Γιώργος Γρηγοριάδης: «Έχω γαζώσει δεκάδες χιλιόμετρα δέρματος»

Ο Γιώργος Γρηγοριάδης περνάει από την Ανάκριση του Γρηγόρη Μελά στο περιοδικό Τηλέραμα και αποκαλύπτει διάφορες άγνωστες πτυχές της ζωής του…

«Έχω κάνει διαφορετικές δουλειές στα νιάτα μου. Ένα θα σας πω: έχω γαζώσει δεκάδες χιλιόμετρα δέρματος, καθώς ο πατέρας μου είχε βιοτεχνία δερμάτινων ειδών. Δούλευα εκεί από τα 15 μου. Αρχικά για λίγες ώρες μετά το σχολείο και στη συνέχεια κανονικότατα. Κοψίματα, πρέσες, κόλλες, γαζωτικές μηχανές, πακετάρισμα. Στη συνέχεια ανεβαίναμε στο φορτηγό και ταξιδεύαμε σε όλη την Ελλάδα. Ήταν οι χρυσές εποχές της ελληνικής βιομηχανίας.

Κάποτε είχα καταφέρει να εργάζομαι 24 ώρες το 24ωρο. Την περίοδο των σπουδών μου στη δημοσιογραφία εργαζόμουν ως αποθηκάριος αρχικά και στη συνέχεια ως πωλητής σε ένα κατάστημα με μαλλιά για πλέξιμο στο κέντρο της Αθήνας, τα ιστορικά πλέον «Μαλλιά Σακαλάκ». Ένα από τα ελάχιστα εμπορικά καταστήματα που έχουν απομείνει στην οδό Κολοκοτρώνη στο κέντρο της Αθήνας.

Θα την πω την αμαρτία μου: Ακούω τραπ! Αυτό συμβαίνει όταν είσαι πατέρας δύο κοριτσιών 19 και 17 ετών. Αρχικά εγώ τις μύησα στο hard rock, στο hip hop και στη ραπ των ‘90s. Πάντα στο αμάξι υπήρχαν CD με Ημισκούμπρια, Beastie Βoys, Prodigy, System of a Down, Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά και τόσα άλλα…

Φυσικά και πολλά άλλα CD, με λαϊκά και έντεχνα τραγούδια, αλλά σχεδόν ποτέ με «σκυλάδικα» και μπουζουκοτράγουδα. Τώρα που μεγάλωσαν οι κόρες μου, φέρνουν με τη σειρά τους στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο τα «στικάκια» με τα δικά τους τραγούδια. Πολλά από αυτά περιέχουν τραπ κομμάτια, τα οποία ομολογώ ότι έχω μάθει απέξω. Όχι όμως αυτά που περνούν λάθος μηνύματα στη νεολαία. Αν και δικαιολογώ τους δημιουργούς τους, πρώτον λόγω του νεαρού της ηλικίας τους και δεύτερον επειδή πιστεύω ότι κι εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το πώς αντιλαμβάνονται οι πιτσιρικάδες τα πράγματα».