Γιάννης Μόρτζος: Όταν ζήτησε συγγνώμη από τον Γιώργο Λαμπάτο, στην τελευταία του συνέντευξη

Σε ηλικία 83 ετών έφυγε από τη ζωή σήμερα ο Γιάννης Μόρτζος. Ο ηθοποιός, που τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί, όπως μάς ενημέρωσε και το Σπίτι του Ηθοποιού μέσα από ανάρτηση στο Instagram.

Ο Γιάννης Μόρτζος είχε δώσει την τελευταία του συνέντευξη φέτος τον Μάρτιο στην εφημερίδα Espresso και τον Νίκο Νικόλιζα. Τότε, ο ηθοποιός είχε ανακαλέσει τα όσα είχε πει για τον Γιώργο Λαμπάτο.

Το απόσπασμα από τη συνέντευξη για τον Λαμπάτο:

«Στεναχωρήθηκα πολύ. Οχι, δεν μου αρέσει όλο αυτό που έγινε και δεν το επιδίωξα. Δεν έχω καμιά κακία και καμιά έχθρα με τον Λαμπάτο. Ισα ίσα τον συμπαθώ. Του είχαμε ζητήσει να συνεργαστούμε, αρχίσαμε πρόβες και τα πράγματα δεν πήγαιναν… Μετάνιωσα για όσα είπα δημοσίως. Με παρέσυραν και τα είπα.

Δεν θα έπρεπε και δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος να κατηγορώ συναδέλφους μου. Τα ανακαλώ όλα και όταν τον δω, θα του ζητήσω και συγγνώμη. Και μέσα από αυτή τη συνέντευξη του ζητάω συγγνώμη. Δεν θέλω να νιώθει ότι έχω κάτι απέναντί του.

Είπε μια φράση που με πίκρανε πολύ και ίσως παρασύρθηκα από τον θυμό μου. Είπε ότι «ο Γιάννης Μόρτζος είναι υποκατάστατο του ΠΑΣΟΚ». Εγώ δεν είμαι υποκατάσταστο, είμαι ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Πολλοί όταν το άκουσαν θεώρησαν ότι εγώ φέρομαι και σύρομαι από ένα κόμμα. Λάθος. Και πάλι, ζητάω δημοσίως συγγνώμη για όσα είπα δημοσίως!», έλεγε τότε ο Γιάννης Μόρτζος.

Όσα είχε πει για την καριέρα του στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο:

Εσείς θεωρείστε από τους ποιοτικούς ηθοποιούς…

Δεν επιδίωξα ποτέ το εμπορικό θέατρο. Αλλά εξαρτάται τι παίζεις και πώς το παίζεις το έργο. Γιατί πολλές φορές το ποιοτικό θέατρο είναι και εμπορικό. Εμένα μου άρεσε πάντα να παίζω όλους τους μεγάλους συγγραφείς και τραγικούς.

Γιατί ο Γιάννης Μόρτζος δεν έπαιξε στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο;

Οσοι ήμασταν στο θέατρο τέχνης δεν είχαμε χρόνο για να κάνουμε κινηματογράφο. Ολη την ημέρα έπρεπε να είμαστε σε πρόβες και παράσταση. Αρα, δεν μας άφηνε καθόλου χρόνο. Κάποια στιγμή τόλμησα να κάνω κινηματογράφο. Μου είχε ζητήσει ένας παραγωγός να πάω στο Μικρό Χόλιγουντ, στην πλατεία Κάνιγγος. Πηγαίνω στο γραφείο του και αρχίζουμε την κουβέντα. Ολη την ώρα που συζητούσαμε εκείνος έβηχε και έφτυνε. Κάποια στιγμή τού λέω «είστε άρρωστος;» και μου απαντάει «όχι, από συνήθεια». Σιχάθηκα και δεν ξαναπάτησα και έτσι έχασα την ευκαιρία να κάνω και κινηματογράφο. Κάποιες άλλες προτάσεις που είχα έπρεπε να αφήσω το θέατρο για να πάω να κάνω γυρίσματα εκτός Αθηνών, κάτι που δεν επέτρεψα στον εαυτό μου.

Τηλεόραση;

Εκανα τηλεόραση στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Εκανα όμως σημαντικές δουλειές που ήθελα να αφήσω το στίγμα μου.

Πώς γίνεται ένας ηθοποιός όπως εσείς να βιοπορίζεστε μόνο από το θέατρο, ενώ οι περισσότεροι έπαιζαν και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση παράλληλα;

Δεν με ενδιέφερε ποτέ να γίνω πλούσιος. Ηθελα απλά να βιοπορίζομαι αξιοπρεπώς και να νιώθω ήσυχος με τη συνείδησή μου ότι όσα έκανα τα έκανα σωστά στον επαγγελματικό μου τομέα. Γι’ αυτό και όταν έφυγα από το θέατρο τέχνης, ασχολήθηκα εντατικά με την τηλεόραση. Η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά με το έργο «Χατζηεμμανουήλ», νομίζω, έχει αφήσει εποχή. Από εκεί έβγαζα χρήματα και τα διοχέτευα στις θεατρικές μου δουλειές.

Φοβηθήκατε μην καείτε από τη μεγάλη έκθεσή σας;

Πάντα προσπαθούσα να προσέχω και τις συνεργασίες μου και την πορεία μου. Πολλές φορές πρέπει να προσέχεις με ποιους συνεργάζεσαι, γιατί ίσως δεν είναι αντάξιοι της δικής σου ιστορίας, οπότε φθείρεσαι και αυτό δεν έχει γυρισμό. Πάντα έκανα διαλογή με λεπτότητα.