να το διαχειριστώ. Συνέβη εν μια νυκτί. Δεν μπορούσαμε να βγούμε από το σπίτι μας».
Ευχήθηκε τότε –έστω και για μια στιγμή, να μην είχε συναντηθεί με τη Ζουμπουλία;
«Μα τι ανοησίες είναι αυτές; Είναι στιγμές που θέλεις να μην υπάρχεις. Να διακτινιστείς. Αλλά την αγάπη του κόσμου… δεν την αλλάζω με τίποτα!»