«Πολύ ήσυχο και βολικό είναι ρε συ η μικρή» είπα χθες στην πανέμορφη Τίνα, μετά τη βάφτιση για να με αποστομώσει : «Θες να στην δώσω για καμιά μέρα να δεις»; Η αλήθεια, πάντως ήταν ότι το Ειρηνάκι στόλισε ελάχιστα την Παναγίτσα χθες στον Άγιο Δημήτριο Κορωπίου, με τα κλάμματά της. Ίσα που ακούστηκε. Εντάξει, με το σκουφάκι στο τέλος, είχαμε ένα θεματάκι, γιατι δεν το θέλαμε στο κεφάλι μας βρε αδερφέ! Αλλά η μαμά επέμεινε έως ότου τα παρατήσει! Το σκουφί έφυγε, όπως και τα παπουτσάκια που κάποια στιγμή εκτοξεύτηκαν με ταχύτητα…Τσακ Νόρις!
Η Ειρήνη Λάμπρου στα χέρια της -δικηγόρου- νονάς της, Μαρίας Πιτσάκη δεν έκλαψε ούτε στιγμή!
Τα οικογενειακά…βάρη είναι γλυκά!
Καλύτερα από όλους πέρασε η μικρή, όπως βλέπετε!
Ήταν μια βάφτιση χαμηλών τόνων, όπως ακριβώς ταιριάζει στο φιλαράκι μου. Χωρίς φανφάρες και αηδίες. Εγώ έβγαλα στη ζούλα -βεβαίως- μερικές φωτογραφίες, όση ώρα δεν ήμουν στο τραπέζι με τα γλυκά. Τα οποία να αναφέρω ότι ήταν εκπληκτικά, αφού τα είχε διαλέξει -έπειτα από σχολαστικό έλεγχο γεύσης- ο ευτυχισμένος Σπύρος!
Η Τίνα μας ξέφυγε σε αυτή τη φωτό, δεν πειράζει την επόμενη φορά. Να σας ζήσει φιλαράκι μου και ανυπομονώ να δω τι θα λες στην Ειρηνούλα όταν θα γίνει 16 και θα σου λέει «ιστορίες»!