Αφιέρωμα: «Το άλλο πρόσωπο του Νίκου Κακαουνάκη»

Ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Κώστας Γιαννόπουλος έγραψε στο πρόσφατο Καρφί όλα όσα θυμάται από τον Νίκο Κακαουνάκη. 

«Η δημόσια εικόνα του Νίκου δεν είχε καμία σχέση με τον πραγματικό χαρακτήρα του… Τον πραγματικό Νίκο, που κρυβόταν πίσω από ένα καβούκι επιτηδευμένης σκληρότητας, τον γνώριζα όταν έκλεισε το καθημερινό «Καρφί». Με φώναξε ιδιαιτέρως και μου ζήτησε να του δώσω μία λίστα με τους συντάκτες που δεν είχαν άλλη δουλειά. «Όλοι όσοι δουλευουν μόνο σ’ εμάς θα μείνουν. Δεν θα αφήσουμε κανέναν στον δρόμο. Αυτό θα είναι το μόνο μας κριτήριο»…

Τα τελευταία χρόνια, ο Νίκος υπέφερε από φρικτούς πόνους στη μέση. Είχε περιέλθει σε τέτοια απόγνωση που δεν δίσταζε να δοκιμάσει κάθε μέθοδο θεραπείας όταν μάθαινε ότι σε κάποιον άλλο έκανε καλό. Προσφερόταν σαν πειραματόζωο για επώδυνες εξετάσεις και επεμβάσεις, δυστυχώς χωρίς μόνιμο αποτέλεσμα. «Έχω κουραστεί να πονάω», μου έλεγε με παράπονο. Αλλά παρά του πόνους, άλλοτε με ένεση κι άλλοτε με παυσίπονα, ήταν πάντα παρών: στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στην εφημερίδα. Τον θυμάμαι σαν τώρα να μπαίνει σκυφτός με αργό βήμα στα γραφεία και να σωριάζεται σε έναν καναπέ που του προσέφερε ανακουφιστική στάση.

Πέρασε ήδη ένας χρόνος χωρίς τον Νίκο. Δυσκολευτήκαμε να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι έφυγε από κοντά μας μετά από μια εγχείρηση ρουτίνας, την οποία ιατρικά λάθη και αμέλεια μετέτρεψαν σε μοιραία επέμβαση.