Ο Γιώργος Κιμούλης κάνει την πιο σκληρή αυτοκριτική – «Δεν έχω καταφέρει να γίνω ο ηθοποιός που ήθελα»

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Κιμούλης στη Σεμίνα Διγενή και το Έθνος με αφορμή την περιοδεία της παράστασης, «Το παγκάκι» του Αλεξάντερ Γκέλμαν. Μέσα σε όλα, ο δημοφιλής καλλιτέχνης προχώρησε σε μια αυτοκριτική από καρδιάς δηλώνοντας πως δεν κατόρθωσε να πετύχει το στόχο του.

Νοµίζω πως ίσως είσαι ο πιο ευλογηµένος ηθοποιός της γενιάς σου, αν αναλογιστεί κανείς ποιους είχες δασκάλους, σε ποιους µεγάλους ρόλους διακρίθηκες και µε ποιους έπαιξες ή συνεργάστηκες. Μιλάω για Χορν, Χατζιδάκι, Συνοδινού, Τσαρούχη, Γιώργο Χειµωνά. Στον τελευταίο τι αισθάνεσαι πως οφείλεις;

Τα πάντα. Αυτό δεν σηµαίνει πως ευθύνεται για ό,τι είµαι. Μου άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τον κόσµο και την Τέχνη. Οι τρεις µεταφράσεις που έκανε, για να τις παίξω πρώτα εγώ («Αµλετ», «Μάκβεθ» και «Ορέστη») ήταν τα πιο σηµαντικά δώρα που έχω πάρει στη ζωή µου.

Στην τέχνη υπάρχει πραγµατική επιτυχία ή αποτυχία;

Επιτυχία ή αποτυχία είναι ο τρόπος που χαρακτηρίζουν οι άλλοι το αποτέλεσµα κάποιας πράξης µας. Εµείς την κάθε πράξη µας τη φανταζόµαστε, τη σκεφτόµαστε, τη σχεδιάζουµε, την οργανώνουµε και τη βιώνουµε. Σε όλη αυτή την πορεία δεν χωρούν έννοιες όπως η επιτυχία ή η αποτυχία.

Αισθάνθηκες κάποιες φορές να σε εγκαταλείπει η φλόγα του πάθους και της έντασης στις δουλειές σου; Αν ναι, πώς το διαχειρίστηκες;

Προϊόντος του χρόνου η φλόγα του πάθους µειώνεται. ∆εν ξέρω όµως πώς µπορεί να το διαχειριστεί κάποιος. Ισως µόνο µε τη βοήθεια των άλλων. Αν όµως όσο η φλόγα του πάθους ήταν έντονη, δεν ζητούσες βοήθεια από τους άλλους, πώς να σε συντρέξουν τώρα οι… άλλοι;

Έχει γραφτεί για εσένα πως αποτελείς «υπόδειγµα υψηλού υποκριτικού πολιτισµού, αφού συνδυάζεις έµφυτο τάλαντο, θηριώδη τεχνική αλλά και βαθιά γνώση και των θεατρικών και των αισθητικών παραστασιακών προβληµάτων του θεάτρου όλων των µορφών και των ειδών».  Εσύ τι λες για τον ηθοποιό Κιµούλη; Τι δεν κατάφερε ακόµη να µάθει στο ελληνικό θέατρο;

Αυτό που δεν έχω καταφέρει είναι να γίνω ο ηθοποιός που ήθελα να γίνω. Και τώρα δεν προλαβαίνω πια. Οσο σκληρό και αν είναι, είναι αληθινό.

Με ποιον ή ποια θα ήθελες οπωσδήποτε να παίξεις και γιατί (αλλά και από ποιον θα ήθελες να σκηνοθετηθείς);

Έχω παίξει σχεδόν µε όλους τους ηθοποιούς που θα ήθελα. Μακάρι οι νεότεροι ηθοποιοί µε τους οποίους δεν έχω ακόµα συνεργαστεί να θελήσουν να συνυπάρξουµε πάνω στη σκηνή. Το ίδιο έχει γίνει και µε τους σκηνοθέτες. Υπάρχουν επίσης και πολλοί νέοι Ελληνες σκηνοθέτες που ελπίζω να µου προτείνουν συνεργασία.