Zappit

Έφη Θώδη: Η ανακάλυψη που της προκάλεσε ανατριχίλα και φόβο!

«Το πρόβλημα υγείας θέλω να πω ότι δημιουργήθηκε από...»

Η η «βασίλισσα του δημοτικού τραγουδιού» ανοίγει την καρδιά της στην εφημερίδα Epsresso και στην Γιούλη Σταρίδα περιγράφει, το σοβαρό πρόβλημα υγείας που την οδήγησε το 2009 στην Ψυχιατρική Κλινική του Σισμανόγλειου νοσοκομείου:

«Καταρχήν, θέλω να πω σε όλον τον κόσμο που με αγαπάει και με στηρίζει τόσα χρόνια ότι πλέον είμαι μια χαρά! Καλύτερα από ποτέ. Το πρόβλημα υγείας θέλω να πω ότι δημιουργήθηκε από την υπερβολική έκθεσή μου, τις ευθύνες που είχα, κάποια σοβαρά προσωπικά προβλήματα που αντιμετώπιζα. Κουβαλούσα έναν σταυρό και δεν άντεξα… Λύγισα. Ολο αυτό το άγχος και το στρες με χτύπησαν στα νεύρα. Είχα υπερένταση, έκανα διάφορες σκέψεις που δεν με άφηναν να κλείσω μάτι. Εμενα μερόνυχτα άυπνη. Φταίω, διότι ο οργανισμός μου με προειδοποιούσε, όπως και ο Θεός, όμως δεν έδινα σημασία. Και κατέρρευσα» λέει η Εφη Θώδη και προσθέτει: «Σήμερα, που όλα αυτά φαντάζουν μακρινά, θεωρώ ότι ήταν κάτι που έπρεπε να συμβεί, που έπρεπε να περάσω για να γίνω καλύτερη και να αξιολογήσω καλύτερα τα πράγματα, τις καταστάσεις, τους ανθρώπους».

Η τραγουδίστρια καταγγέλει ακόμα πως της επαγγελματικός της αντίζηλος της είχε κάνει μάγια!
 «Συνάντησα τον φίλο μου, το γνωστό μέντιουμ Πητ Παπαδάκο και σε μια κουβέντα που κάναμε αυτός κατάλαβε αμέσως ότι κάποιοι μου έκαναν κακό. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Εγώ είμαι ένα απλό κορίτσι από την Καρδίτσα και πιστεύω με όλη την καρδιά και την ψυχή μου στον Θεό. Ομως, τελικά, αποδείχτηκε ότι ο Πητ είχε δίκιο. Επαγγελματικός αντίζηλος μου είχε κάνει μάγια και εγώ δεν είχα πάρει χαμπάρι!» λέει και συνεχίζει:

«Ο Πητ μου είπε τον περασμένο Μάρτιο να πάω στο εξοχικό μου στην Αρκίτσα και να ψάξω για σύνεργα. Πήγα και βρήκα έξω από την πόρτα μου κρυμμένα ένα σαπούνι σε σχήμα λαιμού με δύο καρφιά πάνω, σύρματα περίεργα δεμένα, ένα κουβάρι μαλλιά και άλλα περίεργα πράγματα! Ανατρίχιασα! Φοβήθηκα. Τα ίδια βρήκα και πάνω σε τρία δέντρα που βρίσκονται στην αυλή του εξοχικού. Τα πήρα και τα έφερα στον Πητ. Μου είπε ότι σε σαράντα ημέρες ο εφιάλτης θα τελείωνε. Και όντως τελείωσε».