To …ορφανό πρωϊνό στον ΑΝΤ1,ήταν μόνο η αρχή
Ο ασκός του Αιόλου για τα κανάλια έχει ανοίξει προ πολλού…
Για πρώτη φορά,όμως,αυτό που είναι «κοινό μυστικό» στους διαδρόμους και τα γραφεία των τηλεοπτικών πραγματικότητα οργανισμών έγινε άμεσα ορατό από το ευρύ κοινό.Για πρώτη φορά,αυτό το θεωρητικό «η κρίση χτυπάει και την τηλεόραση» που ακούγεται συχνα-πυκνά στα πάνελ ή στα παράθυρα,έγινε απτή πραγματικότητα και on air.
Για πρώτη φορά,η στάση εργασίας ενός κλάδου εργαζομένων σε μεμονωμένο κανάλι,είχε ως αποτέλεσμα να αναβληθεί η μετάδοση των εκπομπών μιας ολόκληρης ζώνης στο συγκεκριμένο και μόνο δίαυλο.
…Κι αυτή η «πρώτη φορά» φέρνει σίγουρα αμηχανία κι ας μοιάζει για τους ενδιαφερόμενους σαν νομοτέλεια,σαν αναπόφεκτο κακό ,σαν πιστοποίηση ενός αναμενόμενου θανάτου.Δεν είναι τυχαίος ο αιφνιδιασμός που –εκ των πραγμάτων-φαίνεται πως υπέστει το σύστημα ΑΝΤ1 λόγω της στάσης εργασίας των τεχνικών του.Γνώριζε από χθες ότι θα έβγαζε το πρωϊνό του χωρίς «Καλημέρα Ελλάδα» και «10 με 1 μαζί»,αλλά ούτε την παραμικρή ανακοίνωση έβγαλε ,ούτε θέλησε-έστω με ένα κρόουλ-να ενημερώνει τους ανυποψίαστους τηλεθεατές που συντόνιζαν πρωϊνιάτικα τους δέκτες τους με την συχνότητά του,για το αυτονόητο που…δεν έβλεπαν.
Σε κάθε περίπτωση,πάντως,το ουσιώδες είναι πως τώρα που έγινε η αρχή ,το ντόμινο ξεκίνησε…
Το σίγουρο είναι πως φαινόμενα σαν το σημερινό έχουμε-στο άμεσο μέλλον- να δούμε πολλά κι από πολλές συχνότητες-ακόμα κι από εκείνες που ούτε καν το φανταζόμαστε…
Εχουμε να δούμε-και να ακούσουμε- πολλά και χειρότερα.Να δούμε ,ας πούμε,ανταρσίες πρωτοκλασάτων σε απευθείας σύνδεση,να ακούσουμε για συγχωνεύσεις,ή για κανόνια ηχηρά…Για μπαράζ απολύσεων,για καρατομήσεις και άλλα συναφή,ούτε λόγος…
Είπαμε ο ασκός του Αιόλου της κρίσης για τα κανάλια,έχει ανοίξει προ πολλού.Ο «αγνωστος πόλεμος» στο εσωτερικό τους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μόνο που πια θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων άρχισε να γίνεται και ο τηλεοπτικός αέρας.
Δεν είναι του παρόντος κειμένου αντικείμενο, να αναφερθούμε στα τι ,τα πως και τα γιατί της κρίσης.Στα αίτια και τις αφορμές.
Το τοπίο μοιάζει από τη μια ναρκοθετημένο κι από την άλλη άμμος κινούμενοι.Το ζητούμενο είναι να επικρατήσει ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.Κορμιά θα πέσουν που θα πέσουν,αλλά προς Θεού η κατάσταση δεν πρέπει να γίνει ανεξέλεγκτη, υπό το κράτος του πανικού…Η όποια βλάβη υποστεί το όλον της τηλοψίας μας να μην αποδειχτεί ανήκεστος.
Η «κινούμενη άμμος» να μη καταπιεί ανθρώπους,αξίες και κεκτημένα.Οπως το δικαίωμα της ενημέρωσης και της αξιοπρεπούς ψυχαγωγίας…