Μιμή Ντενίση: «Την Μαριτίνα την ενημέρωσα για την πραγματικότητα της όταν ήταν 2 ετών»

Μιμή Ντενίση

"Η Μαριτίνα δεν είδε στο σπίτι πέραν του Σωτήρη που παντρεύτηκα κανέναν άλλον".

Η Μιμή Ντενίση, λίγο πριν την πρεμιέρα της θεατρικής υπερπαραγωγής «Από Σμύρνη Σαλονίκη» στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, προχώρησε σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο Mega Καλημέρα και τη Νανά Παλαιτσάκη και αναφέρθηκε σε πολλά. Το δημόσιο bullying που έχει υποστεί, οι παρενοχλήσεις, οι γάμοι μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, η σχέση της με τη Μαριτίνα, οι δυσκολίες μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Η Μιμή Ντενίση μίλησε για όλα…

«Δεν έχω υποστεί εγώ bullying δημόσιο; Πιο δημόσιο δε γίνεται. Αν μιλάμε για το bullying σε έναν άνθρωπο μυστικά εδώ, το να σε βρίζουν στην τηλεόραση είναι… το bullying!», είπε χαρακτηριστικά η Μιμή Ντενίση και στη συνέχεια σημείωσε για το θέμα της παρενόχλησης:

«Να επαναορίσουμε λίγου τον όρο παρενόχληση, γιατί και σε αυτό έχει γίνει υπερβολή. Πλέον έρχεται ένας άνδρας και λέει «μα τι ωραία πόδια που έχεις» και λέμε «παρενόχληση, ήρθε αυτός και μου είπε ότι έχω ωραία πόδια». Δεν είναι παρενόχληση. Παρενόχληση είναι να έρθει να με αγγίξει, να προσπαθήσει με το ζόρι να με φιλήσει, να με αρπάξει. Αυτό είναι παρενόχληση. Φυσικά και είχα τέτοιου τύπου και προτάσεις και από σκηνοθέτες και από παραγωγούς που με είχαν ερωτευθεί και μου έλεγαν «έλα από εδώ, έλα από εκεί», αλλά δεν θεωρούταν παρενόχληση».

Σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μεγαλώνοντας μόνη της την Μαριτίνα, η Μιμή Ντενίση είπε: «Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνει μόνη της μια γυναίκα γιατί πρέπει να κρατάς δύο ρόλους. Ακόμα και τώρα που η Μαριτίνα είναι 23 ετών, μου λέει έχω να ανάγκη να είσαι περισσότερο μαμά, γιατί είσαι πιο πολύ μπαμπάς. Έχω πει στην κόρη μου ότι δεν υπάρχει κάποιος άλλος, είμαι μαμά-μπαμπάς. Σε γυναίκες αλλά και σε άνδρες που έχουν επαγγέλματα πιο περιορισμένα οικονομικά, είναι πολύ δύσκολο.

Την Μαριτίνα την ενημέρωσα για την πραγματικότητα της όταν ήταν 2 ετών. Θεωρώ ότι πρέπει να λέμε την αλήθεια για όλα τα πράγματα. Δεν είναι μόνο για το θέμα αυτό, είναι για οτιδήποτε. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που είναι gay, να βασανίζεται 30 χρόνια και στα 30 του να λέει «ξέρετε, εγώ έχω αυτή την τάση», είναι ένα βασανιστήριο που αποκλείεται ο άνθρωπος να μην έχει αποκτήσει προβλήματα ψυχολογικά».

Για τους γάμους μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, η Μιμή Ντενίση ανέφερε: «Εγώ δεν είμαι υπέρ του να λες συνέχεια «και οι gay πρέπει να παντρεύονται». Ή το θεωρείς φυσικό και είναι κομμάτι της κοινωνίας και δεν χρειάζεται να το λες συνέχεια ή δεν το θεωρείς φυσικό όταν το λες συνέχεια. Η κοινωνία πρέπει να διατηρήσει τον βασικό κορμό και ο βασικός κορμός της είναι η πλειονότητα που είναι άνδρας – γυναίκα -παιδί. Αυτό είναι ο κορμός, τον οποίο συμπληρώνουν άτομα που δεν ήταν αποδεκτά μέχρι στιγμής και πρέπει να το συμπληρώνουν. Αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε συνέχεια για τα άτομα αυτά σαν να είναι κάτι… Από μόνοι μας το κάνουμε σαν να είναι κάτι περίεργο και αφύσικο.

Σε σχέση με τα παιδιά, είμαι πολύ σκεπτική. Δεν έχει να κάνει με gay και straight. Τα προβλήματα που έχουν στην εποχή μας τα παιδιά είναι άπειρα και εγώ που είμαι μια γυναίκα μόνη, άλλαξα πάρα πολύ τη ζωή μου. Ήμουν πολύ πιο έξω και στη διασκέδαση και στα φλερτ και στο να κάνω πιο εύκολα έναν δεσμό. Κόπηκαν αυτά όταν απέκτησα τη Μαριτίνα. Δεν μπορούσαν στο σπίτι μου να πηγαινοέρχονται ένα φλερτ που μου άρεσε 2-3 μήνες και ένας άλλος τους επόμενους 3 μήνες. Η Μαριτίνα δεν είδε στο σπίτι πέραν του Σωτήρη που παντρεύτηκα κανέναν άλλον».

«Η Μαριτίνα όταν ήταν μικρή και εγώ πήγαινα στο θέατρο, θεωρούσε ότι είμαι πολύ κακή μαμά γιατί έφευγα κάθε βράδυ. Έλεγε πού πας κάθε βράδυ και φεύγεις και της έλεγα «δεν βγαίνω, πάω στη δουλειά μου, δεν είναι πρωινή δουλειά». Δεν είχα όμως τις συγκρούσεις αυτές που έχει μάνα και κόρη στην εφηβεία που η κόρη ανταγωνίζεται τη μάνα ή ζηλεύει. Είχα το αντίθετο, Δηλαδή, να ξυπνάω και να είμαι τέρας και η Μαριτίνα να λέει «τι ωραία που είσαι, έχω την πιο ωραία μαμά». Δεν είχε ανταγωνισμό», αποκάλυψε η Μιμή Ντενίση και συνέχεισε:

«Επειδή ήταν η κόρη της Ντενίση, υπήρχε ένα bullying που δεν της άξιζε, πράγμα που είναι άδικο γιατί δεν το εκμεταλλεύτηκε ποτέ. Όταν το bullying ήταν μεγάλο, πήγα κι εγώ στο σχολείο, έπιασα κι ένα παιδάκι από το αφτί και του εξήγησα «μην το κάνεις αυτό, μην ενοχλείς το παιδί μου». Είχε αποτέλεσμα η κίνησή μου. Ήμουν πάντα πολύ απασχολημένη, αλλά δεν έχασα ποτέ τον έλεγχο της Μαριτίνας. Πάντα αισθανόταν ότι είμαι πάνω από το κεφάλι της κι ας έλειπα».