Είχα καιρό να γελάσω δυνατά βλέποντας μια ελληνική σειρά.
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που ατάκες από ελληνικό σίριαλ αναπαράγονταν στις παρέες την επόμενη μέρα -ίσως από το Παρά Πέντε.
Και δεν είναι μόνο η υψηλότατη τηλεθέαση, το έξυπνο κείμενο, το εξαιρετικό καστ που κάνουν τη διαφορά… είναι ότι το «Κάτω Παρτάλι», και από κοντά το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», ανοίγουν το δρόμο για τη νέα εποχή στην ελληνική μυθοπλασία -ας έρθει επιτέλους!- μετά από δύο και πλέον χρόνια αφόρητης ξηρασίας…
Ο Λευτέρης Παπαπέτρου επέστρεψε με τη μαγική του πένα και κατάφερε ένα ιδανικό πάντρεμα πλοκής και ατάκας. Από τη μία το μυστήριο που κρύβει το χωριό και από την άλλη οι μυθικοί διάλογοι αρκούν για να σε κρατήσουν σπίτι -αν είχες διάθεση και χρήμα για να βγεις- το βράδυ της Δευτέρας και να σου προσφέρουν στιγμές πραγματικού γέλιου.
Οι σταθερές αγαπημένες αξίες Βίκυ Σταυροπούλου και Τάσος Χαλκιάς, ο κωμικός Γιάννης Τσιμιτσέλης, ο ωραίος Λεωνίδας Καλφαγιάννης (Ελενίτσας), η ωραία Βασιλική Τρουφάκου και η Νάντια Κοντογεώργη που έχει κλέψει τις εντυπώσεις και όλοι μιλούν για ένα ανερχόμενο αστέρι, συνθέτουν ένα παζλ ταλέντου που μόνο στην επιτυχία θα μπορούσε να οδηγήσει.
Το MEGA είναι συνώνυμο του καλού ελληνικού σίριαλ και αν το ίδιο μοιάζει να το έχει ξεχάσει, είναι οι τηλεθεατές αυτοί που του το θυμίζουν με την πρώτη ευκαιρία. Μήπως αυτός είναι ο δρόμος για να ξανακερδίσει τη χαμένη του αίγλη και τηλεθέαση;
Ο δρόμος για την επιτυχία του ΑΝΤ1 πάντως, είναι σίγουρα διαφορετικός. Στην …αναβροχιά τα shows κατάφεραν να προσφέρουν πολλές ανάσες στην τηλεθέαση του καναλιού με αποκορύφωμα το ολόφρεσκο «The Voice». To μουσικό talent show μας σύστησε μια νέα μορφή τηλεοπτικών auditions, χωρίς κραυγές αλλά με χιούμορ, δίχως παραφωνίες αλλά με ταλέντο.
Το «The Voice» απέδειξε ότι αν μια παραγωγή είναι καλοστημένη και έχει πραγματικό περιεχόμενο, μπορεί να «ξεδιψάσει» τον τηλεθεατή χωρίς ενισχυμένες δόσεις reality. Επιπλέον, υπενθυμίζει στον ΑΝΤ1 με ποιο τηλεοπτικό είδος μπορεί να κερδίζει τα μεγαλύτερα κομμάτια της πίτας.
Αγαπημένη μου τηλεόραση, άραγε… it’s my lucky day, βρε γαιδαράκο ντέι! (σ.σ. Κάτω Παρτάλι)
Γιώργος Σκρομπόλας