Οι «μαύρες» ώρες της τηλεόρασης σε μια ξεραμένη γη
Στο όνομα της οικονομικής διαφάνειας και της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας...
Και κάπως έτσι, καθόμαστε όλοι και παρατηρούμε ένα-ένα τα ΜΜΕ της χώρας να κατεβάζουν ρολά. Πρώτα «έπεσε» το Alter, μετά ακολούθησε η απαξίωση, το μαύρο και η επαναλειτουργία στην εντατική της ΕΡΤ, στη συνέχεια παρακολουθήσαμε το σταδιακό «σβήσιμο» του Mega, τώρα το Epsilon και αύριο δυο-τρία κανάλια ακόμα. Απλά, ήρεμα και όμορφα χάνονται από τις οθόνες μας και από τη δύσκολη καθημερινότητά μας που δεν μας επιτρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο από μια βραδιά με το θέμα.
Σιγά… Και τι έγινε; Οι πρώτοι είναι ή οι τελευταίοι; Και άμα μείνω εγώ χωρίς δουλειά ποιος θα ασχοληθεί; Τόσα χρόνια που «τρώγανε» λεφτά ήταν καλά; Ας πληρώσουν τώρα και αυτοί -οι δισεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες και κάποιοι εκατομμυριούχοι παρουσιαστές- να δουν τη γλύκα! Να ξεβρομίσει λίγο ο τόπος από τα βοθροκάναλα της διαπλοκής που μας κατέστρεψαν τόσα χρόνια και να αφήσουμε επιτέλους τους πολιτικούς να φέρουν σε πέρας το έργο τους -που τα κανάλια δεν τους αφήνουν να ολοκληρώσουν απρόσκοπτα και αξιοκρατικά. «Εύκολες» απόψεις που καρπίζουν στην ξεραμένη γη μιας χρεοκοπημένης χώρας…
Το μαύρο της καθημερινότητάς μας ήταν θέμα χρόνου να καλύψει και τις οθόνες μας. Τι γίνεται όμως με τη συνείδησή μας; Με τις αναμνήσεις μας από κάποιες ωραίες εποχές; Τι χρώμα έχουν αυτά και κυρίως τι χρώμα θέλουμε να έχει η μέρα μας αύριο, μεθαύριο… Μαύρο; Με αυτό τον τρόπο θα φέρουμε πίσω την παλιά μας ζωή; Θα πάρουμε εκδίκηση; Και από ποιους; Από κάποιους που εργάζονται όπως εμείς;
Όλα αυτά πάμε να αλλάξουμε τώρα!
Με ποιο τρόπο; Ορίζοντας νέους παίκτες της αρεσκείας μας αντί για νέους κανόνες που δεν θα μπορεί να παραβιάσει κανείς; Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τη σκούφια του αλλιώς… Και ποιος είναι αυτός που ορίζει το παιχνίδι; Με ποια κριτήρια; Και γιατί όλο αυτό δε γίνεται σε μια ανοιχτή διαδικασία, αφού ισχυριζόμαστε ότι είναι προς το συμφέρον του λαού; Και γιατί μόνο τέσσερα ιδιωτικά κανάλια -η «καραμέλα» για τη διαφημιστική πίτα δεν πείθει κανέναν.
Όσο πιστεύουμε ότι οι «Τρεις Χάριτες» έφεραν τα μνημόνια, και το «Ρετιρέ» τον ΕΝΦΙΑ, τόσο βρίσκουν οι πολιτικοί ελεύθερο έδαφος δράσης. Και όσο συνάδελφοι δημοσιογράφοι «χορεύουν» πάνω από μιντιακούς τάφους άλλων, τόσο θα ανοίγουν λάκκους για να πέσουν οι ίδιοι αργότερα. Οι πολιτικοί βρήκαν ευκαιρία να βάλουν «χέρι» στα Μέσα και αυτή η μέρα είναι «μαύρη» για μας. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται μπορεί απόψε το βράδυ να πιει στο όνομα της οικονομικής διαφάνειας και της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.