Βασίλης Ευταξόπουλος: «Δεν θυμάμαι πόσες φορές επαναλάβαμε εκείνη τη σκηνή στα Εγκλήματα»

Στην εποχή των θρυλικών Εγκλημάτων γύρισε ο ηθοποιός Βασίλης Ευταξόπουλος μιλώντας στο Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Θάνο Θάνο. Ο δημοφιλής καλλιτέχνης αναφέρθηκε σε όσα θυμάται με αγάπη από την περίοδο των γυρισμάτων.

Περίγραψέ μου το κλίμα των γυρισμάτων από «Τα Εγκλήματα».

Το κλίμα των γυρισμάτων ήταν σαν να βρισκόμαστε κάθε μέρα σε μία γιορτή. Θυμάμαι ότι είχα απεριόριστη χαρά κάθε φορά που πήγαινα σε γύρισμα. Στα παρασκήνια που μας έβαφαν και μας έντυναν, δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να γελάμε με όλα τα παιδιά. Οι περισσότεροι ηθοποιοί ήμασταν μαζί στις δραματικές σχολές. Άνθρωποι της ίδιας γενιάς, της ίδιας αισθητικής και νοοτροπίας. Στην αρχή με φώναξαν για ελάχιστα επεισόδια και στην πορεία τους άρεσα και έμεινα κι έτσι προέκυψε και το ειδύλλιο στη σειρά με την «Κορίνα» (Μαρία Καβογιάννη).

Τι θυμάσαι έντονα από τα γυρίσματα;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το γέλιο που κάναμε με τη Μαρία Καβογιάννη, σε μια σκηνή που με έγδυνε και πετούσε τα γυαλιά μου στον καναπέ. Γελούσαμε όχι μόνο στις πρόβες, αλλά ακόμα και στη λήψη. Δεν θυμάμαι πόσες φορές επαναλάβαμε τη σκηνή, αλλά ήταν παρά πολλές. Επίσης, για να γυρίσουμε τη σκηνή με τη βάρκα που πνιγόμαστε ανοιχτά της Σύρου, πήγαμε στο Λαύριο. Ως γνωστόν, εγώ ήθελα να βουτήξω κατευθείαν. Μας είχαν βάλει και βαρίδια στα πόδια. Η Υρώ Μανέ και η Μαρία Καβογιάννη ήταν αυτές που φοβούνταν περισσότερο από όλους. Από την τρέλα μου να βουτήξω, εγώ μπήκα στη θάλασσα και παραλίγο να πνιγώ (γέλια). Οι κοπέλες είχαν τρομοκρατηθεί. Κι όταν μπήκε, νομίζω η Μαρία, κρατούσε τη μύτη της, αλλά δεν βουτούσε στο νερό. Ήρθε λοιπόν ένας δύτης και την τράβηξε προς τα κάτω για να φανεί ότι πνίγεται και να γυριστεί η σκηνή. Όλα τα γυρίσματα των «Εγκλημάτων» ήταν ένα πανηγύρι. Τα γυρίσματα μπορεί να διαρκούσαν από πολύ νωρίς το πρωί, έως και αργά το βράδυ, όπως το γύρισμα με το τέλος του κόσμου το 2000. Αλλά ήταν τόσο ωραίο το κλίμα με το συνεργείο και όλα τα παιδιά, που το διασκεδάζαμε.