Κανάλια: Αλλού θα…ουρλιάζουν τα βομβαρδιστικά κι αλλού θα πέφτουν οι…βόμβες

Συν το γεγονός ,πως η «τηλεοπτική αγορά «αποτελεί το κατ’εξοχήν πεδίον δράσεως όπου έλαβε χώρα η δραματική σαπουνόπερα υπό τον τίτλο «Η άνοδος και η πτώση των νεόπλουτων της εύφορης κοιλάδας»,της οποίας τις παρακμιακές συνέπειες,βιώνουμε σήμερα.

Το θέμα ,όμως, δεν είναι να αναλωθούμε στη στείρα παρελθοντολογία.Ούτε να χαθούμε σε επιστημονικοφανείς διαγνώσεις του πως φτάσαμε στο νοσηρό παρόν.

Το ευδόκιμο θα ήταν να καταφέρουμε να ανακτήσουμε την ψυχραιμία μας.Να ξαναδούμε τα πράγματα με καθαρό μάτι και να βρούμε το φάρμακο,ώστε στο άμεσο μέλλον,η «κινούμενη»αυτή «άμμος» να μη καταπιεί κι άλλους ανθρώπους.Να μη θάψει αξίες και κεκτημένα.Όπως το δικαίωμα στην στοιχειώδη ενημέρωση και την αξιοπρεπή ψυχαγωγία.

Αντί άλλης συμβολής στον διάλογο που επιβάλλεται να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί απρόσκοπτα και γρήγορα,αλλά όχι πρόχειρα,επαναλαμβάνω κάποιες επισημάνσεις.Τις είχα διατυπώσει και κατά το πρόσφατο παρελθόν.Τις καταγράφω και πάλι δίκην ρητορικών ερωτημάτων;

Μήπως η λεγόμενη επανάσταση της ιδιωτικής τηλεόρασης με τον τρόπο που εκδηλώθηκε και εξακολουθεί να υφίσταται,έχει εξελιχθεί σε φούσκα έτοιμη να εκραγεί διαλυόμενη εις τα εξ ών συνετέθει:

Μήπως πρέπει η έκρηξη να γίνει ελεγχόμενη,ώστε να ξεκαθαρίσει εγκαίρως η ήρα από το στάρι και να μην παρασύρει στο πέρασμά της συλλήβδην δικαίους και αδίκους;

Μήπως ήρθε η ώρα να μπει τέλος στην κρατική παρανομία και να ξεκαθαρίσει επιτέλους ο χάρτης των συχνοτήτων;Να σταματήσει αυτή η πελατειακή αλληλοομηρία ανάμεσα στο …θεριό και το Γιάννη; (Πάει να πεί ανάμεσαστις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους ιδιοκτήτες των Μέσων;)

Μήπως η Ένωση Συντακτών να εγκαταλείψει την διαχρονικά άβουλη και μοιραία στάση της και να πιέσει προς όποια κατεύθυνση επιβάλλεται ώστε να μπουν κανόνες στο παιχνίδι; Χωρίς προσχήματα,χωρίς ψηφοθηρικές η άλλες σκοπιμότητες,χωρις ιδεολογήματα και συντεχνιακές αγκυλώσεις;

Μήπως πρέπει να εφαρμοστούν –χωρίς παραθυράκια και δικολαβίστικα τερτίπια- οι νόμοι περί πνευματικών δικαιωμάτων;

Μήπως πρέπει να επαναπροσδιοριστεί και νομικά ο ρόλος του ΕΣΡ ώστε να συμπεριφέρεται ως πραγματικά Ανεξάρτητη Αρχή και όχι ως κρατικός μπαμπούλας με εξοντωτικά πρόστιμα και αποφάσεις αλα κάρτ, όπως αυτή για το ‘’Κόντρα’’;

Μήπως πρέπει να διασφαλιστεί ώστε η κατανομή και διανομή της διαφημιστικής πίττας (κρατικής και άλλης)να γίνεται με όρους αγοράς και όχι με βάσει άλλες σκοπιμότητες και την διαπλοκή συμφερόντων;

Μήπως τελικά πρέπει να δούμε επιτέλους το φεγγάρι και να σταματήσουμε να περιγράφουμε διαρκώς το δάχτυλο;