Φάνης Μουρατίδης: «Φοβόμουν το ενδεχόμενο της επιτυχίας, δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ»

Φάνης Μουρατίδης

"Ο χρόνος είναι υποκειμενική ιστορία, ο καθένας θέλει άλλους χρόνους" εξηγεί ο Φάνης Μουρατίδης.

Ο Φάνης Μουρατίδης έδωσε συνέντευξη μαζί με την θεατρική του παρτενέρ, Εβελίνα Παπούλια στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Γιώργο Πράσινο. Μεταξύ άλλων, δε, ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για το τηλεοπτικό του ξεκίνημα αλλά και τους ανθρώπους που νιώθει ότι καθόρισαν την καλλιτεχνική του διαδρομή.

Φάνη, περίπου την ίδια περίοδο που αποφοίτησες από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ και αφού εργάστηκε για 11 χρόνια στο θέατρο, αποφάσισες να παίξεις στην τηλεόραση. Γιατί άργησες τόσο πολύ;

Τελείωσα τη Δραματική του ΚΘΒΕ και έμεινα στη Θεσσαλονίκη για άλλα έξι – επτά χρόνια. Μάλλον φοβόμουν το ενδεχόμενο της επιτυχίας, δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ. Μεγάλωσα και, όταν μπήκα στην τηλεόραση, μάλλον τότε ήμουν έτοιμος. Έτσι ένιωθα. Ξέρεις, ο χρόνος είναι υποκειμενική ιστορία, ο καθένας θέλει άλλους χρόνους.

Εγώ ήθελα τον χρόνο μου. Τότε έκανα ένα γκεστ στη σειρά της ΕΡΤ, «Η σιωπή των αγγέλων» σε σκηνοθεσία Χριστόφορου Χριστοφή αλλά το πρώτο μου σίριαλ, όπου συμμετείχα σε όλα τα επεισόδια, ήταν το «Έτσι ξαφνικά» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου.

Ποιοι άνθρωποι του χώρου σε καθόρισαν;

Πριν καν μπω στη σχολή συνάντησα τον Νίκο Καββαδά, που με επηρέασε σε ότι έχει να κάνει με το θέατρο. Στα όνειρα μου ήταν να βγάλω τη σχολή. Από τους πρώτους που με καθόρισαν ήταν ο λογοτέχνης και διευθυντής του ΚΘΒΕ τότε Νίκος Μπακόλας. Αργότερα συνάντησα τον Ανδρέα Βουτσινά, τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Κώστα Τσιάνο, τον παραγωγό Γιώργο Λεμπέση και εντάχθηκα στο θέατρο Αμόρε. Τους οφείλω πολλά, όπως και στους καθηγητές μου στη σχολή και τον διευθυντή μου, Δημήτρη Βάγια. Σε αυτά θα προσθέσω την εμπειρία μου από τους Πέρσες στο Εθνικό με τον Λευτέρη Βογιατζή, τη συνεργασία μου με την Ελένη Ράντου, τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο και τον Γιάννη Κακλέα.

Πηγή εικόνας: NDP Photo