Καθηλώνει η Ελεάνα Βραχάλη για τη σκλήρυνση κατά πλάκας: «Δεν μπορούσα να φέρω το πιρούνι στο στόμα μου»
"Έκανα τρία τέταρτα να κουμπώσω την πιτζάμα μου, το να κάνω μπάνιο και όλα αυτά τα αυτονόητα άρχισαν να γίνονται μία ιεροτελεστία".
Για τη διάγνωσή της με σκλήρυνση κατά πλάκας και τις αλλαγές που αυτή έφερε στη ζωή της μιλά η Ελεάνα Βραχάλη. Η στιχουργός των μεγάλων επιτυχιών άνοιξε το σπίτι και την καρδιά της στη Φωτεινή Γεωργίου και την εκπομπή «Υγεία πάνω απ’ όλα», εξομολογούμενη τη στιγμή που άκουσε το πρώτο της ολοκληρωμένο τραγούδι από το κρεβάτι του νοσοκομείου.
«Η σκλήρυνση κατά πλάκας φυσικά και άλλαξε τη ζωή μου. Από παιδί είχα γενικά την τάση σε οτιδήποτε σκοτεινό εγώ να βρίσκω τη φωτεινή χαραμάδα, είχα μία ροπή προς το φως. Η δημιουργικότητα ήταν για μένα διέξοδος, η μόνη δίοδος», παραδέχεται η Ελεάνα Βραχάλη.
«Αυτά που θεωρούμε αυτονόητα, όπως το να πάρεις το πιρούνι και να το βάλεις στο στόμα, εγώ δεν μπορούσα να κεντράρω. Έκανα τρία τέταρτα να κουμπώσω την πιτζάμα μου, το να κάνω μπάνιο και όλα αυτά τα αυτονόητα άρχισαν να γίνονται μία ιεροτελεστία. Αναγκαστικά σε κάνει να επαναπροσδιορίζεις ακόμα και τα βασικά. Να χαίρεσαι τη στιγμή και να μπορείς να την απολαύσεις, γιατί δεν είναι δεδομένη», περιγράφει η στιχουργός στην κάμερα του ΑΝΤ1.
«Στα 24 μου, που έγινε η διάγνωση, άρχισαν να βγαίνουν και τα πρώτα μας τραγούδια. Ήμουν ακόμη στο νοσοκομείο, δεν είχα βγει, και μου είχε στείλει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης να ακούσω το πρώτο μας τραγούδι, το «Είναι επικίνδυνα εδώ». Ήταν πολύ περίεργο το συναίσθημα», αφηγείται η Ελεάνα Βραχάλη αμέσως μετά.
«Κάπου εκεί στα 250 τραγούδια σταμάτησα να τα μετράω. Όταν είσαι καλά, μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου και να ζεις τις στιγμές σου χωρίς δυσκολία, είσαι ευτυχής. Τόσο απλά. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει αυτή η διαδρομή προς το φως και, όταν μας είναι δύσκολο, να ζητάμε βοήθεια. Να μην το περνάει κανένας μόνος του», καταλήγει στη συνέντευξή της η Ελεάνα Βραχάλη.