Έλντα Πανοπούλου: «Ριάλιτι τα οποία θεωρούσαμε κατάπτυστα όταν τα είχε ξεκινήσει ο Μικρούτσικος, μπροστά σε αυτά που βλέπουμε σήμερα ήταν…»
«Η τηλεόραση αυτή τη στιγμή, παρότι είναι το μέσο που λατρεύω και της οφείλω πάρα πολλά, σήμερα περνάει τη χειρότερη φάση της ιστορίας της.»
Στην τηλεόραση έχουμε χρόνια να τη δούμε και η Ρενέ Σαραντινού ρωτά την Έλντα Πανοπούλου στο περιοδικό Λοιπόν για τους λόγους…
«Η τελευταία μου συνεργασία ήταν σε τρία επεισόδια στο «Κόκκινο δωμάτιο», αρκετά χρόνια πριν. Δεν γίνονται πράγματα στην τηλεόραση. Αν πρόκειται για ένα σίριαλ, που να υπάρχει η δημιουργία ενός ρόλου, αν είναι μια εκπομπή με στόχο που να αφορά στο γενικό κοινωνικό σύνολο, να μην είναι «ελάτε, πάμε να κοιτάξουμε από τις κλειδαρότρυπες των ανθρώπων!»Μς φαντάζεσαι, με την εμπειρία που έχω στα τόσα χρόνια που δουλεύω στο χώρο μου, στο θέατρο, εκπαιδευτικός πια τα 13 τελευταία χρόνια, να μιλήσω για το τι βλέπω από τις κλειδαρότρυπες; Δεν μου το επιτρέπουν το ήθος, η παιδεία και η αγωγή μου. Η τηλεόραση αυτή τη στιγμή, παρότι είναι το μέσο που λατρεύω και της οφείλω πάρα πολλά, σήμερα περνάει τη χειρότερη φάση της ιστορίας της.
Οι καναλάρχες προσπαθούν να γεμίσουν τα κανάλια τους με όσο το δυνατόν φθηνότερα τηλεοπτικά προϊόντα, να μην έχουν κόστος, να αυξάνουν ένα κέρδος χωρίς να επενδύουν πάνω σ’ αυτό. Γιατί δεν επενδύουμε τίποτα όταν έχουμε γεμίσει την τηλεόραση με παιχνίδι και ριάλιτι, γιατί μόνο αυτά βλέπουμε. Ριάλιτι τα οποία θεωρούσαμε κατάπτυστα όταν τα είχε ξεκινήσει ο Μικρούτσικος και τσακωνόμασταν όλοι, ειδικά ο πνευματικός κόσμος της Ελλάδας και αντιδρούσαμε τόσο πολύ σε αυτά, τα οποία μπροστά σε αυτά που βλέπουμε σήμερα ήταν… ανθολόγιο. Η μόνιμη δικαιολογία είναι: «Δώστε στον κόσμο το προϊόν που του αρέσει για να χαλαρώσει, να δει τη σαχλαμάρα και τη βλακεία, να ξεχαστεί». Πιστεύω ότι ο κόσμος ανοίγει πια την τηλεόραση ραδιοφωνικά. Σηκώνεται, κάνει δουλειές, πλένει τα πιάτα του, κάνει το φαγητό του και ακούει έναν ήχο για να μη νιώθει την τρομακτική μοναξιά του.