Τζένη Κατσίγιαννη: «Ό,τι πιο δύσκολο έχω ζήσει, έφυγε… μπροστά μας»

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε η Τζένη Κατσίγιαννη στην εφημερίδα Espresso Σαββατοκύριακο και τον δημοσιογράφο Ηλία Μαραβέγια. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων, η «πριγκίπισσα» του δημοτικού τραγουδιού μίλησε για την απώλεια του αγαπημένου της πατέρα, Φώτη και τη δύσκολη προσωπική της διαχείριση.

Ειδικότερα, η Τζένη Κατσίγιαννη εξομολογήθηκε πως «μας δίδαξε πολλά όσο τον είχαμε στη ζωή, γιατί δυστυχώς τον χάσαμε πολύ νέο, στα 49 του χρόνια. Μας έμαθε τι θα πει σεβασμός. Ήταν ένας άνθρωπος δίκαιος, με αρχές και εμείς ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα υπερήφανοι για εκείνον. Ήταν και αυστηρός βέβαια, γιατί δεν ήθελε να μας σχολιάζει ο κόσμος».

«Περίπου έξι μήνες προτού φύγει από τη ζωή, το είχε αντιληφθεί πια ότι αυτό που αγαπούσα πιο πολύ ήταν να τραγουδάω. Είχαμε τραγουδήσει, μάλιστα, και μαζί σε κάποιο μαγαζί. Με έπιασε λοιπόν μια μέρα και μου είπε: «Κοίταξε να δεις, επειδή ξέρω ότι το θέλεις πάρα πολύ, σου το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, αλλά θα ξεκινήσεις μαζί με τον αδελφό σου, τον Γιάννη, τραγουδώντας σε γάμους και άλλες οικογενειακές εκδηλώσεις». Το είπε με βαριά καρδιά, το ξέρω, γιατί είχε ανησυχία. Το δέχθηκε όμως γιατί ήξερε πως έτσι το παιδί του θα ήταν ευτυχισμένο» πρόσθεσε, ακόμα, η τραγουδίστρια.

Πως διαχειρίστηκες την απώλεια του;

Ήταν ότι πιο δύσκολο έχω ζήσει. Δεκάξι χρονών ήμουν μόνο, πάνω στην εφηβεία, εκεί που ξεκινούν τα όνειρα ενός παιδιού. Βέβαια δεν μας ήρθε ξαφνικό, ήξερε πως ήταν άρρωστος και μας είχε προετοιμάσει. Θυμάμαι πριν «φύγει» ήμουν κοντά του μαζί με τις δυο αδελφές μου και του λέει η η μάνα μου: «Φώτη, περίμενε, γιατί σε λίγο έρχονται κι ο Γιάννης με τον Γιώργο», τα άλλα δυο αδέλφια μου δηλαδή, που ήταν στην Αθήνα. Σε πληροφορώ ότι την άκουσε, περίμενε να έρθουν και, αφού μας αγκάλιασε όλους και μας αποχαιρέτησε, τότε έφυγε… μπροστά μας.