Για τη ζωή του στην Αμερική μίλησε ο Άνθιμος Ανανιάδης στο περιοδικό ΕΓΩ και τον Γιάννη Βίτσα.
Η επαγγελματική σου πορεία στην Αμερική ξεκίνησε με μια «γκέι» ταινία. Πώς προέκυψε;
Δεν έκανα μια «γκέι» ταινία, αλλά μια ταινία. Ήταν κωμωδία. Το θέμα που πραγματευόταν ήταν μια φιλία μεταξύ δύο αντρών που εξελίχθηκε σε έρωτα. Είναι αληθινή ιστορία και επειδή έχω γκέι φίλους θεωρώ ότι τους άγγιξε. Δεν είμαι γκέι, αλλά έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι που υπήρχαν πολλοί γκέι φίλοι του Κώστα (σ.σ.: Βουτσά). Ήταν οι «θείες» μου. Θυμάμαι ο Κώστας με το απίστευτο χιούμορ του έλεγε «από δω ο Γιώργος, η θεία του Άνθιμου». Είχε μια ελευθερία όλο αυτό το συναίσθημα. Όταν έκανα την ταινία στα 28 μου, σκέφτηκα πως οι φίλοι μου θα αισθάνονταν καλά και, όταν θα την έβλεπαν, θα έλεγαν «Α! Ο Άνθιμος έκανε και αυτό. Μπήκε σε μια κατάσταση που εμάς μας δυσκόλεψε και την ένιωσε και εκείνος που είναι straight». Όταν διάβασα το σενάριο, στο μυαλό μου ήρθε ένας φίλος μου που βίωσε ακριβώς την ίδια κατάσταση. Τον πήρα τηλέφωνο και του είπα «Σε αυτό το φιλμ δεν θα με δεις με κοπέλα, αλλά με αγόρι. Θέλω να μου πεις πώς αισθανόσουν εκείνες τις στιγμές». Μου άνοιξε την καρδιά του και μου περιέγραψε όσα ένιωθε τότε και εγώ νομίζω ότι τα απέδωσα στην ερμηνεία μου. Όσο για τον τίτλο «γκέι ταινία», θεωρώ πως αν υποδυόμουν σε άλλου τύπου φιλμ έναν εγκληματία ή ένα δολοφόνο, απλώς δεν θα λεγόταν τίποτα. Προσωπικά σε αυτή την ταινία ήθελα να καταρρίψω τα ταμπού με τον εαυτό μου. Η πραγματική δημιουργία έρχεται όταν σπάμε τα στερεότυπα μέσα μας.
Πόσο κράτησε η πιο μακροχρόνια σχέση σου στην Αμερική;
Δύο χρόνια. Ήταν διευθύντρια σε μια εφημερίδα. Γνωριστήκαμε σε ένα πάρτι. Ήρθε σε καλή στιγμή, μόλις είχα πρωτοπάει στο L.A. Γενικά όσοι έρχονται σε αυτή την πόλη νομίζω ότι το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι ότι θα περάσουν καλά. Εγώ είμαι ενθουσιώδης ως άνθρωπος και έχω πολλούς φίλους. Έχει τύχει να δω στο σπίτι μου τον Vin Diesel, ξημερώματα στον καναπέ. Τον ρώτησα «πότε ήρθες;» και μου απάντησε «ήμουν με κάτι γκόμενες και ήρθα αργά». Εγώ ήμουν σε άλλο σημείο του σπιτιού και δεν τον είχα προσέξει. Τα πάρτι είναι λίγο τρελά, λίγο σουρεάλ.
Πόσα χρήματα χάλασες σε ένα χρόνο;
Τουλάχιστον τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ. Ήταν επιλογή μου όμως.