Είναι το σταθερό ραντεβού του 40% των τηλεθεατών κάθε Δευτέρα βράδυ και αυτό κρατάει χρόνια. Μπορεί οι ίδιοι να μείωσαν σταδιακά τις δόσεις ψυχαγωγίας σε μία την εβδομάδα και με μια ανεπιτήδευτη αλαζονεία να κάνουν ξέχωρα -από το υπόλοιπο πρόγραμμα του ΑΝΤ1- πρεμιέρα κάθε αρχή της σεζόν, αλλά όταν βγαίνουν στον αέρα τους τα συγχωρούμε όλα. Γιατί άραγε;
Στο τελείωμα της πιο δύσκολης μέρας της εβδομάδας ποιος μπορεί να αρνηθεί μια γερή δόση γέλιου; Γέλιο που προκύπτει από μια μορφή σάτιρας δικής τους έμπνευσης και ταυτότητας, στην οποία δεν μπορείς να πεις όχι, όσο και αν σε βαραίνουν τα βλέφαρα μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας. Σάτιρα που συχνά προβληματίζει, κάποιες φορές μπορεί να φέρει και δάκρυα, αλλά στο τέλος επιτελεί στο ακέραιο τον ρόλο της και σου αφήνει ένα χαμόγελο ικανοποίησης για τα λεπτά που της αφιέρωσες. Για τα λεπτά που τούς αφιέρωσες…
Γιατί οι Ράδιο Αρβύλα είναι μια παρέα φίλων που τα συζητάει όλα, όπως η δική μας παρέα φίλων που πλέον σπάνια έχουμε χρόνο και διάθεση να απολαύσουμε. Μπαίνουν στο σαλόνι σου, κάθονται στον καναπέ σου, πετάνε από πάνω τους τη σοβαροφάνεια της τηλεόρασης, γελάνε, δακρύζουν, βρίζουν, τραγουδούν, χορεύουν, εξοργίζονται, παίζουν και κυρίως λένε αλήθειες. Αλήθειες που μερικές φορές μπορεί να μην είσαι έτοιμος να τις ακούσεις, ίσως γιατί αποτελείς κι εσύ μέρος τους.
Ο Αντώνης Κανάκης, ο Γιάννης Σερβετάς, ο Χρήστος Κιούσης και ο Στάθης Παναγιωτόπουλος είναι η μόνη τηλεοπτική παρέα που δίχως να εγκαταλείψει τον βορρά για μια καριέρα στην Αθήνα, απέκτησε τεράστια δημοφιλία. Αυθεντικά καρντάσια στη συμπεριφορά, δεν υποκρίθηκαν ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπεις, δεν σου έδωσαν υποσχέσεις αφού ούτε το τοπ επικαιρότητας δεν καταφέρνουν να παρουσιάσουν ολοκληρωμένο. Έρχονται κάθε Δευτέρα βράδυ …χαλαρά, με μια παιδικότητα στο βλέμμα, ξεσκεπάζουν τη γελοιότητα και την υποκρισία που κρύβεται ανάμεσά μας, την αποδομούν, την διακωμωδούν και φεύγουν. Έτσι απλά…