Ο Σασμός αποτελεί, αναμφισβήτητα, μία από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων χρόνων. Όταν έχεις ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, το οποίο ο κόσμος ακολουθεί ευλαβικά, τότε αυτό μόνο επιτυχημένο μπορεί να χαρακτηριστεί. Αν, μάλιστα, σου δώσει και αυτό το «κάτι» -που δεν ξέρεις τι είναι, αλλά ξέρεις ότι υπάρχει- τότε το συναίσθημα εκτοξεύεται και βαδίζεις πιστά στο δρόμο που ανοίχτηκε μπροστά σου.
Οι Άγριες Μέλισσες έφεραν την «επανάσταση» στην ελληνική μυθοπλασία, η οποία βρισκόταν μακροχρόνια σε έναν δικό της λήθαργο. Ας μη γελιόμαστε, από το Νησί μέχρι την πρεμιέρα των Μελισσών δεν υπήρξε κάποια τηλεοπτική σειρά με πραγματική ουσία.
Υπήρξαν, βέβαια, ορισμένες κωμωδίες, οι οποίες, όμως, ήταν απλώς μια ευχάριστη νότα για τους τηλεθεατές στην prime time. Αυτό και τίποτα άλλο! Το δράμα είναι, όμως, αυτό που κερδίζει το κοινό! Κι όταν, μάλιστα, είναι και καλογυρισμένο, η επιτυχία είναι σίγουρη!
Ο Σασμός, λοιπόν, είναι μία πάρα πολύ καλογυρισμένη σειρά. Οι ηθοποιοί μάς αφηγούνται μια αληθινή ιστορία, πράγματα και καταστάσεις που υπάρχουν στην κοινωνία της Κρήτης. Με μια μικρή υπερβολή μεν, αλλά αληθινά. Κι αυτή τη συγκεκριμένη ιστορία μάς τη λένε με ωραίο και απλό τρόπο. Αυτό θέλει, άλλωστε, και ο θεατής, να δει κάτι ωραίο ή και «πικρό» να το εξιστορείς με έναν σωστό τρόπο.
Γιατί, κακά τα ψέματα, οι βεντέτες εξακολουθούν να είναι ένα «πικρό» κατάλοιπο των παλαιότερων γενιών. Που, δυστυχώς, κάποιοι από τις νεότερες το κρατούν ζωντανό μέχρι τις μέρες μας.
Η δυναμική του Σασμού είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν ότι στην έναρξη του δεύτερου κύκλου θα έκανε «κοιλιά». Κάτι τέτοιο, όμως, δεν συνέβη και κατά την προσωπική μου άποψη ούτε πρόκειται να συμβεί. Το ένστικτο του κόσμου είναι αλάνθαστο και επιβεβαιώνεται καθημερινά στις μετρήσεις της Nielsen.
Οι Άγριες Μέλισσες, λοιπόν, ξεκίνησαν το πρώτο 400άρι, ο Σασμός παρέλαβε τη σκυτάλη και θεωρώ πως είναι ο μόνος που βλέπει μπροστά του τη γραμμή του τερματισμού.