Φαήλος Κρανιδιώτης: «Εμμένω στην άποψη μου, το διαφορετικό δεν είναι κανονικό»
«Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα».
Στην εκπομπή «Σπίτι μου σπιτάκι μου» μίλησε ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος ρωτήθηκε, όπως ήταν φυσικό, για τα όσα δήλωσε για τον Κώστα Φαλελάκη. Ο γνωστός δικηγόρος δεν πήρε πίσω τίποτα, τόνισε πως δεν έχει μετανιώσει για τα όσα είπε και πρόσθεσε ότι «το διαφορετικό δεν είναι κανονικό».
«Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα και δεν έκανα καμία κριτική σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Καταρχήν, όποιος δεν αντέχει την καυστικότητα του σχολίου, όταν λέει κάτι δημόσια και κρίνεται δημόσια, τότε είναι σε λάθος χώρα. Σε αυτή τη χώρα, ότι δημόσια λέγεται, δημόσια κρίνεται. Αυτό που σχολίασα εγώ ήταν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, του ότι κάποιος άνθρωπος πανάξιος στην τέχνη του, όλη του τη ζωή δεν είχε πει τίποτα για όλα αυτά και ξαφνικά με κάμερες και μεγάφωνα ακούμε όλα αυτά που ειπώθηκαν. Είναι ένα κατασκεύασμα της πολιτικής ορθότητας, το οποίο θέλουν με τσαμπουκά να το επιβάλλουν στην πλειοψηφία. Ότι η διαφορετικότητα, τελικά είναι κανονικότητα.
Και αυτό που είναι αξιωσημείωτο να δει κανείς, είναι τον φασισμό και την χυδαιότητα των αντιδράσεων, τις οποίες και στον τοίχο μου στο facebook, δεν λογόκρινα κανέναν, με τις απειλές και ύβρεις από διάφορους γελοίους, οι οποίοι δείχνουν ποιοι είναι οι πραγματικοί φασίστες. Όπου μας λένε στην ουσία ότι υπάρχουν κάποιες κατηγορίες ανθρώπων, οι οποίες είναι εκτός κριτικής και ότι δεν μπορούμε να αρθρώνουμε λόγο, διαφωνώντας με τις δημόσιες συμπεριφορές τους, διότι τότε είμαστε φασίστες και ομοφοβικοί.
Εγώ δεν είμαι από αυτούς που κάμπτονται εύκολα, εμμένω στην άποψή μου και μπορώ να σας πω ότι η αντίδραση από τον μέσο απλό άνθρωπο ήταν τελείως διαφορετική από αυτήν που θα ήθελε αυτή η μειοψηφία, η οποία προσπαθεί να επιβάλλει τα δικά της γούστα και τις δικές της φασιστικές συμπεριφορές και μιλάω για το πώς το χρησιμοποίησαν αυτοί. Δηλαδή ότι το προοδευτικό τάχα μου, δήθεν, είναι αυτό. Το διαφορετικό δεν είναι κανονικό. Είναι δικαίωμα του καθενός να προβάλλει τη σεξουαλικότητά του, αρκεί να μην προβάλλεται ως αρετή.
Εμένα αυτό που με ενόχλησε ήταν μια αδιακρισία που δεν χρειαζόταν. Αν ο άνθρωπος αυτός ήθελε να τα πει αυτά, θα τα είχε πει σε όλη του τη ζωή. 69 χρόνια έζησε, αν ήθελε θα είχε δώσει μια συνέντευξη, θα είχε πει κάτι. Αυτή ήταν η δική μου κριτική, δεν το θεώρησα ζήτημα μεγάλης σημασίας, αλλά είχε πολύ πλάκα η αντίδραση. Ο καθένας μπορεί να είναι ότι θέλει, αλλά η κριτική σε αυτά τα οποία κάνει, δεν μπορεί να απαγορεύεται επειδή έχει μια συγκεκριμένη διαφορετικότητα».