Υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα όπου αισθάνεσαι πως ο χρόνος έχει σταματήσει. Είναι το απομονωμένο χωριό Όλυμπος, στο βόρειο μέρος της Καρπάθου, χτισμένο ανάμεσα σε δύο βουνά. Εκεί, μπορείς να ζήσεις στην καθημερινότητα παραδόσεις και έθιμα αιώνων, να συναντήσεις απαράβατους ακόμα και σήμερα κανόνες ηθικής και δικαίου, και να αντικρίσεις τις περήφανες και δυνατές Ολυμπίτισσες, τις γυναίκες της τελευταίας, ίσως, μητριαρχικής κοινωνίας της Ευρώπης.
Αυτή την Πέμπτη, οι «360°» συναντούν τις γυναίκες που δίνουν έναν σκληρό, καθημερινό αγώνα επιβίωσης σε έναν τόπο που ερημώνει. Στην κάμερα της εκπομπής, εξηγούν ότι λόγω του άγονου της περιοχής, συχνά οι άντρες του χωριού, τα παλαιότερα χρόνια έφευγαν μετανάστες. Οι γυναίκες έμεναν πίσω μόνες τους για χρόνια, αναλαμβάνοντας όλα τα καθήκοντα. Αυτό δημιούργησε στην Όλυμπο μια βαθιά μητριαρχική παράδοση.
Η κυρία Μαρία, από 12 χρόνων, δεν έχει φορέσει άλλα ρούχα εκτός από το καβάι, την πολύχρωμη παραδοσιακή φορεσιά της Ολύμπου. Η κυρία Ειρήνη και η κυρία Άννα πέρασαν τις διδαχές για τη δύναμη της γυναίκας στις κόρες τους. Το σκληρό έθιμο της «Κανακαριάς» καθόρισε τη μοίρα της Μαρινίας, της Σοφίας και του Γιάννη. Η Μαρίνα έχει τα 2 τελευταία μικρά παιδιά του χωριού. Η Μαρία και η Ευαγγελία αποφάσισαν να μείνουν και να παλέψουν για τον τόπο τους όπως έκαναν, πριν από εκείνες, οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους.
«Αυτές οι γυναίκες που είναι στην Όλυμπο δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναγεννηθούν. Είμαστε η τελευταία γενιά εμείς», λέει η κυρία Μαρία στη Σοφία Παπαϊωάννου.