Περιμένατε το «50-50» ότι θα επέστρεφε με επιτυχία ή θεωρούσατε ότι είχε κλείσει ο κύκλος του;
Καλό είναι γενικώς να κρατάς μικρό καλάθι. Εγώ δεν ενθουσιάζομαι και δεν περιμένω μεγάλα πράγματα, ποτέ. Δεν είναι ότι δεν περίμενα ότι θα έχει επιτυχία, απλώς αν δεν είσαι επιφυλακτικός δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί. Όμως, θεωρώ ότι είναι άξια η επιτυχία.
Η τηλεόραση στις δύσκολες μέρες που διανύουμε οφείλει να προσφέρει καλή ψυχαγωγία;
Βεβαίως. Γιατί όταν οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα να διασκεδάσουν, τουλάχιστον ας τους προσφέρουμε κάτι άξιο στην τηλεόραση. Πιστεύω κι εγώ ως ηθοποιός, το βλέπω λίγο σαν ρόλο μου, σαν ρόλο ζωής, σαν κοινωνική μου υποχρέωση.
Σας αρέσει η τηλεόραση;
Είναι ένα Μέσο στο οποίο, εκτός από τα οικονομικά οφέλη που μου δίνει, μπορώ να εξελίξω τα εκφραστικά μου μέσα. Ακριβώς επειδή οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, αναγκάζομαι να επικαλεστώ όλες τις δυνάμεις μου για να αποδώσω όπως πρέπει. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι δεν μπορώ να θεωρηθώ παιδί της τηλεόρασης. Εχω θεατρική παιδεία και πορεία.
Η μεγάλη επιτυχία του «50-50» σας βοήθησε επαγγελματικά;
Η τηλεόραση βοηθά να ανεβεί το οικονομικό ποσό που θα πάρεις στο θέατρο και να μπορέσεις να έχεις ίσως καλύτερες επιλογές δουλειάς. Για να σας φέρω το εξής παράδειγμα, τα τελευταία δώδεκα χρόνια που δουλεύω στο θέατρο μόνο τα τελευταία δύο χρόνια μου έχουν πει για τις θεατρικές παραστάσεις. Οι περισσότεροι μου λένε για το «50-50». Μπορεί να έχεις κάνει εκατομμύρια άλλα πράγματα, αλλά συνήθως οι άνθρωποι όταν αναφέρονται σε μένα λένε «η κόρη του Μπουλά».
Το «50-50» τι θέση έχει στο βιογραφικό σας;
Είναι ίσως η καλύτερη τηλεοπτική δουλειά, κι αυτό έχει να κάνει με την Ανωση, που είναι η εταιρεία παραγωγής και είναι αξιοθαύμαστοι αυτοί οι άνθρωποι, ο Βασίλης Θωμόπουλος που είναι ο σκηνοθέτης και δημιουργεί το πιο ευχάριστο κλίμα στο σετ, οι συνάδελφοι και οι συνεργάτες, είναι η χαρά του παιδιού! Χθες είχαμε γύρισμα όλοι μαζί και όλοι προσπαθούσαμε να κρατηθούμε από τα γέλια για να βγάλουμε τη σκηνή. Οι άξιοι ηθοποιοί πάντα προσφέρουν πράγματα στις σκηνές. Βγαίνουν πιο αστείες με τις λεπτομέρειες που βάζουν, τα αστεία, χωρίς να «μουτζουρώνουν» τη σκηνή.
Είναι λίγο σαν τις κλασικές ελληνικές ταινίες με αυτοσχεδιασμούς…
Ακριβώς. Είναι αυτό ακριβώς. Χωρίς να βεβηλώνω την άξια δουλειά των τριών εξαιρετικών σεναριογράφων, του Βασίλη (Ρίσβας), της Δήμητρας (Σακαλή) και της Ελένης (Σολωμού). Και να σας καταθέσω ότι από τα επεισόδια που έχω διαβάσει νομίζω ότι είναι ακόμα καλύτερα από αυτά που έχουν γυριστεί.
Εχετε συναντήσει στη ζωή σας αντροπαρέα σαν του «50-50»;
Με αυτή την αντιστοιχία δεν υπάρχει περίπτωση. Τηρουμένων των αναλογιών όμως, το ζω αυτό με τους θιάσους που παίζω φέτος. Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, τον Αποστολάκη, τον Καρυστινό, τον Καλπακίδη και τον Πέτσο, ο ένας θίασος και ο άλλος ο Πούλης, ο Βισκαδουράκης και ο Σπαντίδας. Δηλαδή πραγματικά ζω τους άντρες από μέσα.
Συνέντευξη στον Λευτέρη Μπιντέλα-tv ethnos