To συγκλονιστικότερο βίντεο που είδα- κι έζησα- ποτέ στους Ολυμπιακούς Αγώνες!

Είναι μερικές αθλητικές στιγμές που μένουν στην Ιστορία του αθλητισμού. Και ας μην έχουν να κάνουν με τεράστιες επιδόσεις, ρεκόρ ή νίκες που κρίνονται πάνω στο νήμα. Είναι μερικές ιστορίες ζωής που γράφονται και γράφονται για πολλά χρόνια και όταν έρχεται η στιγμή να μπει από κάτω το «τέλος», τότε τις παρακολουθούμε με ένα σφίξιμο στην καρδιά. 

Θυμάστε το τέλος του Πύρρου Δήμα στην Αθήνα ; Σε ένα κατάμεστο ολυμπιακό γυμναστήριο από κόσμο που ήθελε μόνο να τον δει και να τον ευχαριστήσει, είτε έβγαινε πρώτος, είτε τελευταίος. Όλοι ήξεραν ότι ο υπεραθλητής μας ήταν λαβωμένος και ότι θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να κατακτήσει το τέταρτο σερί χρυσό ολυμπιακό του μετάλλιο. Ο Πύρρος υπερέβαλλε εαυτόν και κατέκτησε την τρίτη θέση, αποκτώντας το δικαίωμα να χαιρετήσει το κοινό που τον λάτρεψε, όπως του αξίζει. Πάνω στο πόντιουμ των νικητών.

Η στιγμή που θα δείτε στο βίντεο,απλά δεν περιγράφεται όπως λέει και ο Γιάννης Θεοδωρακόπουλος. Ο κόσμος αποθεώνει τον Πύρρο, οι ιαχές «ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΑΣ» φτάνουν ως τον ουρανό και η απονομή σταματάει για περίπου δέκα λεπτά. Ο Δήμας κοιτά αποσβωλομένος, αισθάνεται…ενοχή απέναντι στους αθλητές που πρέπει να ανέβουν στο βάθρο μαζί του, αλλά απολαμβάνει την τελευταία ΤΕΡΑΣΤΙΑ αθλητική στιγμή του. 

Μία στιγμή που του άξιζε. Κάτι τέτοιο δεν ξανάγινε. Τέτοιο «αντίο» ζήλεψαν πολλοί αθλητές τέτοιου βεληνεκούς. Στο «σπίτι» του, με τη σημαία που δόξασε, με τον κόσμο που τον λάτρεψε, με αντιπάλους που πορεύτηκε μια ζωή. Τυχεροί, όσοι βρέθηκαν εκείνο το βράδυ του Αυγούστου μέσα στο στάδιο.

Ήμουν κι εγώ εκεί. Και δε νομίζω να ζήσω ποτέ κάτι αντίστοιχο. Υπερήφανος γιατί δώσαμε σε έναν αθλητή το τέλος που του άξιζε και γιατί αυτή η στιγμή θα μείνει για πάντα δικιά μας. Του καθενός από εμάς που είμασταν εκεί μέσα και ούρλιαζε «Πύρρος Πύρρος», αλλά και όλων, όσων ανατριχιάζουν τώρα βλέποντάς το…