Ο Πέτρος παρότι είναι 36 ετών, παραμένει ακόμη ένα μεγάλο παιδί. Όλα τα χρόνια της ζωής του, τα θυμάται μέσα σ’ ένα σπίτι να προσέχει τη μητέρα του που ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Η ίδια δεν τον άφηνε να ξεφύγει της προσοχή της, ούτε να αναπτύξει τις δικές του ικανότητες. Η καθημερινότητά του περιελάμβανε την φροντίδα της μητέρας του και ατελείωτες ώρες μπροστά στη τηλεόραση, να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ώσπου ξαφνικά, πριν από τέσσερα χρόνια, η μητέρα του έφυγε από τη ζωή και από τότε άλλαξε και η δική του.